Kazimierz Serwa

Kazimierz Serwa
	porucznik
Data i miejsce urodzenia	29 maja 1908 ; Krosno
Data i miejsce śmierci	wiosna 1940 ; Charków
	Przebieg służby
Lata służby	do 1940
Siły zbrojne	Wojsko Polskie
Jednostki	5 Pułk Strzelców Podhalańskich; 22 Dywizja Piechoty Górskiej
Stanowiska	dowódca plutonu armatek przeciwpancernych
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa (kampania wrześniowa, agresja ZSRR na Polskę)
Późniejsza praca	nauczyciel, kierownik szkoły

Kazimierz Serwa, także jako Marian Serwa^[1] (ur. 29 maja 1908 w Krośnie, zm. wiosną 1940 w Charkowie) – polski nauczyciel, porucznik piechoty rezerwy Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys

Urodził się jako syn Jana. Został nauczycielem. Został awansowany do stopnia podporucznika ze starszeństwem z 1 stycznia 1934. Został przydzielony do 5 pułku Strzelców Podhalańskich w Przemyślu. W ramach tej jednostki w 1937 odbył ćwiczenia wojskowe rezerwistów na stanowisku dowódcy plutonu armatek przeciwpancernych. Od 1937^[2] do 1939 był nauczycielem geografii i kierownikiem szkoły w Strachocinie.

Wobec zagrożenia konfliktem, w sierpniu 1939 został zmobilizowany, a po wybuchu II wojny światowej podczas kampanii wrześniowej walczył w szeregach 22 Dywizji Piechoty Górskiej w ramach Armii „Kraków”. Po agresji ZSRR na Polskę z 17 września 1939 został aresztowany przez sowietów. Był przetrzymywany w obozie w Starobielsku^[3], skąd przesłał do żony w Krośnie pocztówki z 11 października i 3 grudnia 1939^[4]. W 1940 wraz z jeńcami osadzonymi w Starobielsku został przewieziony do Charkowa i rozstrzelany przez funkcjonariuszy Obwodowego Zarządu NKWD w Charkowie oraz pracowników NKWD przybyłych z Moskwy na mocy decyzji Biura Politycznego KC WKP(b) z 5 marca 1940. Pogrzebano go w bezimiennej mogile zbiorowej w Piatichatkach^[5], gdzie od 17 czerwca 2000 mieści się oficjalnie Cmentarz Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie^[6]. Figuruje na Liście Starobielskiej NKWD, pod poz. 2967^[5].

Jego żoną była Julia, także nauczycielka, z którą miał syna Janusza^[7]; zamieszkiwali przy ulicy Pierackiego w Krośnie.

Upamiętnienie

Symbolicznie został upamiętniony na grobowcu swojej żony Julii Serwy-Kozub (1913-1990) i jej ojca Piotra Kędzierskiego (artysta rzeźbiarz) na Cmentarzu Komunalnym w Krośnie.

5 października 2007 minister obrony narodowej Aleksander Szczygło – decyzją nr 439/MON^[8] – mianował go pośmiertnie na stopień kapitana^[9]^[10]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”^[11]^[12]^[13].

29 maja 2012, w ramach akcji „Katyń... pamiętamy” / „Katyń... Ocalić od zapomnienia”, przy Zespole Szkół im. Ignacego Łukasiewicza w Strachocinie został zasadzony Dąb Pamięci honorujący Kazimierza Serwę^[14]^[15].

