Lew Kerbel

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lew Kerbel
Лев Кербель
ilustracja
Imię i nazwisko

Lew Jefimowicz Kerbel
(Лев Ефимович Кербель)

Data i miejsce urodzenia

7 listopada 1917
Semeniwka

Data i miejsce śmierci

14 sierpnia 2003
Moskwa

Narodowość

żydowska

Alma Mater

Akademia Sztuk Pięknych w Petersburgu

Dziedzina sztuki

Rzeźbiarstwo

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Pracy Socjalistycznej Nagroda Leninowska Nagroda Stalinowska
Order „Za zasługi dla Ojczyzny” III klasy Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Czerwonej Gwiazdy Order Przyjaźni Narodów Medal „Za obronę Moskwy” Medal „Za obronę Radzieckiego Obszaru Podbiegunowego” Medal „Za Zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941-1945” Medal „Za zdobycie Berlina”

Lew Jefimowicz Kerbel (ros. Лев Ефимович Кербель, ur. 25 października?/7 listopada 1917 w Semeniwce, zm. 14 sierpnia 2003 w Moskwie)[1]radziecki rzeźbiarz monumentalny, narodowości żydowskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Podczas nauki w szkole zajął pierwsze miejsce w jednym ze szkolnych konkursów twórczości dziecięcej, po ukończeniu szkoły średniej studiował na Wszechrosyjskiej Akademii Sztuk Pięknych w Leningradzie, następnie Moskiewskim Instytucie Malarstwa, Rzeźby, Architektury i Historii Sztuki; podczas studiów w 1937 wykonał rzeźbę Puszkina i posąg Pioniera dla obozu pionierskiego „Artek”. W 1941 brał udział w konkursie na pomnik Majakowskiego, zdobywając pierwsze miejsce w pierwszej turze. Podczas wojny ZSRR z Niemcami przebywał na Froncie Północnym, następnie na innych frontach, gdzie rzeźbił posągi Bohaterów Związku Radzieckiego. Po wojnie wykonał Pomnik upamiętniający bitwę o wzgórza Seelow i – wraz z Władimirem Cigalem – Pomnik Żołnierzy Radzieckich w Berlinie-Tiergarten. Jest również autorem pomnika Karola Marksa w Moskwie, pomnika Marksa w Chemnitz (ówcześnie Karl-Marx-Stadt), pomnika załogi krążownika Kursk, pomnika radzieckiego żołnierza-wyzwoliciela w Kostrzynie, pomnika Gagarina, Nikołajewa i innych radzieckich kosmonautów, pomnika premiera Sri Lanki Solomona Bandaranaike w Kolombo, a także pomników Lenina w Moskwie na Placu Oktiabrskim (obecnie Plac Kałuski), w Smoleńsku, Gorkach Leninskich, Kemerowie, Krasnoznamiensku, Połtawie, Syktywkarze, Lipiecku, Sofii i współautorem pomnika Lenina w Hawanie. W 1963 został członkiem KPZR. Łącznie wykonał ponad 70 pomników. W 1962 został członkiem korespondentem Akademii Sztuk Pięknych ZSRR, w 1975 jej członkiem rzeczywistym, a w 1988 wiceprezydentem. Miał honorowe obywatelstwo Smoleńska i Polarnego. Został pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym.

Odznaczenia i nagrody[edytuj | edytuj kod]

i inne.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Lew Kerbel [online], RKD – Netherlands Institute for Art History [dostęp 2024-03-30] (ang. • niderl.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]