Lucjan Gawroński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lucjan Gawroński
kapitan administracji kapitan administracji
Pełne imię i nazwisko

Lucjan Adam Gawroński

Data i miejsce urodzenia

24 grudnia 1896
Piotrków Trybunalski

Data i miejsce śmierci

9/11 kwietnia 1940
Katyń

Przebieg służby
Lata służby

1915–1940

Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

KRU Kraków Pow.

Stanowiska

kierownik referatu

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941) Srebrny Krzyż Zasługi (II RP)

Lucjan Adam Gawroński (ur. 24 grudnia 1896 w Piotrkowie Trybunalskim, zm. 9/11 kwietnia 1940 w Katyniu) – kapitan administracji (piechoty) Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie Władysława i Anny Stefanii z Martzów[1][2]. W czasie I wojny światowej (od 22 marca 1915) walczył w szeregach 1. kompanii I batalionu 4 pułku piechoty Legionów Polskich[3]. 31 lipca 1915 został ranny w bitwie pod Jastkowem. 19 września tego roku przebywał w Domu Rekonwalescentów w Kamieńsku[4].

21 grudnia 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu porucznika, w piechocie, w grupie oficerów byłych Legionów Polskich[5]. 1 czerwca 1921 pełnił służbę w 1 pułku Wojsk Kolejowych, a jego oddziałem macierzystym był 26 pułk piechoty[6]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku i 1685. lokatą w korpusie oficerów piechoty[7] (w marcu 1939, w tym samym stopniu i starszeństwie, zajmował 126. lokatę w korpusie oficerów administracji, grupa administracyjna[8]). W dalszym ciągu kontynuował służbę w 26 pp we Lwowie[9][10][11]. W marcu 1930 roku został przeniesiony do KOP[12][13]. Służył kolejno w batalionach: „Kopyczyńce”, „Wołożyn” i „Podświle”[14]. W tym ostatnim od 18 maja 1934 roku był dowódcą kompanii granicznej „Prozoroki”. W listopadzie 1935 roku został przeniesiony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Lublin[14]. W marcu 1939 pełnił służbę w Komendzie Rejonu Uzupełnień Kraków Powiat na stanowisku kierownika I referatu ewidencji[15].

W czasie kampanii wrześniowej 1939 roku dostał się do sowieckiej niewoli. Przebywał w obozie w Kozielsku. Między 9 a 11 kwietnia 1940 roku został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Katyniu (lista wywozowa L.W. 017/2 1940) i tam pogrzebany[16]. W czasie prac ekshumacyjnych w 1943 roku jego zwłoki oznaczono numerem 69[17]. Od 28 lipca 2000 roku spoczywa na Polskim Cmentarzu Wojennym w Katyniu.

5 października 2007 minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie na stopień majora[18]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”[19].

Lucjan Gawroński był żonaty ze Stanisławą z Kuszczaków, z którą miał córki Ewę i Zofię[1].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 158.
  2. MyHeritage: Lucjan Gawroński [online] [dostęp 2021-11-04].
  3. Gawroński Lucjan Adam. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2024-01-09].
  4. IV Lista strat 1916 ↓, s. 8.
  5. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 49 z 22 grudnia 1920 roku, s. 1379.
  6. Spis oficerów 1921 ↓, s. 98.
  7. Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 66.
  8. a b c Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 292.
  9. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 200, 419.
  10. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 186, 363.
  11. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 42, 196.
  12. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 31 marca 1930 roku, s. 117.
  13. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 45, 906.
  14. a b Snitko-Rzeszut 1997 ↓, s. 360.
  15. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 850.
  16. Убиты в Катыни 2015 ↓, s. 249.
  17. Małopolanie w katyńskich dokumentach dr Robla [online], ipn.gov.pl [dostęp 2021-11-04].
  18. Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
  19. „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”. Portal polskiej Policji. [dostęp 2024-01-09].
  20. M.P. z 1931 r. nr 132, poz. 199.
  21. M.P. z 1932 r. nr 217, poz. 249.
  22. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 11 listopada 1931, s. 366.
  23. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 11 listopada 1932 roku, s. 381.
  24. M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 636 „w uznaniu zasług, położonych na polu pracy w poszczególnych działach wojskowości”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]