Światowa Rada Pokoju

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kraje członkowskie

Światowa Rada Pokoju (ros. World Peace Council, WPC) – międzynarodowa organizacja pozarządowa. Utworzona została w 1950 roku w Warszawie, podczas II Światowego Kongresu Obrońców Pokoju.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwszą siedzibą organizacji były Helsinki. Organizacja w założeniu miała być organem międzynarodowego ruchu pokoju, zainicjowanego pod koniec lat 40. XX wieku. Od początku istnienia do końca lat 80. była uzależniona politycznie i finansowo od Związku Radzieckiego, który rocznie przeznaczał na jej kontrolowanie środki finansowe w wysokości 50 mln dolarów[1] oraz wykorzystywał jako narzędzie wywierania wpływu na opinię publiczną w krajach Zachodu[2].

W 1950 roku Światowa Rada Pokoju była inicjatorką politycznego orędzia nazwanego apelem sztokholmskim.

Po rozpadzie ZSRR została zreorganizowana.

Od 2000 roku siedziba mieści się w Atenach.

Prezydenci[edytuj | edytuj kod]

Członkowie Rady[edytuj | edytuj kod]

 Z tym tematem związana jest kategoria: Członkowie Światowej Rady Pokoju.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Christopher Andrew, Oleg Gordijewski, KGB, tłumaczył Rafał Brzeski, Wydawnictwo Bellona, Warszawa 1997, ISBN 83-11-08667-2, s. 442–443
  2. Michał Szukała, 35 lat temu zakończyły się obrady Kongresu Intelektualistów w Obronie Pokojowej Przyszłości Świata [online], dzieje.pl, 19 stycznia 2021 [dostęp 2023-02-28].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]