Zimno (Polska)

Zimno
	wieś
Państwo	Polska
Województwo	lubelskie
Powiat	tomaszowski
Gmina	Łaszczów
Liczba ludności (2021)	316
Strefa numeracyjna	84
Kod pocztowy	22-650
Tablice rejestracyjne	LTM
SIMC	0894180
	Położenie na mapie gminy Łaszczów Zimno
	Położenie na mapie Polski Zimno
	Położenie na mapie województwa lubelskiego Zimno
	Położenie na mapie powiatu tomaszowskiego Zimno
	50°30′21″N 23°44′06″E/50,505833 23,735000
	Multimedia w Wikimedia Commons

Zimno – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie tomaszowskim, w gminie Łaszczów^[6]^[5].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zamojskiego.

Wieś stanowi sołectwo gminy Łaszczów^[7]. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 391 mieszkańców^[8]. W skład sołectwa Zimno wchodzi także kolonia Zimno-Kolonia^[7].

Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Łaszczowie^[9].

Części wsi

Integralne części wsi Zimno^[6]^[5]
SIMC	Nazwa	Rodzaj
0894196	Korea	część wsi

Historia

Wieś z rodowodem sięgającym XIV wieku. W 1388 roku książę Siemowit IV nadał wieś Zimno Pawłowi z Radzanowa herbu Prawda z ziemi płockiej, chorążemu warszawskiemu w latach 1376–1388. W rękach potomków Pawła to jest Radzanowskich-Niszczyckich z Uhnowa, wieś jest w latach 1469, 1487 i 1531.
Ostatnim właścicielem z rodu Radzanowkich był Andrzej Radzanowski, Niszczycki (od roku 1515 wojewoda płocki, kasztelan wiski od 1509 roku). W 1564 wieś jest już w posiadaniu Łaszczów. Według rejestrów poborowych wieś miała wówczas 5¾ łana (96, 6 ha) gruntów uprawnych. W 1598 ówczesny dziedzic Jan Łaszcz sprzedał ją Dąbrowskiemu. W roku 1626 ponownie wraca do rąk Łaszczów, tym razem Stanisława Łaszcza-Nieledewskiego^[10].
Według spisu miast, wsi, osad Królestwa Polskiego z roku 1827 było we wsi 77 domów i 514 mieszkańców. W II połowie XIX wieku Zimno należało do hrabiowskiej rodziny Fredrów. W 1880 r. wieś liczyła 76 domów z 689 mieszkańcami. W roku 1885 dobra Zimno składały się z folwarków Zimno, Pieniany i Wola Gródecka posiadały rozległość 2300 mórg^[11].
Spis z roku 1921 wykazał we wsi 100 domów oraz 570 mieszkańców, w tym 35 Żydów i aż 343 Ukraińców.

We wsi znajdowała się cerkiew Zaśnięcia Matki Bożej, która została rozebrana 26 czerwca 1938 roku w ramach akcji polonizacyjno-rewindykacyjnej^[12].

Przypisy

↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 161755
↑ Wieś Zimno w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-11-02] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-11-02] .
↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1613 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
↑ ^a ^b ^c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2017-08-31].
↑ ^a ^b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200), ze zmianami w obwieszczeniu z dnia 2015-08-04 4 sierpnia 2015_(dts) (Dz.U. z 2015 r. poz. 1636).
↑ ^a ^b Jednostki pomocnicze gminy Łaszczów. Urząd Gminy Łaszczów. [dostęp 2017-08-31].
↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
↑ Opis parafii na stronie diecezji
↑ Janeczek 1991 ↓, s. 330.
↑ Zimno, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 617 .
↑ Memoriał prawosławnych pow. tomaszowskiego i zamojskiego do władz państwowych [online], cerkiew1938.pl [dostęp 2022-03-09] , za M. Siwicki, Dzieje konfliktów polsko-ukraińskich, t. I, Warszawa 1992, s. 124-127.

Bibliografia

Andrzej Janeczek: Osadnictwo pogranicza polsko-ruskiego. Województwo bełskie od schyłku XIV do początku XVII w. Wrocław: 1991.

[prng-1] Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 161755

[pwl-2] Wieś Zimno w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-11-02] , liczba ludności na podstawie danych GUS.

[nsp-3] NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-11-02] .

[poczta-4] Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1613 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .

[teryt-5] TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2017-08-31].

[RMAiC-2013-6] Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200), ze zmianami w obwieszczeniu z dnia 2015-08-04 4 sierpnia 2015_(dts) (Dz.U. z 2015 r. poz. 1636).

[bip-7] Jednostki pomocnicze gminy Łaszczów. Urząd Gminy Łaszczów. [dostęp 2017-08-31].

[GUS-8] GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..

[par-9] Opis parafii na stronie diecezji

[CITEREFJaneczek1991330-10] Janeczek 1991 ↓, s. 330.

[SgKP-11] Zimno, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 617 .

[Memoriał-12] Memoriał prawosławnych pow. tomaszowskiego i zamojskiego do władz państwowych [online], cerkiew1938.pl [dostęp 2022-03-09] , za M. Siwicki, Dzieje konfliktów polsko-ukraińskich, t. I, Warszawa 1992, s. 124-127.

[2]

[3]

[4]

[5]

[1]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

Miasto	Łaszczów
Wsie	Dobużek Dobużek-Kolonia Hopkie Kmiczyn Łaszczów-Kolonia Małoniż Muratyn Muratyn-Kolonia Nabróż Nadolce Pieniany Pieniany-Kolonia Podhajce Podlodów Pukarzów Ratyczów Steniatyn Wólka Pukarzowska Zimno Zimno-Kolonia
Kolonie	Hopkie-Kolonia Kmiczyn-Kolonia Nabróż-Kolonia Nadolce Pukarzów-Kolonia Steniatyn-Kolonia
Osada	Pukarzów
Osada leśna	Sośnina
Części miasta	Czerkasy Domaniż
Integralne części wsi	Bajówka Czteropolówka Dobug Dół Felówka Gościniec Góra Kolonia Podlodów Kolonia Podlodów Drugi Korea Krasoniówka Kulikówka Mielniki Nadłącze Ozdobówka Podbłotek Podpole Podstawisko Rowy Sachalin Śluza Wirla Wygody