Krzysztof Bizio
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 29 maja 1970 Sosnowiec | |
| Dziedzina sztuki | dramat, opowiadanie, słuchowisko radiowe, powieść | |
| Epoka | współczesność | |
Krzysztof Bizio (ur. 29.05.1970 w Sosnowcu) – dramatopisarz, doktor habilitowany nauk technicznych, architekt. Absolwent VII Liceum Ogólnokształcącego w Szczecinie oraz Politechniki Szczecińskiej, zamieszkały i związany ze Szczecinem.
Spis treści
Dramaturgia, twórczość literacka i filmowa[edytuj | edytuj kod]
Debiutował w 2000 r. publikując swój pierwszy dramat „Porozmawiajmy o życiu i śmierci” (Dialog 12/2000), który miał sceniczną prapremierę w 2001 r. w Teatrze Współczesnym w Szczecinie.
Beata Popczyk-Szczęsna w następujący sposób scharakteryzowała twórczość Krzysztofa Bizio: „Sztuki Krzysztofa Bizio podzielić można na dwa warianty wypowiedzi dramatycznej – obie w jakieś mierze podobne w sposobie podpatrywania kameralnych relacji międzyludzkich, a jednak zdecydowanie różniące się kompozycją i pomysłem zobrazowania konfliktu. Pierwszy to sceny z życia codziennego małej grupy osób spokrewnionych bądź od siebie uzależnionych (na przykład Porozmawiajmy o życiu i śmierci, Śmieci, Komety), drugi to utwory zdecydowanie bardziej ascetyczne w formie, sztuki złożone z kilku epizodów, pokazujących bohaterów w pełnym napięcia starciu (Toksyny, Front).” Jego dramaty poza Polską wystawiane były m.in. w moskiewskim Teatrze Praktika, belgradzkim Teatrze Bitef, estońskim Endla Teater. Jest także autorem scenariuszy dla teatru Telewizji, Teatru Polskiego Radia i scenarzystą filmowym. Posiada w swoim dorobku zbiory opowiadań.
Dramaty sceniczne[edytuj | edytuj kod]
- Porozmawiajmy o życiu i śmierci (2000)
- Toksyny (2001)
- Lament (2002)
- Śmieci (2004)
- Gabloty (2005)
- Celebracje (2006)
- Sedinum, prochy i rock’ and roll (2012)
- W Starym Yorku (2017)
- Front (2017)
- Teatr telewizji Porozmawiajmy o życiu o śmierci – (2002), reż. Krystyna Janda
- Toksyny – (2003), reż. Anna Augustynowicz
- Fotoplastikon – (2005), reż. Piotr Łazarkiewicz
- Lament – (2005), reż. Paweł Szkotak
- Komety – (2015), reż. Leszek Dawid
Film[edytuj | edytuj kod]
- Katyń – współpraca scenariuszowa (2007), reż. Andrzej Wajda
- 0_1_0 – współautor scenariusza (2008), reż. Piotr Łazarkiewicz
- Wszystkie małe kłamstwa Anny – scenariusz, reżyseria (2009)
Proza[edytuj | edytuj kod]
- Zresztą latem wszystkie kwiaty są takie piękne, Świat Literacki, Izabelin 2004 (ISBN 83-88612-75-1)
- Sierpień, Świat Literacki, Izabelin 2006 (ISBN 83-60318-20-4)
- Maniakalni uliczni kaznodzieje, Czuły Barbarzyńca Press, Warszawa 2011 (ISBN 978-83-60318-88-1)
Praca naukowa i dydaktyczna w charakterze architekta[edytuj | edytuj kod]
W 1994 r. ukończył Wydział Budownictwa i Architektury Politechniki Szczecińskiej.
W roku 2003 r. obronił na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej pracę doktorską pt. „Rewaloryzacja wielorodzinnej czynszowej zabudowy mieszkaniowej z drugiej połowy XIX wieku (w oparciu o wybrane przykłady)”. W 2018 r. na podstawie dorobku, oraz monografii „Od kamienicy czynszowej do spółdzielczego osiedla mieszkaniowego. Ewolucja idei w szczecińskiej wielorodzinnej architekturze mieszkaniowej od połowy XIX w. do II wojny światowej” uzyskał stopień doktora habilitowanego (specjalność: teoria i projektowanie urbanistyczno-architektoniczne) nadany także przez Wydział Architektury Politechniki Krakowskiej.
W pracy naukowej zajmuje się dwoma podstawowymi obszarami badawczymi: teorią architektury współczesnej i aktywizacją miast. Pracownik Wydziału Budownictwa i Architektury Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego w Szczecinie.
Twórczość architektoniczna.
Od 1997 r. po uzyskaniu uprawnień projektowych prowadzi autorską pracownię projektową. Współautor około 120 opracowań projektowych o różnej skali, z których około 60 zostało zrealizowanych. Najliczniejszą część dorobku projektowego stanowią projekty rewitalizacji przestrzeni miejskich i budynków z przełomu XIX i XX w. W swoim dorobku posiada także projekty z obszaru architektury mieszkaniowej (m.in. projekt wielorodzinnego budynku przy ul. Lutnianej 38 w Szczecinie), oraz usług publicznych (m.in. projekt Teatru Małego w Szczecinie). Od 2011 r. posiada uprawnienia rzeczoznawcy budowlanego.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Polscy pisarze i badacze literatury przełomu XX i XXI wieku. Słownik biobibliograficzny. Alicja Szałagan (redaktor). T. 1. Warszawa: Fundacja Akademia Humanistyczna; Instytut Badań Literackich PAN, 2011, s. 41–44. ISBN 978-83-61750-11-6.
