Przejdź do zawartości

Khruangbin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Khruangbin
Ilustracja
Khruangbin podczas występu na festiwalu All Points East (Victoria Park, Londyn, 27 maja 2018).
Od lewej: Donald Johnson, Jr., Mark Speer, Laura Lee
Rok założenia

2010

Pochodzenie

Stany Zjednoczone

Gatunek

soul, rhythm and blues, tajski pop i funk

Aktywność

od 2010

Wydawnictwo

Night Time Stories Ltd., LateNightTales

Skład
Mark Speer
Laura Lee
Donald Johnson, Jr.
Strona internetowa

Khruangbinamerykański zespół muzyczny założony w 2010 roku w Burton w stanie Teksas z inicjatywy Marka Speera i Laury Lee. Zespół gra w składzie: Mark Speer – gitara solowa, Laura Lee – gitara basowa i Donald Johnson, Jr. – perkusja. Prezentuje melodyjną, głównie instrumentalną muzykę, opartą na soulu i rhythm and bluesie, inspirowaną tajskim rockiem i funkiem z lat 60. i 70., a także wieloma innymi gatunkami i technikami, takimi jak: dub, muzyka hiszpańska, irlandzka, jamajska (reggae) oraz muzyka Afryki Północnej, Iranu i Afganistanu.

Historia zespołu

[edytuj | edytuj kod]

Początki

[edytuj | edytuj kod]

Mark Speer (ur. 1979) w młodości interesował się hip-hopem. Początkowo zamierzał zostać perkusistą, ale ponieważ nie było go stać na kupno perkusji, wybrał gitarę basową zgłębiając samodzielnie tajniki gry na niej. Gry na gitarze basowej nauczył następnie Laurę Lee[1], którą poznał w 2006 roku za pośrednictwem ich wspólnego znajomego[2]. Oboje rozpoczęli wspólne improwizowanie. Pierwsze próby odbywali (Speer początkowo na perkusji, a Lee na gitarze basowej) w starej stodole w posiadłości rodziny Speera w mieście Burton, natomiast overdubbing realizowali w SugarHill Recording Studios w Houston. Perkusistą grupy został dawny znajomy Speera, Donald Johnson, który wcześniej był organistą kościelnym[1]. Ostatecznie Speer został gitarzystą solowym. Źródłem inspiracji dla niego i Laury Lee stał się tajski funk, z którym oboje zapoznali się za pośrednictwem blogu Monrakplengthai (pol. Kocham tajską muzykę)[1]. Decyzja o założeniu zespołu zapadła po supportingu, inaugurującym w 2010 roku amerykańską trasę Bonobo. Jako nazwę wybrali Khruangbin, co w języku tajskim znaczy „samolot” (lub dosłownie: „silnik latający”). Muzycy zaczęli wspólnie pracować nad materiałem muzycznym[3]. Zespół w tym samym roku zadebiutował wydaną własnym nakładem kasetą-EP-ką „Khruangbin”[4], wydaną w roku następnym w Stanach Zjednoczonych i Tajlandii w alternatywnej wersji pod tajskim tytułem เครื่องบิน[5]. Piosenka zespołu, „A Calf Born in Winter” znalazła się na miksie Bonobo z 2013 roku, Late Night Tales: Bonobo. Przyjęcie utworu było zdecydowanie pozytywne, więc zespół podpisał kontrakt z wytwórnią Night Time Stories Ltd. W 2014 roku została wydana EP-ka „The Infamous Bill”, a w następnym – kolejna, „History of Flight”, zawierająca covery piosenek tych artystów, którzy wywarli wpływ na zespół, w tym Serge’a Gainsbourga i Yellow Magic Orchestra[3].

The Universe Smiles Upon You (2015)

[edytuj | edytuj kod]

Pod koniec 2015 roku ukazał się debiutancki album zespołu, The Universe Smiles Upon You. Został on zarejestrowany w stodole Speera w Burton. Muzycy podczas dojazdu z Houston do Burton słuchali intensywnie muzyki tajskich grup rockowych i funkowych z lat 60. i 70., takich jak Yodrak Salakchai i Impossibles[6]. Jako podstawę muzyki zespołu Laura Lee wymieniła soul i rhythm and blues. Mówiąc o zainteresowaniach muzycznych jego członków stwierdziła, iż ją samą interesuje rock psychodeliczny, dub i francuski pop, Marka Speera – muzyka z całego świata (Etiopia, Tajlandia, Jamajka, Bliski Wschód), a Donalda Johnsona – hip-hop i rap (Beanz N Kornbread)[7]. Jako swoje ulubione basistki wymieniła Tinę Weymoth z Talking Heads i Carol Kaye[2]. Zespół zaprezentował na albumie głównie instrumentalną muzykę, ozdobioną efektami, z którymi zetknął się słuchając wcześniej tajskich nagrań: funky bass, wah-wah, dźwięk klaksonu oraz melodie zaczerpnięte z tradycyjnej, azjatyckiej muzyki ludowej[8].

W 2016 roku zespół wyruszył w trasę koncertową promującą nowy album[9]. Występował jako support Fathera Johna Misty’ego podczas jego trasy koncertowej po Wielkiej Brytanii i Europie, poza tym sam wyruszył w trasę koncertową po Wielkiej Brytanii i Ameryce[3]. Wystąpił na kilku festiwalach muzycznych: SXSW, Dimensions Festival, Gottwood Festival, Love International, The Great Escape Festival i The Downs Festival (obok Massive Attack)[9].

