Lactobacillus acidophilus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lactobacillus acidophilus
Ilustracja
Systematyka
Domena

bakterie

Typ

Firmicutes

Klasa

Bacilli

Rząd

Lactobacillales

Rodzina

Lactobacillaceae

Rodzaj

Lactobacillus

Gatunek

Lactobacillus acidophilus

Nazwa systematyczna
Lactobacillus acidophilus
(Moro 1900)
Hansen & Mocquot 1970

Lactobacillus acidophilus[1]bakterie Gram-dodatnie i na ogół nieruchliwe pałeczki, gatunek pałeczek kwasu mlekowego. Razem ze Streptococcus salivarius powszechnie używany przy produkcji wyrobów mlecznych (np. jogurtu).

Jej nazwa wywodzi się od łac. -lacto – mleko, -bacillus – o kształcie laseczki i acidophilus – lubiący kwas. Bakteria ta dobrze rozwija się w bardziej zakwaszonym środowisku (pH 4-5 albo niższe) niż większość mikroorganizmów, najlepiej służy jej temperatura ok. 45 stopni Celsjusza.

Naturalnie występuje w wielu produktach żywnościowych (mleko i jego przetwory, mięso, zboża), a także w przewodzie pokarmowym i jamie ustnej ludzi i zwierząt oraz w końcowej części dróg rodnych. Lactobacillus acidophilus tak jak większość bakterii z rodzaju Lactobacillus posiada zdolność przekształcania laktozy w kwas mlekowy w procesie fermentacji mlekowej. Niektóre spokrewnione z nią gatunki w tym procesie wytwarzają jeszcze etanol, dwutlenek węgla i kwas octowy. Natomiast sama L. acidophilus wytwarza tylko kwas mlekowy.

Jest wrażliwa na wilgoć, wysoką temperaturę oraz bezpośrednie nasłonecznienie. W 2002 r. opracowano kompletną mapę genomu tej bakterii.

Bakteria ta jest uważana za probiotyczną i wywierającą korzystny wpływ na organizm człowieka. Dzięki jej działalności w przewodzie pokarmowym (razem z innymi bakteriami tworzy tzw. Mikrobiotę jelitowa) wytwarzane jest środowisko, które zapobiega rozwojowi niektórych szkodliwych mikroorganizmów, ponadto uczestniczy w produkcji niacyny, kwasu foliowego i witaminy B6.

Obecność tej bakterii w pochwie u kobiet poprzez produkcję kwasu pomaga kontrolować niepożądany wzrost grzybaCandida albicans.

Antybiotyki zażywane doustnie niszczą tę bakterię, dlatego też zalecane jest podczas kuracji antybiotykowej zażywanie leków osłonowych.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Witold Mizerski (red.), Słownik bakterii: ciekawych, pożytecznych, groźnych, Beata Bednarczuk, Magdalena Kawalec, Warszawa: Adamantan, 2008, s. 127, ISBN 978-83-7350-076-1.