Przejdź do zawartości

Kwików

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kwików
wieś
Ilustracja
Remiza OSP w Kwikowie
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Powiat

brzeski

Gmina

Szczurowa

Liczba ludności (2022)

272[2]

Strefa numeracyjna

14

Kod pocztowy

32-821[3]

Tablice rejestracyjne

KBR

SIMC

0831557

Położenie na mapie gminy Szczurowa
Mapa konturowa gminy Szczurowa, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Kwików”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Kwików”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Kwików”
Położenie na mapie powiatu brzeskiego
Mapa konturowa powiatu brzeskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Kwików”
Ziemia50°08′40″N 20°39′33″E/50,144444 20,659167[1]

Kwikówwieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie brzeskim, w gminie Szczurowa[4].

Był wsią biskupstwa krakowskiego w województwie sandomierskim w ostatniej ćwierci XVI wieku[5]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnowskiego.

Położenie geograficzne

[edytuj | edytuj kod]

Wieś w Kotlinie Sandomierskiej, 22 km na północ od Brzeska, położona na prawym brzegu Uszwicy w okolicy całkowicie równinnej, niegdyś podmokłej.

Części wsi

[edytuj | edytuj kod]
Integralne części wsi Kwików[6][7]
SIMC Nazwa Rodzaj
0831563 Bania część wsi
0831570 Brzeziny część wsi
0831586 Lipie część wsi
0831592 Skotnik część wsi

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Początki Kwikowa sięgają XVI w. Z najstarszych źródeł historycznych wynika, że w poł. XVII w. istniała tu karczma, a wśród mieszkańców można było wyróżnić zagrodników, chałupników oraz przewoźników promowych. W 1697 odnotowano pierwszego rzemieślnika – był nim szewc Józef. Pierwszy pełny spis sołtysów szczurowskiej parafii pochodzący z 1794 zawiera informację, iż w Kwikowie był nim Marcin Tabor.

W latach 80. XIX w. wieś liczyła 307 mieszkańców, których całym majątkiem było 238 morgów roli ornej, blisko 90 morgów łąk oraz ogrodów i tyleż samo pastwisk.

W nocy z 12 na 13 lipca 1903 Kwików nawiedził największy w jego historii kataklizm – wieś została zniszczona przez powódź. Woda wdarła się na ten teren po przerwaniu nadwiślańskich wałów koło Zamłynia. Wychodźstwo zamorskie z Kwikowa rozpoczęło się w ostatniej dekadzie XIX w.

Jednak wspomniana klęska żywiołowa prawdopodobnie przyczyniła się do nasilenia tego zjawiska. W 1917 w Chicago była już tak znaczna grupa przybyszy z wioski, iż założyli oni Klub Kwikowian. Stowarzyszenie to skutecznie organizowało pomoc dla rodzinnych stron. W „Pamiętniku Jubileuszu 50-lecia Towarzystwa Ratunkowego Kwikowa” (Chicago 1967) napisano: Ponieważ w wiosce Kwikowie nie było szkoły, więc postanowiliśmy budować szkołę. Pierwsze 1235 dol. wysiano w okresie dewaluacji marki polskiej. Tutejsi kwikowianie zorientowali się, że pieniądz, przez nas wysłany, stopnieje do zera, gdy będzie leżał bezczynnie. Poleciliśmy rodakom w wiosce Kwikowie, ażeby natychmiast coś zaczęli robić, ażeby uratować wysiane przez nas dolary, co się da. Poleciliśmy więc zbudować cegielnię, w której wyrabiano cegle na budowę szkoły oraz na sprzedaż sąsiednim wioskom. (...) Później zaś w pewnych odstępach czasu wysyłaliśmy grosz w miarę możliwości i w miarę postępu budowy szkoły, a raczej Domu Ludowego, który został wykończony w r. 1926. Nie poprzestaliśmy jednak na tym (...). Kosztem naszego Klubu Kwikowian ogrodzono Dom Ludowy żelaznym płotem oraz zakupiliśmy sikawkę motorową dla straży pożarnej.

Polonia wspierała także powojenne inwestycje w rodzinnej wsi, m.in. budowę remizy strażackiej, a ostatnio gazyfikację i wodociągowanie. Obecnie Kwików liczy 233 mieszkańców. Funkcjonuje Koło Gospodyń Wiejskich oraz Ochotnicza Straż Pożarna z rozbudowaną remizą przy udziale środków z Towarzystwa Ratunkowego Kwikowa, gminy Szczurowa oraz pracy społecznej mieszkańców.

W 1944 przeprowadzono w pobliskich Jadownikach Mokrych akcję Most III. Do Kwikowa przywieziono wtedy przybyłego kuriera Leszka Starzyńskiego.

Podczas powodzi 17 maja 2010 pękły wały na rzece Uszwica w Kwikowie zalewając między innymi tę miejscowość.

Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Zaborów.

Ludzie

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 66157
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 638 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. GUS. Rejestr TERYT
  5. Województwo sandomierskie w drugiej połowie XVI wieku. ; Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 1993, s. 112.
  6. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013–02–15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2014-03-09]. 
  7. TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
  8. Sprawozdanie Dyrekcyi c. k. gimnazyum im. Franciszka Józefa w Drohobyczu za rok szkolny 1898. Drohobycz: Nakładem funduszu naukowego, drukarnia J. Brosia, 1898, s. 78.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]