Światowa Rada Pokoju
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Światowa Rada Pokoju (ang. World Peace Council, WPC) – międzynarodowa organizacja pozarządowa.
Utworzona została w 1950 roku w Warszawie, podczas II Światowego Kongresu Obrońców Pokoju. W założeniu miała być organem międzynarodowego ruchu pokoju, zainicjowanego pod koniec lat 40. XX wieku. Od początku istnienia do końca lat 80. była uzależniona politycznie i finansowo od Związku Radzieckiego, który rocznie przeznaczał na jej kontrolowanie środki finansowe w wysokości 50 mln dolarów[1].
W 1950 roku Światowa Rada Pokoju była inicjatorką politycznego orędzia nazwanego apelem sztokholmskim.
Po rozpadzie ZSRR została zreorganizowana. Pierwszą siedzibą organizacji były Helsinki. Od 2000 siedziba mieści się w Atenach.
Prezydenci[edytuj]
Frédéric Joliot-Curie (1950-1958)
John Desmond Bernal (1959-1965)
Isabelle Blume (1965-1969)
Romesh Chandra (sekretarz generalny 1966-1977; prezydent 1977-1990, następnie prezydent honorowy)
Evangelos Maheras (1990-1993, następnie prezydent honorowy)
Albertina Sisulu (1993-1996)- wakat (1996-2004)
Orlando Fundora López (2004-2008, następnie prezydent honorowy)
Socorro Gomes (2008-)
Członkowie[edytuj]
Zobacz też[edytuj]
- Światowy Kongres Intelektualistów w Obronie Pokoju
- Radziecki Komitet Obrony Pokoju
- Międzynarodowe Stałe Biuro Pokoju
Przypisy
- ↑ Christopher Andrew, Oleg Gordijewski, KGB, tłumaczył Rafał Brzeski, Wydawnictwo Bellona, Warszawa 1997, ISBN 83-11-08667-2, str.442/443
Bibliografia[edytuj]
Linki zewnętrzne[edytuj]
- Strona internetowa (ang.)
