Lucjan Gawroński

Lucjan Gawroński
	kapitan administracji
Pełne imię i nazwisko	Lucjan Adam Gawroński
Data i miejsce urodzenia	24 grudnia 1896 ; Piotrków Trybunalski
Data i miejsce śmierci	9/11 kwietnia 1940 ; Katyń
	Przebieg służby
Lata służby	1915–1940
Siły zbrojne	Wojsko Polskie
Jednostki	KRU Kraków Pow.
Stanowiska	kierownik referatu
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa; wojna polsko-bolszewicka; II wojna światowa; kampania wrześniowa
	Odznaczenia

Lucjan Adam Gawroński (ur. 24 grudnia 1896 w Piotrkowie Trybunalskim, zm. 9/11 kwietnia 1940 w Katyniu) – kapitan administracji (piechoty) Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy.

Życiorys

Urodził się w rodzinie Władysława i Anny Stefanii z Martzów^[1]^[2]. W czasie I wojny światowej (od 22 marca 1915) walczył w szeregach 1. kompanii I batalionu 4 pułku piechoty Legionów Polskich^[3]. 31 lipca 1915 został ranny w bitwie pod Jastkowem. 19 września tego roku przebywał w Domu Rekonwalescentów w Kamieńsku^[4].

21 grudnia 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu porucznika, w piechocie, w grupie oficerów byłych Legionów Polskich^[5]. 1 czerwca 1921 pełnił służbę w 1 pułku Wojsk Kolejowych, a jego oddziałem macierzystym był 26 pułk piechoty^[6]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku i 1685. lokatą w korpusie oficerów piechoty^[7] (w marcu 1939, w tym samym stopniu i starszeństwie, zajmował 126. lokatę w korpusie oficerów administracji, grupa administracyjna^[8]). W dalszym ciągu kontynuował służbę w 26 pp we Lwowie^[9]^[10]^[11]. W marcu 1930 roku został przeniesiony do KOP^[12]^[13]. Służył kolejno w batalionach: „Kopyczyńce”, „Wołożyn” i „Podświle”^[14]. W tym ostatnim od 18 maja 1934 roku był dowódcą kompanii granicznej „Prozoroki”. W listopadzie 1935 roku został przeniesiony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Lublin^[14]. W marcu 1939 pełnił służbę w Komendzie Rejonu Uzupełnień Kraków Powiat na stanowisku kierownika I referatu ewidencji^[15].

W czasie kampanii wrześniowej 1939 roku dostał się do sowieckiej niewoli. Przebywał w obozie w Kozielsku. Między 9 a 11 kwietnia 1940 roku został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Katyniu (lista wywozowa L.W. 017/2 1940) i tam pogrzebany^[16]. W czasie prac ekshumacyjnych w 1943 roku jego zwłoki oznaczono numerem 69^[17]. Od 28 lipca 2000 roku spoczywa na Polskim Cmentarzu Wojennym w Katyniu.

5 października 2007 minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie na stopień majora^[18]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”^[19].

Lucjan Gawroński był żonaty ze Stanisławą z Kuszczaków, z którą miał córki Ewę i Zofię^[1].

Ordery i odznaczenia

Krzyż Niepodległości – 6 czerwca 1931 i 17 września 1932 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”^[20]^[21]^[22]^[23]
Krzyż Walecznych^[8]
Srebrny Krzyż Zasługi – 10 listopada 1928^[24]^[8]

