Przejdź do zawartości

Krystian Dziubiński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Krystian Dziubiński
Ilustracja
Krystian Dziubiński w barwach Cracovii (2016)
Data i miejsce urodzenia

28 maja 1988
Nowy Targ

Obywatelstwo

Polska

Wzrost

180 cm

Pozycja

napastnik (center)

Uchwyt

lewy

Informacje klubowe
Klub

Re-Plast Unia Oświęcim

Krystian Dziubiński (ur. 28 maja 1988 w Nowym Targu) – polski hokeista, reprezentant Polski.

Bratanek Bogdana Dziubińskiego, także hokeisty[1].

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Wychowanek MMKS Podhale Nowy Targ[2]. Od 2004 do 2008 występował w amerykańskich klubach rozgrywek North American Hockey League (NAHL): Orchard Lake St. Mary's (z Orchard Lake w stanie Michigan), Alaska Avalanche (z Palmer w stanie Michigan) i North Iowa Outlaws (z Mason City w stanie Iowa). W pierwszym z nich w 2005 w wieku 17 lat został powołany do hokejowej reprezentacji stanu Michigan[3]. Dalszy pobyt i gra w USA stała się niemożliwa z powodu odmowy udzielenia wizy wjazdowej[4]. Po powrocie wywalczył miejsce w drużynie Podhala prezentując waleczny, nieczęsto spotykany w Polsce północnoamerykański styl gry hokeja. Przy tym stworzył zgrany, widowiskowy i skuteczny atak z innymi nowotarskimi wychowankami, Tomaszem Malasińskim oraz Dariuszem Gruszką (początkowo zwany „atakiem dzieci” z racji młodego wieku hokeistów[5]). W kwietniu 2010 zdobył mistrzostwo Polski z Podhalem. Tuż po tym sukcesie w maju 2010 został zawodnikiem Ciarko PBS Bank Sanok[6]. Od 2010 występował w tej drużynie na zasadzie ponawianych wypożyczeń[7]. W klubie występował do końca sezonu 2012/2013. W sanockim zespole ponownie stworzył zgrany tercet wraz z Gruszką i Malasińskim[8]. Od 2013 zawodnik drużyny 1928 KTH Krynica[9][10]. 22 listopada 2013 rozwiązał kontrakt z klubem[11]. 26 listopada 2013 został ponownie zawodnikiem MMKS Podhale[12]. Od maja 2015 był zawodnikiem Cracovii[13][14]. Po sezonie 2017/2018 odszedł z tego klubu[15]. Na początku czerwca 2018 został ponownie zawodnikiem Podhala[16]. W lipcu 2020 potwierdzono jego transfer do białoruskiego zespołu Niomana Grodno (jednocześnie do tej drużyny przeszedł wtedy inny nowotarżanin, Oskar Jaśkiewicz)[17].

Pod koniec kwietnia 2021 ogłoszono jego transfer do Re-Plast Unii Oświęcim[18], gdzie został kapitanem drużyny.

W trakcie kariery zyskał pseudonim Dziubek[19].

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W barwach reprezentacji Polski uczestniczył w turniejach mistrzostw świata edycji 2009, 2010, 2011, 2012, 2013, 2014, 2015, 2016, 2017, 2018, 2019, 2022, 2023.

28 kwietnia 2009 decyzją Wydziału Gier i Dyscypliny PZHL został ukarany roczną dyskwalifikacją oraz karą pieniężną w wysokości 8000 zł[20][21] (sankcja dotyczyła zarówno meczów kadry Polski jak i meczów ligowych). Kara była spowodowana zajściami, jakie miały miejsce nad ranem dnia 18 kwietnia 2009 (tuż po zakończeniu turnieju Mistrzostw Świata I Dywizji), kiedy to w toruńskim hotelu Mercure Helios doszło do ekscesów i bójki w gronie hokejowej kadry Polski (w ich trakcie Krzysztof Oliwa, ówczesny menadżer kadry złamał Koluszowi nos[22]). Wraz z nim dyskwalifikacją ukarany został biorący udział w incydencie Marcin Kolusz. W listopadzie 2009 po upływie połowy odbywanej kary WGiD PZHL przychylił się do wniosku ukaranych i zawiesił na okres jednego roku dalsze wykonanie kary dyskwalifikacji orzeczonej wobec obu hokeistów, w związku z czym powrócili do gry[23].

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]
Krystian Dziubiński w barwach Ciarko PBS Bank KH Sanok (2011)
Reprezentacyjne
Klubowe
Indywidualne
Wyróżnienie

