Lactobacillus acidophilus
Ten artykuł od 2010-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji: data 2010-04-05. |
![]() | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Typ | |
Klasa | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
Lactobacillus acidophilus |
Nazwa systematyczna | |
Lactobacillus acidophilus (Moro 1900) Hansen & Mocquot 1970 |
Lactobacillus acidophilus[1] – bakterie gramdodatnie i na ogół nieruchliwe pałeczki, gatunek pałeczek kwasu mlekowego. Razem ze Streptococcus salivarius powszechnie używany przy produkcji wyrobów mlecznych (np. jogurtu).
Jej nazwa wywodzi się od łac. -lacto – mleko, -bacillus – o kształcie laseczki i acidophilus – lubiący kwas. Bakteria ta dobrze rozwija się w bardziej zakwaszonym środowisku (pH 4-5 albo niższe) niż większość mikroorganizmów, najlepiej służy jej temperatura ok. 45 stopni Celsjusza.
Naturalnie występuje w wielu produktach żywnościowych (mleko i jego przetwory, mięso, zboża), a także w przewodzie pokarmowym i jamie ustnej ludzi i zwierząt oraz w końcowej części dróg rodnych. Lactobacillus acidophilus tak jak większość bakterii z rodzaju Lactobacillus posiada zdolność przekształcania laktozy w kwas mlekowy w procesie fermentacji mlekowej. Niektóre spokrewnione z nią gatunki w tym procesie wytwarzają jeszcze etanol, dwutlenek węgla i kwas octowy. Natomiast sama L. acidophilus wytwarza tylko kwas mlekowy.
Jest wrażliwa na wilgoć, wysoką temperaturę oraz bezpośrednie nasłonecznienie. W 2002 r. opracowano kompletną mapę genomu tej bakterii.
Bakteria ta jest uważana za probiotyczną i wywierającą korzystny wpływ na organizm człowieka. Dzięki jej działalności w przewodzie pokarmowym (razem z innymi bakteriami tworzy tzw. florę jelitową) wytwarzane jest środowisko, które zapobiega rozwojowi niektórych szkodliwych mikroorganizmów, ponadto uczestniczy w produkcji niacyny, kwasu foliowego i witaminy B6.
Obecność tej bakterii w pochwie u kobiet poprzez produkcję kwasu pomaga kontrolować niepożądany wzrost grzyba – Candida albicans.
Antybiotyki zażywane doustnie niszczą tę bakterię, dlatego też zalecane jest podczas kuracji antybiotykowej zażywanie leków osłonowych.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Witold Mizerski (red.), Słownik bakterii: ciekawych, pożytecznych, groźnych, Beata Bednarczuk, Magdalena Kawalec, Warszawa: Adamantan, 2008, s. 127, ISBN 978-83-7350-076-1 .