Zobacz też

Przypisy

↑ ^a ^b Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 158.
↑ MyHeritage: Lucjan Gawroński [online] [dostęp 2021-11-04] .
↑ Gawroński Lucjan Adam. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2024-01-09].
↑ IV Lista strat 1916 ↓, s. 8.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 49 z 22 grudnia 1920 roku, s. 1379.
↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 98.
↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 66.
↑ ^a ^b ^c Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 292.
↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 200, 419.
↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 186, 363.
↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 42, 196.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 31 marca 1930 roku, s. 117.
↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 45, 906.
↑ ^a ^b Snitko-Rzeszut 1997 ↓, s. 360.
↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 850.
↑ Убиты в Катыни 2015 ↓, s. 249.
↑ Małopolanie w katyńskich dokumentach dr Robla [online], ipn.gov.pl [dostęp 2021-11-04] .
↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
↑ „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”. Portal polskiej Policji. [dostęp 2024-01-09].
↑ M.P. z 1931 r. nr 132, poz. 199.
↑ M.P. z 1932 r. nr 217, poz. 249.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 11 listopada 1931, s. 366.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 11 listopada 1932 roku, s. 381.
↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 636 „w uznaniu zasług, położonych na polu pracy w poszczególnych działach wojskowości”.

Bibliografia

IV Lista strat Legionów Polskich. Piotrków: Centralny Urząd Ewidencyjny Departamentu Wojskowego NKN, 1916-01-01.
Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
Janina Snitko-Rzeszut. Pro memoria. „Wojskowy Przegląd Historyczny”. 1–2 (159–160), 1997. Warszawa: Wojskowy Instytut Historyczny. ISSN 0043-7182.
Jan Kiński, Helena Malanowska, Urszula Olech, Wacław Ryżewski, Janina Snitko-Rzeszut, Teresa Żach: Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Marek Tarczyński (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2000. ISBN 83-905590-7-2.
Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
Убиты в Катыни. Księga pamięci polskich jeńców wojennych – więźniów Kozielskiego Obozu NKWD rozstrzelanych decyzją Biura Politycznego KC WKP(b) z 5 marca 1940 roku. Лариса Еремина (red.). Moskwa: Stowarzyszenie Memoriał, 2015. ISBN 978-5-78700-123-5.

[CITEREFKsięga_Cmentarna_Katynia2000158-1] Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 158.

[2] MyHeritage: Lucjan Gawroński [online] [dostęp 2021-11-04] .

[3] Gawroński Lucjan Adam. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2024-01-09].

[CITEREFIV_Lista_strat19168-4] IV Lista strat 1916 ↓, s. 8.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_49_z_22_grudnia_1920_roku,_s._1379-5] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 49 z 22 grudnia 1920 roku, s. 1379.

[CITEREFSpis_oficerów192198-6] Spis oficerów 1921 ↓, s. 98.

[CITEREFLista_starszeństwa192266-7] Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 66.

[CITEREFRybkaStepan2006292-8] Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 292.

[CITEREFRocznik_Oficerski1923200,_419-9] Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 200, 419.

[CITEREFRocznik_Oficerski1924186,_363-10] Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 186, 363.

[CITEREFRocznik_Oficerski192842,_196-11] Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 42, 196.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_8_z_31_marca_1930_roku,_s._117-12] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 31 marca 1930 roku, s. 117.

[CITEREFRocznik_Oficerski193245,_906-13] Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 45, 906.

[CITEREFSnitko-Rzeszut1997360-14] Snitko-Rzeszut 1997 ↓, s. 360.

[CITEREFRybkaStepan2006850-15] Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 850.

[CITEREFУбиты_в_Катыни2015249-16] Убиты в Катыни 2015 ↓, s. 249.

[17] Małopolanie w katyńskich dokumentach dr Robla [online], ipn.gov.pl [dostęp 2021-11-04] .

[18] Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.

[19] „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”. Portal polskiej Policji. [dostęp 2024-01-09].

[20] M.P. z 1931 r. nr 132, poz. 199.

[21] M.P. z 1932 r. nr 217, poz. 249.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_8_z_11_listopada_1931,_s._366-22] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 11 listopada 1931, s. 366.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_11_z_11_listopada_1932_roku,_s._381-23] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 11 listopada 1932 roku, s. 381.

[24] M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 636 „w uznaniu zasług, położonych na polu pracy w poszczególnych działach wojskowości”.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

[22]

[23]

[24]