Klimkowa Przełęcz
 Klimkowa Przełęcz widoczna poniżej Durnej Turniczki (na lewo od niej) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Tatr  Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Położenie na mapie Karpat  Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
| Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|} | |
Klimkowa Przełęcz (słow. Bachledova štrbina, niem. Bachledascharte, węg. Bachleda-rés) – przełęcz między Durnym Szczytem a Poślednią Turnią (dokładnie Durną Turniczką) w słowackich Tatrach Wysokich. Znajduje się bezpośrednio pod kopułą szczytową Durnego Szczytu. Leży w bocznej grani Tatr Wysokich (odchodzącej od Wyżniego Baraniego Zwornika).
Na południe z przełęczy opada długi Klimkowy Żleb. Nie prowadzą na nią żadne szlaki turystyczne, natomiast najdogodniejsze drogi dla taterników wiodą z Doliny Pięciu Stawów Spiskich Klimkowym Żlebem lub sąsiednią Durną Granią.
Nazwa Klimkowej Przełęczy upamiętnia słynnego przewodnika tatrzańskiego Klimka Bachledę. Została ona zaproponowana już w 1901 r. przez węgierskiego taternika Károlya Jordána (jako Bachleda-rés).
Historia
Pierwsze turystyczne wejścia na przełęcz:
- Jan Fischer, Michał Siedlecki, przewodnik Klemens Bachleda i tragarz Józef Gąsienica Gładczan, 24 sierpnia 1893 r. – letnie,
- Wanda Czarnocka i Adam Karpiński, 27 grudnia 1924 r. – zimowe.
Bibliografia
- Zofia, Witold Henryk Paryscy: Wielka encyklopedia tatrzańska, hasło „Klimkowa Przełęcz”. [dostęp 19.11.2008].
- Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XXI. Klimkowa Przełęcz – Łomnicka Grań. Warszawa: Sport i Turystyka, 1977, s. 25–32.
- Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005. ISBN 83-909352-2-8.