Kopylnik

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kopylnik
część miasta Poznania
Ilustracja
Jedno ze starych gospodarstw
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Miasto

Poznań

Dzielnica

Osiedle Głuszyna

SIMC

brak

Strefa numeracyjna

+48 61

Tablice rejestracyjne

PO, PY (motocykle)

Położenie na mapie Poznania
Mapa konturowa Poznania, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Kopylnik”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kopylnik”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kopylnik”
Ziemia52°18′14″N 16°58′48″E/52,304028 16,980139
ulica Kopylnik
Głuszyna
ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Miejscowość

Poznań

Długość

858 m[1]

Przebieg
0 m ul. Sypniewo
droga gruntowa
droga gruntowa
858 m koniec ulicy[1]
brak współrzędnych

Kopylnik – część Poznania (dwa gospodarstwa) obejmująca obszar miasta najbardziej wysunięty na południowy wschód, w osiedlu samorządowym Głuszyna.

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Wyizolowana część miasta leży przy gruntowej drodze (ulicy Kopylnik) z Sypniewa do Daszewic. Na granicy Poznania i gminy Mosina droga ta przekracza Kopel brodem (obok ruiny przyczółków mostowych). Na północ od Kopylnika przepływa ponadto Pietrzynka.

Przyroda[edytuj | edytuj kod]

Obszar Kopylnika objęty jest projektem miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Dolina Głuszynki – część C w Poznaniu i wchodzi w skład południowo-wschodniego klina zieleni. Wysokości maksymalne w granicach 66-73 m n.p.m. występują w obrębie stosunkowo niewielkiego wzniesienia, położonego po wschodniej stronie ul. Kopylnik. W zakresie geologicznym utwory czwartorzędowe na tym terenie reprezentowane są przez wypełniające dno doliny Kopla holoceńskie torfy. W obrębie doliny miąższość tych utworów wynosi od 4 do 6 metrów. Osady holocenu reprezentowane są także przez występujące w obrębie dna doliny piaski i namuły piaszczyste, zazwyczaj o szarej barwie. Miąższość tych utworów waha się w granicach 2-5 m (miejscami może osiągać nawet 10 m)[2]. Na terenie Kopylnika stwierdzono pojedyncze bardzo stare zgryzy olszy i zapadnięte nory bobrowe[3].

Komunikacja[edytuj | edytuj kod]

Do Kopylnika nie docierają żadne linie publicznej komunikacji regularnej (najbliżej znajduje się pętla Sypniewo linii autobusowej 158). Ulicą Kopylnik przebiega żółty szlak pieszy nr 3573 z Marlewa do Sypniewa[4]. Kopel stanowi mało uczęszczany szlak kajakowy.

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Spis dróg publicznych w administracji ZDM – stan na styczeń 2020 r. [PDF] [online], Zarząd Dróg Miejskich w Poznaniu, styczeń 2020 [dostęp 2020-09-08] (pol.).
  2. MPU Poznań, s.7. [dostęp 2014-06-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-06-07)].
  3. Andrzej Bereszyński, Ewa Homan, Występowanie bobra europejskiego (Castor fiber Linnaeus, 1758) w Poznaniu, w: Nauka Przyroda Technologie – dział Zootechnika, Tom 1 , zeszyt 2, 2007, Wydawnictwo Akademii Rolniczej w Poznaniu, s.17, ISSN 1897-7820
  4. Włodzimierz Łęcki, Bogdan Kucharski, Paweł Mielewczyk, Znakowane piesze szlaki turystyczne województwa wielkopolskiego. [dostęp 2014-06-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-21)].