Lawinowe zwycięstwo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przykład lawinowego zwycięstwa (USA, rok 1936)

W polityce terminem lawinowego zwycięstwa (lub też miażdżącego, przygniatającego) określać się zwykło taki wynik wyborczy, w którym zwycięzca uzyskał ogromną przewagą nad pokonanymi konkurentami. Biorąc pod uwagę dużą liczbę nurtów politycznych w systemach demokratycznych takie zjawiska są rzadkie.

W systemach dyktatorskich oficjalne wyniki prawie zawsze są przygniatające na korzyść aktualnie zasiadającego na tronie dyktatora, bądź osoby przezeń wskazanej. Ale przeważnie owe wyniki są fałszowane z premedytacją.

Termin lawinowego zwycięstwa jest bardzo powszechnie stosowany w języku angielskim, gdzie brzmi: landslide victory, lub po prostu landslide.

Przykłady w historii[edytuj | edytuj kod]

Polska[edytuj | edytuj kod]

Francja[edytuj | edytuj kod]

Kanada[edytuj | edytuj kod]

Wielka Brytania[edytuj | edytuj kod]

W polityce Wielkiej Brytanii uważa się, iż zwycięstwo, w wyniku którego partia uzyskuje większość około 100 głosów w Izbie Gmin uważana jest za lawinowe, między innymi:

  • w roku 1906 Partia Liberalna uzyskała większość 356 głosów (licząc poparcie Partii Pracy i irlandzkich nacjonalistów)
  • w roku 1918 Wielka Koalicja uzyskała większość 239 głosów
  • w roku 1924 Partia Konserwatywna uzyskała większość 209 głosów
  • w roku 1931 Wielka Koalicja uzyskała większość 493 głosów
  • w roku 1945 Partia Pracy uzyskała większość 146 głosów
  • w roku 1959 Partia Konserwatywna uzyskała większość 100 głosów
  • w roku 1966 Partia Pracy uzyskała większość 98 głosów
  • w roku 1983 Partia Konserwatywna uzyskała większość 144 głosów
  • w roku 1997 Partia Pracy uzyskała większość 179 głosów.

(Wynik wyborczy w roku 2001, kiedy rządzący laburzyści zdobyli większość 167 głosów, został przez media nazwany „cichą lawiną”).

Stany Zjednoczone[edytuj | edytuj kod]

Głosy powszechne[edytuj | edytuj kod]

Głosy elektorskie[edytuj | edytuj kod]

  • 1820: 231 głosów oddanych na prezydenta Jamesa Monroego, do 1 na Johna Quincy’ego Adamsa
    (Adams nie kandydował w ogóle w wyborach, ale jeden z elektorów oddał na niego głos. Elektor może oddać głos, na kogo tylko chce)
  • 1936: 523 głosów oddanych na prezydenta Franklina Delano Roosevelta, do 8 na Alfa Landona
  • 1964: 486 głosów oddanych na prezydenta Lyndona B. Johnsona, do 52 na Barry’ego Goldwatera
  • 1972: 520 głosów oddanych na prezydenta Richarda Nixona, do 17 na George’a McGoverna
  • 1980: 489 głosów oddanych na prezydenta Ronalda Reagana, do 49 na Jimmy’ego Cartera
  • 1984: 525 głosów oddanych na prezydenta Reagana, do 13 na Waltera Mondale’a.

Inne wybory[edytuj | edytuj kod]