Maciej Kononowicz

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Maciej Józef Kononowicz)
Maciej Józef Stanisław Kononowicz
Maciej Halin
Data i miejsce urodzenia

1 stycznia 1912
Łask

Data i miejsce śmierci

31 marca 1986
Łódź

Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Dziedzina sztuki

literatura

Ważne dzieła

Stacje liryczne

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Warszawski Krzyż Powstańczy Krzyż Armii Krajowej Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego
Honorowa Odznaka Miasta Łodzi

Józef Stanisław Kononowicz, ps. Maciej[1] (ur. 1 stycznia 1912 w Łasku, zm. 31 marca 1986 w Łodzi) – polski poeta, satyryk, prozaik oraz tłumacz literatury białoruskiej, poseł na Sejm PRL II kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 1 stycznia 1912 w Łasku, w rodzinie urzędnika skarbowego Franciszka Kononowicza (zm. 1954) i Anny z Mełczyńskich (zm. 1975)[2]. Miał starszą siostrę Irenę (1910–1969), lekarkę, i młodszego brata Marka (1914–2004), rzeźbiarza, grafika[3].

Był absolwentem Wydziału Humanistycznego (polonistyka) Uniwersytetu Warszawskiego. Jako poeta debiutował w 1935 w Antologii współczesnej poezji szkolnej. Używał wtedy pseudonimu Maciej Halin.

W okresie okupacji niemieckiej był podporucznikiem Armii Krajowej[1], instruktorem w tajnej szkole podchorążych. Od 6 sierpnia 1944 brał udział w powstaniu warszawskim w Batalionie „Kiliński” - 8. kompania, I pluton[1]. W latach 1944–1945 był jeńcem Oflagu XC Lubeka[4].

Po wojnie, od 1945 mieszkał w Łodzi. Od 1948 był członkiem Stowarzyszenia PAX, wielokrotnie wybierany do Zarządu Stowarzyszenia. Kierownik redakcji Oddziału Łódzkiego „Słowa Powszechnego” (1947–1957). W latach 1955–1956 był redaktorem naczelnym tygodnika „WTK” (Wrocław)[4]. Pracował w tygodniku „Dziś i Jutro”[3].

Był członkiem ZLP (od 1948), wiceprezesem Klubu Literatów „Krag” (1968), członkiem PEN-Clubu (od 1970). Dwukrotnie pełnił funkcję radnego m. Łodzi, wiceprzewodniczący Łódzkiego Komitetu FJN (1955–1956)[4].

W latach 1957–1961 był posłem na Sejm[5].

W 1971 otrzymał nagrodę im. Włodzimierza Pietrzaka.

Zmarł w Łodzi, pochowany na cmentarzu przy ul. Ogrodowej[4].

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

  • Stacje liryczne (poezje)
  • W ramionach srebrnych rzek (poezje)
  • W sitowiu niebieskim (poezje)
  • Portret nieurojony (poezje)
  • Rekonstrukcja biografii (poezje)
  • Biskup Michał. Prolegomena do portretu (szkic)
  • Prawą ręką za lewe ucho (satyry)
  • Szyfr o ojczyźnie (opowiadania)
  • Kilka imion miłości (powieść)
  • Gaj dębowy (poezje)
  • Romantyczne i zielone (powieść)
  • Przekażmy sobie znak pokoju (poezje)
  • Wenus w małym miasteczku (powieść)
  • Od strony serca (zbiór powieści)

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Źródło[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c Powstańcze Biogramy - Józef Kononowicz [online], www.1944.pl [dostęp 2024-04-23] (pol.).
  2. ↑ Cmentarze Bródzieńskie [online], brodnowski.grobonet.com [dostęp 2024-04-23].
  3. ↑ a b Kononowicz Irena ps. Nono (1910–1969) - biogramy Fundacja Generał Elżbiety Zawackiej [dostęp 2024-04-23].
  4. ↑ a b c d Maciej Józef Stanisław «Maciej Józef» Kononowicz M.J. Minakowski, Genealogia Potomków Sejmu Wielkiego [dostęp 2024-04-23].
  5. ↑ a b Katalog główny Biblioteki Sejmowej - Kononowicz Maciej [online], bs.sejm.gov.pl [dostęp 2024-04-23].
  6. ↑ Uchwała Prezydium Rady Narodowej m. Łodzi w sprawie wyróżnienia Odznaką Honorową m. Łodzi. „Dziennik Urzędowy Rady Narodowej m. Łodzi”. 6, s. 6-8, 31 sierpnia 1964. Łódź: Prezydium Rady Narodowej w Łodzi. 

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Maciej_Kononowicz&oldid=73594350”