Zobacz też

Przypisy

↑ Jacek Chrobaczyński, Szkolnictwo i oświata. Aneks w: Sanok. Dzieje miasta. Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, s. 697.
↑ Kronika wydarzeń. piotrowscy-ze-strachociny.pl. [dostęp 2014-04-19].
↑ Andrzej Leszek Szcześniak: Katyń. Lista ofiar i zaginionych jeńców obozów Kozielsk, Ostaszków, Starobielsk. Warszawa: Alfa, 1989, s. 343. ISBN 83-7001-294-9.
↑ Katyń - ocalić od zapomnienia. rzeszow.ap.gov.pl. [dostęp 2014-04-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (20 kwietnia 2014)].
↑ ^a ^b Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 478.
↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. LXXIV.
↑ Kazimierz Serwa. ogrodywspomnien.pl. [dostęp 2014-04-19].
↑ Zbrodnia katyńska, miedzy prawdą i kłamstwem [online], edukacja.ipn.gov.pl, 2008, s. 215 [dostęp 2024-09-17] (pol.).
↑ Lista osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie. [online], web.archive.org, s. 112 [dostęp 2024-10-05] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-27] (pol.).
↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
↑ Prezydent RP wziął udział w uroczystościach „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów” [online], prezydent.pl [dostęp 2024-08-26] (pol.).
↑ Harmonogram odczytywania nazwisk osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie [online], policja.pl, s. 1-4 [dostęp 2024-08-28] (pol.).
↑ „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”. Portal polskiej Policji. [dostęp 2023-09-15].
↑ KATYŃ...ocalić od zapomnienia. zsstrachocina.szkolnastrona.pl/. [dostęp 2014-04-19].
↑ Zasadzenie „Dębu Pamięci” w Strachocinie. esanok.pl. [dostęp 2014-04-19].

Bibliografia

Jerzy Ciesielski, Zuzanna Gajowniczek, Grażyna Przytulska, Wanda Krystyna Roman, Zdzisław Sawicki, Robert Szczerkowski, Wanda Szumińska: Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Jędrzej Tucholski (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2003. ISBN 83-916663-5-2.
Andrzej Brygidyn: Sanocka Lista Katyńska. Jeńcy Kozielska, Ostaszkowa, Starobielska oraz innych obozów i więzień Polski kresowej pomordowani w Rosji Sowieckiej. Sanok: 2000, s. 32, 58.
Kazimierz Serwa. katyn-pamietam.pl. [dostęp 2014-04-19].

[1] Jacek Chrobaczyński, Szkolnictwo i oświata. Aneks w: Sanok. Dzieje miasta. Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, s. 697.

[2] Kronika wydarzeń. piotrowscy-ze-strachociny.pl. [dostęp 2014-04-19].

[3] Andrzej Leszek Szcześniak: Katyń. Lista ofiar i zaginionych jeńców obozów Kozielsk, Ostaszków, Starobielsk. Warszawa: Alfa, 1989, s. 343. ISBN 83-7001-294-9.

[4] Katyń - ocalić od zapomnienia. rzeszow.ap.gov.pl. [dostęp 2014-04-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (20 kwietnia 2014)].

[CITEREFKsięga_Cmentarna_Charkowa2003478-5] Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 478.

[CITEREFKsięga_Cmentarna_Charkowa2003LXXIV-6] Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. LXXIV.

[7] Kazimierz Serwa. ogrodywspomnien.pl. [dostęp 2014-04-19].

[8] Zbrodnia katyńska, miedzy prawdą i kłamstwem [online], edukacja.ipn.gov.pl, 2008, s. 215 [dostęp 2024-09-17] (pol.).

[9] Lista osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie. [online], web.archive.org, s. 112 [dostęp 2024-10-05] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-27] (pol.).

[10] Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.

[11] Prezydent RP wziął udział w uroczystościach „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów” [online], prezydent.pl [dostęp 2024-08-26] (pol.).

[12] Harmonogram odczytywania nazwisk osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie [online], policja.pl, s. 1-4 [dostęp 2024-08-28] (pol.).

[13] „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”. Portal polskiej Policji. [dostęp 2023-09-15].

[14] KATYŃ...ocalić od zapomnienia. zsstrachocina.szkolnastrona.pl/. [dostęp 2014-04-19].

[15] Zasadzenie „Dębu Pamięci” w Strachocinie. esanok.pl. [dostęp 2014-04-19].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]