Latyczyn
50°43′38″N 22°49′59″E/50,727222 22,833056| wieś | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2021) | |
| Strefa numeracyjna |
84 |
| Kod pocztowy |
22-463[4] |
| Tablice rejestracyjne |
LZA |
| SIMC |
0897272[5] |
Położenie na mapie gminy Radecznica  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa lubelskiego  | |
Położenie na mapie powiatu zamojskiego  | |
| 50°43′38″N 22°49′59″E/50,727222 22,833056[1]
| |
Latyczyn – wieś położona w województwie lubelskim, w powiecie zamojskim, w środkowej części gminy Radecznica[6][5]. Leży w sąsiedztwie wsi Zaburze.
W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie zamojskim.
Wieś jest sołectwem w gminie Radecznica[7]. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 515 mieszkańców[8].
Swoją nazwę zawdzięcza możnemu rodowi Latyczyńskich, którzy ponad cztery wieki byli jej właścicielami.
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Antoniego Padewskiego w Radecznicy[9].
Części wsi[edytuj | edytuj kod]
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0897289 | Kolonia | część wsi |
| 0897295 | Majdan | część wsi |
| 0897303 | Nad Stokiem | część wsi |
| 0897310 | Żabia Wólka | część wsi |
Historia[edytuj | edytuj kod]
Początków istnienia wsi należy doszukiwać się w XII wieku. Pierwszymi mieszkańcami Latyczyna byli najprawdopodobniej uchodźcy, którzy z dala od ważniejszych szlaków komunikacyjnych (dróg waśni etnicznych i zbrojnych) szukali schronienia. Żyzna ziemia i nadmiar łąk stwarzały dogodne warunki do upraw rolnych i hodowli.
W ówczesnym okresie powstawania wsi trwał stały konflikt na pograniczu polsko-ruskim (ziemia sandomierska Korony Polskiej oraz Grody Czerwieńskie i ziemia chełmska znajdowały się w posiadaniu raz Rusi, raz Polski). Sąsiednie Zaporze wchodziło w skład ziemi sandomierskiej.
Wieś otoczona w dawnych czasach z dwóch stron bagnami i torfowiskami, od wschodu rzeką Gorajec oraz innym ciekiem wodnym od południa, mając na zachodzie ścianę odległego o kilometr dużego kompleksu leśnego wraz z wąwozami Łysej Góry (305 m n.p.m.) stanowiła w tamtych warunkach możliwość bezpiecznego schronienia i ukrycia w przypadku zagrożenia.
Oprócz wyznawców kościoła rzymskokatolickiego są również Świadkowie Jehowy[10] (Sala Królestwa)[11].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 66816
- ↑ Wieś Latyczyn w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-11-18], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-11-18].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 641 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b c GUS. Rejestr TERYT
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Strona gminy, sołectwa [dostęp 2023-11-18
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Opis parafii na stronie diecezji
- ↑ Nasza wiara nie jest ciężarem, tylko naszą otuchą. Nowa Gazeta Biłgorajska. [dostęp 2011-09-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-09-04)].
- ↑ Dane według wyszukiwarki zborów, na oficjalnej stronie Świadków Jehowy jw.org [dostęp 2015-01-11].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Latyczyn, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 104.
- Latyczyn, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 212.
| Wsie | |
|---|---|
| Integralne części wsi |
|
