Leonard Buczkowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Leonard Buczkowski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

5 sierpnia 1900
Warszawa

Data i miejsce śmierci

19 lutego 1967
Warszawa

Zawód

reżyser, scenarzysta

Lata aktywności

1928–1966

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi
Janusz Meissner i Leonard Buczkowski na planie filmu "Gwiaździsta eskadra"
Grób Leonarda Buczkowskiego na Powązkach Wojskowych (Warszawa, 22 lipca 2008)

Leonard Buczkowski (ur. 5 sierpnia 1900 w Warszawie, zm. 19 lutego 1967 tamże) – polski reżyser i scenarzysta filmowy.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Władysława. Karierę filmową zaczynał już przed I wojną światową od wystawiania amatorskich przedstawień w cukierni swego ojca przy ul. Moniuszki w Warszawie. Po zdaniu egzaminu maturalnego w 1919 roku został powołany do odbycia służby wojskowej w Wojsku Polskim. Na własną prośbę ukończył kurs mechaników lotniczych, służbę odbywał w 2. pułku lotniczym w Krakowie. Tu przeszedł kurs pilotażu i poznał środowisko pilotów[1].

W 1921 roku zaangażował się w działalność awangardowego teatrzyku przy ul. Mokotowskiej[2]. W latach 1920–1922 studiował aktorstwo w Dramatycznym Studio Filmowym Stanisławy Wysockiej, następnie zatrudnił się jako asystent reżysera u Wiktora Biegańskiego. Wystąpił jako aktor w kilku filmach fabularnych. Posługiwał się pseudonimem artystycznym Marian Leonard[3]. Nakręcił również kilkanaście filmów krótkometrażowych, dzięki którym został zauważony jako reżyser[2].

Zadebiutował w 1928 roku niemym filmem Szaleńcy[4]. Przed wojną zrealizował najdroższy polski film batalistyczny pt. Gwiaździsta eskadra. Film powstał w 1930 roku i opowiadał o grupie amerykańskich pilotów, którzy sformowali w Polsce tzw. Eskadrę Kościuszkowską i walczyli w szeregach armii polskiej w latach 1918–1920 podczas wojny polsko-bolszewickiej. Film miał premierę polską oraz światową i był szeroko dystrybuowany w kraju. Obecnie jest jednak kompletnie zapomniany, ponieważ wszystkie jego kopie zostały wywiezione lub zniszczone przez Rosjan po 1945 roku. Zrealizował pierwszy po II wojnie światowej polski, pełnometrażowy film kinowy – Zakazane piosenki (1947). Był reżyserem pierwszej polskiej powojennej komedii – Skarb (1948). W 1954 wyreżyserował pierwszy polski film barwny Przygoda na Mariensztacie. Nakręcił też m.in. dramat wojenny Orzeł (1959) oraz film Smarkula (1963). Jego krótki film W chłopskie ręce zatrzymała cenzura.

Jego film Sprawa pilota Maresza został w 1957 roku wybrany przez czytelników tygodnika „Film” najlepszym filmem w 1956 roku i uhonorowany Złotą Kaczką[4].

Był mężem aktorki Barbary Orwid. Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera 2C-5-12)[5].

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

Аktor[edytuj | edytuj kod]

Reżyser[edytuj | edytuj kod]

Scenarzysta[edytuj | edytuj kod]

Odznaczenia i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jerzy Peltz: Filmy Leonarda Buczkowskiego. Akademia polskiego filmu. [dostęp 2020-08-10]. (pol.).
  2. a b Sylwia Kunówna: Leonard Buczkowski – popularność bez recepty. Akademia polskiego filmu. [dostęp 2020-v]. (pol.).
  3. Leonard Buczkowski. Film Polski. [dostęp 2020-08-10]. (pol.).
  4. a b Skrzydlata Polska 1957 ↓, s. 4.
  5. Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
  6. M.P. z 1954 r. nr 100, poz. 1243
  7. Leonard Buczkowski, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [online] [dostęp 2020-08-10].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]