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Dziubińscy w przedszkolu(+zdjęcia). hokej-nowytarg.pl. [dostęp 2012-03-23]. (pol.).
  2. Krystian Dziubiński. hokej-nowytarg.pl. [dostęp 2011-11-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-13)]. (pol.).
  3. Krystian Dziubiński w kadrze stanu Michigan!. hokej.sport24.pl. [dostęp 2011-11-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-21)]. (pol.).
  4. Krystian Dziubiński - jeden z talentów polskiego hokeja. zakopane.naszemiasto.pl. [dostęp 2011-11-06]. (pol.).
  5. Pysz „dzieci” nie zatrudniał.... sportowepodhale.pl. [dostęp 2011-11-06]. (pol.).
  6. Dziubiński i Gruszka zagrają w Ciarko KH Sanok. hokej.net. [dostęp 2011-11-06]. (pol.).
  7. Dziubiński i Gruszka nadal w Sanoku. hokej-nowytarg.pl. [dostęp 2012-07-18]. (pol.).
  8. Dziubiński, Gruszka, Malasiński show!. esanok.pl. [dostęp 2016-08-05].
  9. Przed sezonem...1928 KTH Krynica. hokej.net, 2013-09-19. [dostęp 2013-09-20]. (pol.).
  10. WGiD: Krynica i Katowice rzutem na taśmę zgłosili zawodników. hokej.net, 2013-09-19. [dostęp 2013-09-20]. (pol.).
  11. A miało być tak pięknie.... hokej.net, 2013-11-22. [dostęp 2013-11-22]. (pol.).
  12. Dziubiński (jednak) wraca do "Szarotek". jkh.pl, 2013-11-26. [dostęp 2013-11-26]. (pol.).
  13. Hokej.net - Cracovia się zbroi! Dziewięciu nowych hokeistów [online], www.hokej.net [dostęp 2017-11-24] (ang.).
  14. Cracovia się zbroi! Dziewięciu nowych hokeistów. I to jakich [online], www.cracovia.pl [dostęp 2017-11-24] [zarchiwizowane z adresu 2015-05-04] (pol.).
  15. Dziubiński i Kalus odchodzą z Comarch Cracovii [online], cracovia.pl [dostęp 2018-03-31] (pol.).
  16. Dziubiński wraca do Podhala. hokej.net, 2018-06-01. [dostęp 2018-06-02].
  17. Польские легионеры пополнили состав "Немана". hcneman.by, 2020-07-07. [dostęp 2020-07-08]. (ros.).
  18. Radosław Kozłowski: Ogromne wzmocnienie Unii. Biało-niebieski Dziubiński. hokej.net, 2021-04-28. [dostęp 2021-04-27].
  19. Biedniej, ale pewniej (+zdjęcia). sportowepodhale.pl. [dostęp 2011-11-06]. (pol.).
  20. pzhl.org.pl PZHL: Kary WGiD za incydenty w Toruniu wersja strony z 22 września 2009
  21. tygodnikpodhalanski.pl Kolusz i Dziubiński zawieszeni na rok, wersja strony z 14 maja 2011
  22. hokej.net Tajemnice upojnej nocy, wersja strony z 22 marca 2012
  23. sportowepodhale.pl Jest decyzja w sprawie Kolusza i Dziubińskiego, wersja strony z 14 maja 2011
  24. https://archive.ph/20151216113046/http://www.iihf.com/Hydra/Tournaments_05/output/w18ib/hydra.iihf.com/data/iihf/output/xml/1000000040/IHM1000000040Z06_85D_1_0.html
  25. http://web.archive.org/web/20120928060630/http://www.iihf.com/Hydra/Tournaments_06/output/w18ib/hydra.iihf.com/data/iihf/output/xml/65/IHM065Z146_85D_1_0.pdf
  26. http://reports.iihf.hockey/Hydra/638/IHM638000_85H_15_0.pdf
  27. http://stats.iihf.com/Hydra/896/IHM896000_85D_7_0.pdf
  28. http://stats.iihf.com/Hydra/896/IHM896000_85F_7_0.pdf
  29. Krystian Dziubiński został najlepszym strzelcem sezonu zasadniczego PHL. „Lepiej strzelam gole niż tańczę”. polskihokej.eu. [dostęp 2020-06-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-09-22)].
  30. Бомбардиры [online], hockey.by [dostęp 2021-03-09] (ros.).
  31. Официальный протокол игры. hockey.by. [dostęp 2021-04-09]. (ros.).
  32. Сумасшедший матч в Гомеле: «Неман» победил «рысей» в шестом овертайме, победную забросил Дзюбиньски. hockey.by, 2021-03-11. [dostęp 2021-04-09]. (ros.).
  33. Дзюбиньски, Городецкий и Лубский – три звезды исторического матча в Гомеле. hockey.by, 2021-03-11. [dostęp 2021-04-09]. (ros.).
  34. Кристиан Дзюбиньски: подумал, что сильный бросок будет лучшим решением. hockey.by, 2021-03-11. [dostęp 2021-04-09]. (ros.).
  35. Radosław Kozłowski, Sebastian Królicki: Krystian Dziubiński rozstrzygnął trzeci najdłuższy mecz w historii hokeja!. hokej.net, 2021-03-10. [dostęp 2021-04-09].
  36. Лучший бомбардир «Немана» не вошел в число 28 хоккеистов, вызванных в весенний кэмп сборной Польши. hockey.by, 2021-04-04. [dostęp 2021-04-09]. (ros.).
  37. Radosław Kozłowski: Krystian Dziubiński zawodnikiem sezonu w Niomanie Grodno. hokej.net, 2021-03-23. [dostęp 2021-04-09].
  38. https://stats.iihf.com/Hydra/901/IHM901904_74_6_0.pdf
  39. IIHF - Slovaks win, close to qualifying [online], iihf.com [dostęp 2021-08-29] (ang.).
  40. https://www.iihf.com/pdf/759/ihm759000_85c_15_0
  41. https://www.iihf.com/pdf/759/ihm759000_85d_15_0
  42. https://www.iihf.com/pdf/759/ihm759000_85b_15_0
  43. https://www.iihf.com/pdf/759/ihm759000_85i_1_0
  44. https://www.iihf.com/pdf/759/ihm759000_85l_1_0
  45. Znamy szczegółowe wyniki Plebiscytu "PS"! Miejsce Roberta Lewandowskiego szokuje. przegladsportowy.onet.pl, 2024-01-07. [dostęp 2024-01-07].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]