Małoniż
50°32′25″N 23°41′33″E/50,540278 23,692500| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2021) | |
| Strefa numeracyjna |
84 |
| Kod pocztowy |
22-650[4] |
| Tablice rejestracyjne |
LTM |
| SIMC |
0893794[5] |
Położenie na mapie gminy Łaszczów  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa lubelskiego  | |
Położenie na mapie powiatu tomaszowskiego  | |
| 50°32′25″N 23°41′33″E/50,540278 23,692500[1]
| |
Małoniż – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie tomaszowskim, w gminie Łaszczów[5][6].
Niewielka wieś złożona z jednej ulicy. Dojechać do niej można poprzez Nadolce lub Pukarzów (tu także przez Wożuczyn).
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zamojskiego.
Wieś stanowi sołectwo gminy Łaszczów[7]. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 146 mieszkańców[8].
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Łaszczowie[9].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Małoniż i sąsiadujący z nim Domaniż to dwie najwcześniej notowane wsie szlacheckie ziemi bełskiej.
Wieś odnotowano w roku 1398 w związku z fundacją kościoła parafialnego w Małoniżu dokonanego przez Andrzeja Morawę i Jaśka z Domaniża – dziś najstarszego kościoła w regionie powstałego z prywatnych fundacji szlacheckich[10] (1397)[a]
W roku 1531 wzmiankowana jako Małonisz[11].
W wieku XIX Małoniż stanowił wieś w powiecie tomaszowskim, gminie Czerkasy, parafii Łaszczów, oddalony o pół mili od Łaszczowa. Według spisu miast, wsi, osad Królestwa Polskiego z roku 1827 posiadał 26 domów i 216 mieszkańców. W roku 1883 było tu 34 domy i 322 mieszkańców w tym 202 katolików wyznania łacińskiego.Wieś posiadała 396 mórg gruntu[12].
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Około połowy XVI w. w związku z powstaniem Łaszczowa przeprowadzono translację parafii z Małoniża do nowo lokowanego miasta, nie zmieniając starego uposażenia.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 76942
- ↑ Wieś Małoniż w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-11-02], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-11-02].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 762 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2017-08-24].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200), ze zmianami w obwieszczeniu z dnia 4 sierpnia 2015(dts) (Dz.U. z 2015 r. poz. 1636).
- ↑ Jednostki pomocnicze gminy Łaszczów. Urząd Gminy Łaszczów. [dostęp 2017-08-24].
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
- ↑ Opis parafii na stronie diecezji
- ↑ Janeczek 1991 ↓, s. 41.
- ↑ Małoniż, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 298.
- ↑ Małoniż, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VI: Malczyce – Netreba, Warszawa 1885, s. 38.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Andrzej Janeczek: Osadnictwo pogranicza polsko-ruskiego. Województwo bełskie od schyłku XIV do początku XVII w.. Wrocław: 1991. ISBN 83-85463-14-3.
- Siedziba gminy: Łaszczów
| Miasto | |
|---|---|
| Wsie | |
| Kolonie | |
| Osada | |
| Osada leśna | |
| Części miasta | |
| Integralne części wsi |
|
