Kukułka (samolot)
| |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent |
Eugeniusz Pieniążek |
| Typ | |
| Konstrukcja |
drewniana |
| Załoga |
1 |
| Historia | |
| Data oblotu |
3 lipca 1971 r. |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
4-cylindrowy bokser Continental, chłodzony powietrzem |
| Moc |
65 (początkowo) lub 90 KM (od 1990 r.) |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
8 m |
| Długość |
5,4 m |
| Masa | |
| Zapas paliwa |
54 l |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
159 km/h |
| Prędkość minimalna |
90 km/h |
| Prędkość ekonomiczna |
140 km/h |
| Pułap |
3352 m |
| Zasięg |
ok. 400 km |
| Rozbieg |
220 m |
| Dobieg |
150 m |
| Dane operacyjne | |
| Użytkownicy | |
| Muzeum Lotnictwa Polskiego | |
Kukułka – polski samolot amatorski konstrukcji Eugeniusza Pieniążka, który z powodu szykan władz na samolocie tym 13 września 1971 nielegalnie opuścił terytorium Polski przez Słowację i Węgry do Suboticy w Jugosławii.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Samolot powstawał od 1969 początkowo w mieszkaniu w bloku, później w hangarze aeroklubowym. Elementy niemieszczące się na klatce schodowej spuszczane były na linach z okna na pierwszym piętrze. Do jego konstrukcji użyto usterzenia i przerobionych płatów z szybowca SZD-24 Foka i SZD-8 Jaskółka. Oblotu dokonał Ludwik Natkaniec. Był to pierwszy samolot amatorski zarejestrowany w PRL 10 sierpnia 1971 ze znakami SP-PHN. Po ucieczce na Zachód, samolot skreślono z polskiego rejestru 29 lipca 1972. W 1992 samolot został zarejestrowany w Szwecji ze znakami SE-XKK. Od 1997 samolot znalazł się znowu w Polsce pod numerem SP-FKU. 13 września 2005 konstruktor przekazał samolot do Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie[1].
Na temat tej ucieczki powstał film Piotra Załuskiego i Tomasza Piotrowskiego pod tytułem Trzeba w życiu coś zrobić[2].
Ucieczce tym samolotem poświęcono odc. 7. serialu Wielkie ucieczki.
Konstrukcja
[edytuj | edytuj kod]Jednomiejscowy samolot sportowo-turystyczny w układzie wolnonośnego dolnopłatu.
Kadłub o konstrukcji półskorupowej i pokryciu drewnianym. Za silnikiem znajduje się główny zbiornik paliwa o pojemności 54 litrów i zbiornik oleju o pojemności 3,8 litra. Osłona kabiny jednoczęściowa, odchylana na bok. Tablica przyrządów wyposażona w prędkościomierz, zakrętomierz, wysokościomierz, busolę, wskaźnik ciśnienia i temperatury, wskaźnik temperatury głowic i obrotomierz.
Płat z szybowca SZD-8 Jaskółka zmodyfikowany poprzez skrócenie końcówek i systemu mocowania do kadłuba. Wyposażony w klapy i lotki.
Usterzenie zaadaptowane z szybowca SZD-24 Foka.
Podwozie główne zaadaptowane z samolotu Piper Cub, amortyzowane krążkami gumowymi. Kółko ogonowe zawieszone na resorze ze stali sprężynującej.
Napęd – czterocylindrowy silnik Continental A-65 o mocy 65 KM napędzający dwułopatowe, stałe śmigło drewniane typu "Hartzel". Silnik osłonięty obudową z tworzywa sztucznego.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Ostatni lot „Kukułki” [online], Dziennik Polski, 14 września 2005.
- ↑ Trzeba w życiu coś zrobić [online], FilmPolski.pl [dostęp 2008-10-14].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Andrzej Macko: Samolot amatorski "Kukułka". „Skrzydlata Polska”. 39/1971, s. 10-11, 26 września 1971. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności. ISSN 0137-866X. OCLC 839207783.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]
- Wielkie ucieczki. „Kukułka” [online], Onet.pl [zarchiwizowane z adresu 2009-10-16].
- Strona z parametrami technicznymi. piotrp.de. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-06-08)].