Magdalena Pinkwart

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Magdalena Pinkwart
Ilustracja
Magdalena Pinkwart w Polskim Radiu
Data i miejsce urodzenia

17 marca 1980
Warszawa

Zawód

dziennikarka, podróżniczka, blogerka

Lata aktywności

od 1996

Strona internetowa

Magdalena Pinkwart (ur. 17 marca 1980 w Warszawie) – polska dziennikarka radiowa i prasowa, blogerka podróżnicza, autorka książek i przewodników[1]. Prezes Stowarzyszenia Dziennikarzy Turystycznych im. Olgierda Budrewicza.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studiowała filologię polską i filologię ukraińską na Uniwersytecie Warszawskim. Od 1996 roku pracuje jako dziennikarka zajmująca się tematyką podróżniczą. Publikowała m.in. w „Gazecie Wyborczej”, „Rzeczpospolitej”, „Życiu Warszawy”; magazynach „National Geographic Traveler”, „Podróże”, „Harper’s Bazaar”, „Zwierciadło”, „Świat i podróże”, „Biznes i Turystyka”[2], „Tele Tydzień”, „Tele Świat”, „Olivia”, „Claudia”, „Świat Kobiety”[3]; na portalach natemat.pl[4], wp.pl[5], interia.pl[6]. Komentatorka radiowa[7][8] i telewizyjna. Równolegle z karierą zawodową pełniła rolę dziennikarza wolontariusza w Archiwum Historii Mówionej Muzeum Powstania Warszawskiego, gdzie przeprowadziła dziesiątki wywiadów prasowych i telewizyjnych z Powstańcami[9][10]. Zajmowała stanowisko redaktora naczelnego w tygodniku Super TV[11][12], miesięczniku Ona&On oraz magazynie turystycznym Read&Fly Magazine[13], a także redaktora prowadzącego w TV2Tygodniku Cyfrowego Polsatu[14].

Pisze książki dla dzieci i przewodniki turystyczne, m.in. dla wydawnictw Wiedza i Życie i National Geographic. Książka Gambia. Kraina uśmiechu[15], której była współautorką, wydana nakładem National Geographic została nagrodzona w 2015 główną nagrodą Magellana od Magazynu Literackiego „Książki” dla najlepszego przewodnika ilustrowanego podczas Międzynarodowych Targów Książki w Warszawie[16][17]. Publikacje Magdaleny Pinkwart zostały przetłumaczone m.in. na język angielski i niemiecki. Od 2014 pisze bloga podróżniczego Keep Calm and Travel. W Polskim Radiu prowadzi audycję podróżniczą Dziecko w drodze. Od 1998 roku jest członkinią Stowarzyszenia Dziennikarzy Podróżników Globtroter, w którym pełni funksję przewodniczącej Komisji Rewizyjnej[18]. Od 2019 roku pełni funkcję prezes Stowarzyszenia Dziennikarzy Turystycznych im. Olgierda Budrewicza. Zasiada w jury[19] konkursów i plebiscytów branży turystycznej.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Magdalena Pinkwart jest córką dziennikarza i krajoznawcy Grzegorza Micuły[20]. W 2015 wyemigrowała do Wielkiej Brytanii i zamieszkała w Liverpoolu. Współpracuje z mediami polonijnymi[21][22].

Jest żoną pisarza i podróżnika Sergiusza Pinkwarta. Mają dwoje dzieci: Wilhelma (ur. 2013) i Larę (ur. 2018).