Con Todo el Mundo (2018)

[edytuj | edytuj kod]

Na początku 2018 roku został wydany drugi album zespołu, Con Todo el Mundo[3]. Jego tytuł wymyśliła Laura Lee, której dziadek, Meksykanin z pochodzenia, często zadawał jej pytania w języku hiszpańskim; na jedno z nich: „¿Cómo me quieres?” (Jak bardzo mnie kochasz?) odpowiedziała „Con todo el mundo” („Z całym światem”). Tytuł ten stanowi zarazem kwintesencję celów, jakie członkowie zespołu postawili przed sobą w momencie jego założenia. Wykorzystując różnorakie style i brzmienia, od klasycznego soulu do dubu, od jamajskiego reggae po irański pop, zrealizowali album z myślą o muzyce całego świata, dając do zrozumienia, że wpływy tajskiego funku, które legły u podstaw pierwszego albumu, są tylko jednym z elementów składających się na muzykę zespołu. Nowym elementem, jeśli chodzi o inspirację, była muzyka Bliskiego Wschodu, w tym piosenki irańskiej wokalistki Googoosh, którymi zafascynował się Speer[6]. Poza nimi jako inspirację wymienił muzykę Afganistanu, Północnej Afryki, Hiszpanii i Irlandii[1]. Do jednego z utworów, „Maria También”, został nakręcony wideoklip poświęcony walce o prawa kobiet w Iranie[10]. Równocześnie z wydaniem albumu zespół zaoferował usługę AirKhruang, zapraszając jej użytkowników do ułożenia za pośrednictwem Spotify spersonalizowanej playlisty utworów na zaplanowany lot. Playlisty mają zawierać utwory, które inspirowały zespół w trakcie nagrywania albumu[11]. Po wydaniu albumu zespół wyruszył w promującą go trasę koncertową, a następnie rozpoczął serię występów na całym świecie, zgodnie z przesłaniem zawartym w tytule albumu[9].

Mordechai (2020)

[edytuj | edytuj kod]

W lutym 2020 roku ukazała się EP-ka Texas Sun, nagrana przez Khruangbin ze znajomym wokalistą z Teksasu, Leonem Bridgesem. W czerwcu wyszedł trzeci album studyjny zespołu, Mordechai, na którym znalazło się więcej partii wokalnych[3]. W grudniu zespół wydał kompilację LateNightTales, na której zamieścił covery utworów swoich ulubionych wykonawców, w tym „Illuminations” z albumu Illuminations Carlosa Santany i Alice Coltrane oraz „Зачарованная моя” zespołu Piesniary[12].

Skład zespołu

[edytuj | edytuj kod]
Donald Johnson, Jr.
Donald Johnson, Jr.
Laura Lee
Laura Lee
Mark SpeerMark Speer
Mark Speer

Dyskografia

[edytuj | edytuj kod]

Zestawienie według Discogs[13]:

Albumy

[edytuj | edytuj kod]

Albumy koncertowe

[edytuj | edytuj kod]
  • Live @ Helios (2012)
  • Live At Lincoln Hall (2018)

Single i EP

[edytuj | edytuj kod]
  • „Khruangbin” (2011)
  • „A Calf Born In Winter” (2014)
  • „The Infamous Bill” (2014)
  • „History of Flight” (2015)
  • „People Everywhere (Still Alive)” (2016)
  • „Maria También” (2017)
  • „Fall Tour EP” (2017; z Chicano Batman)
  • „Christmas Time Is Here” (2018)
  • „Texas Sun” (2020; (z Leonem Bridgesem)
  • „Time (You And I)” (2020)
  • „Barn Breaks Vol. III” (2021; z Owlvaro & Hugo)
  • „Dearest Alfred” (2021)
  • „The Answer Is” (2021)
  • „One to Remember” (2021)
  • „So We Won't Forget” (2021)
  • „Pelota” (2021)
  • „Texas Moon” (2022; (z Leonem Bridgesem)

Kompilacje/remiksy

[edytuj | edytuj kod]
  • 全てが君に微笑む (2019; tylko w Japonii)
  • Hasta El Cielo (2019)
  • LateNightTales (2020)
  • Mordechai Remixes (2021)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Paul Kobylensky: Khruangbin’s Mark Speer: Addicted to Reverb. Premier Guitar. [dostęp 2018-07-02]. (ang.).
  2. a b Angel E. Fraden: Interview: Khruangbin. indiecurrent.com. [dostęp 2018-07-02]. (ang.).
  3. a b c d e Paul Simpson: Biography – Khruangbin. AllMusic. [dostęp 2018-07-02]. (ang.).
  4. Khruangbin – Khruangbin. Discogs. [dostęp 2018-07-02]. (ang.).
  5. Khruangbin – เครื่องบิน. Discogs. [dostęp 2018-07-02]. (ang.).
  6. a b Max Savage Levenson: On Their New Record, Khruangbin Summon Stax Soul, Iranian Pop, and More. daily.bandcamp.com. [dostęp 2018-07-02]. (ang.).
  7. Andrea Domanick: How a Thai Funk, Surf Soul Trio Named Khruangbin Found Their Groove in a Texas Barn. noisey.vice.com. [dostęp 2018-07-02]. (ang.).
  8. Paul Lester: New band of the week: Khruangbin (No 70). The Guardian. [dostęp 2018-07-02]. (ang.).
  9. a b c Con Todo El Mundo (Excluding N & S America). khruangbin.bandcamp.com. [dostęp 2018-07-02]. (ang.).
  10. Erin MacLeod: Khruangbin: Con Todo El Mundo Wants. Pitchfork. [dostęp 2018-07-02]. (ang.).
  11. Katie Krzaczek: Khruangbin Wants to Take You on a Musical Trip With AirKhruang. Billboard. [dostęp 2018-07-02]. (ang.).
  12. Khruangbin – LateNightTales. Discogs. [dostęp 2022-09-06]. (ang.).
  13. Khruangbin. Discogs. [dostęp 2022-09-06]. (ang.).