Przejdź do zawartości

Konstancja Bielska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Konstancja Bielska
Konstancja Bekierska
Herb
Jastrzębiec
Data i miejsce śmierci

17 sierpnia 1787
Lwów

Mąż

Józef Bielski, Kasper Rogaliński

Odznaczenia
Order Krzyża Gwiaździstego
Nagrobek Konstancj Bielskiej na cmentarzu w Bielawińcach

Konstancja z Bekierskich Bielska (zm. 17 sierpnia 1787 we Lwowie) – polska szlachcianka, kasztelanowa halicka, córka stolnika dźwinogrodzkiego i starosty ostrowieckiego Franciszka Kosiorka-Bekierskiego i łowczanki buskiej Teresy z Komorowskich[1].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Pochodziła z rodu Bekierskich herbu Jastrzębiec, a jej dziadkiem był nobilitowany w 1726 oboźny koronny tureckiego pochodzenia Antoni Bekierski[2]. W 1754 wyszła za mąż za starostę rabsztyńskiego i chorążego lwowskiego Józefa z Olbrachcic Bielskiego, który od 1771 pełnił urząd kasztelana halickiego[3]. Z tego małżeństwa pochodziło pięć córek[4]:

  • Elżbieta, żona hrabiego Seweryna Ksawerego Kalinowskiego,
  • Teresa, żona hrabiego Jana Skarbka,
  • Magdalena, żona hrabiego Ignacego Adama Krasińskiego, deputata Stanów Galicyjskich,
  • Anna, żona Dulskiego,
  • Marcelina, żona kuchmistrza wielkiego koronnego Leonarda Worcella.

W 1768 Konstancja i jej mąż otrzymali pozwolenie zamiany starostwa rabsztyńskiego na rohatyńskie[5]. W 1774 została wdową. W 1781 została damą Orderu Gwiaździstego Krzyża, najwyższego orderu kobiecego Austrii, nadawanego kobietom wysokiego urodzenia[6][7]. Uchodziła za osobę wyjątkowo zamożną. 5 października 1783 w Horożanach koło Lwowa wyszła ponownie za mąż za wojewodę inflanckiego Kaspra Rogalińskiego herbu Łodzia[8]. Zmarła 17 sierpnia 1787 we Lwowie. Pochowana na cmentarzu we wsi Bielawińce[9]. Wykonany w 1808 okazały nagrobek Konstancji Bielskiej przypisywany jest austriackiemu rzeźbiarzowi Hartmanowi Witwerowi i uznaje się go za jedyne na cmentarzu w Bielawińcach dzieło na wysokim poziomie artystycznym[10].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. A. S. Czyż, Nagrobek Konstancji 1o voto Bielskiej, 2o voto Rogalińskiej na cmentarzu w Bielawińcach — domniemane dzieło lwowskiego rzeźbiarza Hartmana Witwera, Warszawa 2008, s. 149.
  2. S. Uruski, Rodzina. Herbarz szlachty polskiej, t. 1, Warszawa 1904, s. 123.
  3. S. Uruski, Rodzina. Herbarz szlachty polskiej, t. 1, Warszawa 1904, s. 189.
  4. A. Boniecki, Herbarz polski. Uzupełnienia i sprostowania do części 1, Warszawa 1901, s. 141.
  5. A. Boniecki, Herbarz polski, t. 1, Warszawa 1899, s. 236.
  6. J. S. Dunin-Borkowski, Panie polskie przy dworze rakuskim, Lwów 1891, s. 122.
  7. A. S. Czyż, Nagrobek Konstancji 1o voto Bielskiej, 2o voto Rogalińskiej na cmentarzu w Bielawińcach — domniemane dzieło lwowskiego rzeźbiarza Hartmana Witwera, Warszawa 2008, ss. 148–149.
  8. J. Dygdała: Rogaliński Kasper h. Łodzia (ok. 1725–1788), wojewoda inflancki. [w:] Polski Słownik Biograficzny, t. XXXI/1988-1989 [on-line]. ipsb.nina.gov.pl. [dostęp 2019-01-12].
  9. Na nagrobku błędnie podano rok śmierci 1786, zob. A. S. Czyż, B. Gutowski, Cmentarze Podola - źródło do badań nad sztuką i historią, Białystok 2010, ss. 169-170.
  10. A. S. Czyż, Nagrobek Konstancji 1o voto Bielskiej, 2o voto Rogalińskiej na cmentarzu w Bielawińcach — domniemane dzieło lwowskiego rzeźbiarza Hartmana Witwera, Warszawa 2008, ss. 140–152.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]