Książki[edytuj | edytuj kod]

  • Cypr, Przewodniki Wiedzy i Życia, Wydawnictwo Hachette Livre Polska, Warszawa 2006 (z Grzegorzem Micułą)[23]
  • Cyprus, Eyewitness Travel Guide, Dorling Kindersley Ltd., London 2006
  • Zypern, Vis-à-Vis Reiseführer, Dorling Kindersley Ltd., München 2006, 2015[24]
  • Gambia. Kraina uśmiechu, Wydawnictwo National Geographic, 2014 (z Sergiuszem Pinkwartem i Dominikiem Skurzakiem (zdjęcia))[25][26] ISBN 978-83-7596-493-6
  • Drakulcio ma kłopoty. Urodzinowa katastrofa, Wydawnictwo Akapit Press, 2015 ISBN 978-83-64379-57-4
  • Drakulcio ma kłopoty. Mecz stulecia, Wydawnictwo Akapit Press, 2015 ISBN 978-83-64379-82-6
  • Kulinarne podróże po Chorwacji, Wydawnictwo National Geographic, 2015 (współautor z Anna Olej-Kobus, Krzysztof Kobus, Sergiusz Pinkwart)[27]
  • Drakulcio ma kłopoty. Klątwa faraona, Wydawnictwo Akapit Press, 2016
  • Gdańsk. Przewodnik Turystyczny, Wydawnictwo: Urząd Miejski w Gdańsku, Gdańska Organizacja Turystyczna, 2017[28]
  • Drakulcio ma kłopoty. Mistrz jazdy na krechę, Wydawnictwo Akapit Press, 2017
  • Drakulcio ma kłopoty. Włoska awantura, Wydawnictwo Akapit Press, 2017
  • Straszliwa historia w obrazkach, Wydawnictwo Akapit Press, 2017[29]
  • Drakulcio ma kłopoty. Jak zjeść francuską żabę, Wydawnictwo Akapit Press, 2018

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

Olgierd Budrewicz. Byłem wszędzie, 2013[30]

Nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

  • 2014 główna nagroda Magellana w kategorii Najlepszy przewodnik ilustrowany za książkę Gambia. Kraina uśmiechu, Wydawnictwo National Geographic[31].
  • 2014 nagroda Stowarzyszenia Dziennikarzy Podróżników Globtroter[32].
  • 2015 nagroda Stowarzyszenia Dziennikarzy Podróżników Globtroter[33].
  • 2018 nagroda Stowarzyszenia Dziennikarzy Podróżników Globtroter za najlepsze publikacje turystyczne roku[34].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Magdalena Pinkwart [online], www.goodreads.com [dostęp 2020-04-01].
  2. ↑ EGIPT – Wszystko na miejscu – Egipt bliżej [online], www.egipt.org.pl [dostęp 2020-04-01].
  3. ↑ Chełmno. Miasto zakochanych [online], podroze.swiatkobiety.plpodroze.swiatkobiety.pl [dostęp 2020-04-01] (pol.).
  4. ↑ naTemat.pl – informacje i opinie, którymi żyją Polacy [online], naTemat.pl [dostęp 2020-04-01] (pol.).
  5. ↑ Wirtualna Polska Media S.A, Magdalena Pinkwart – WP Turystyka [online], turystyka.wp.pl [dostęp 2020-04-01] (pol.).
  6. ↑ Ile zarabia papież? [online], kobieta.interia.pl [dostęp 2020-04-01] (pol.).
  7. ↑ Wiedeń – najszczęśliwsze miejsce na świecie [online], PolskieRadio.pl [dostęp 2020-04-01] (pol.).
  8. ↑ Magdalena Pinkwart Archives [online], POLcast [dostęp 2020-04-01] (ang.).
  9. ↑ Archiwum Historii Mówionej – Adela Lecińska [online], www.1944.pl [dostęp 2020-04-01] (pol.).
  10. ↑ Byłam wychowana w tym duchu, że ludzi należy dostrzegać [online], ngo.pl [dostęp 2020-04-01] (pol.).
  11. ↑ „Tele Świat” i „Super TV” mają nowe naczelne [online], Press.pl [dostęp 2020-04-01] (pol.).
  12. ↑ Bauer wprowadza zmiany na stanowiskach naczelnych TV-guideów [online], Media Marketing Polska Magazyn Online, 21 listopada 2008 [dostęp 2020-04-01] (pol.).
  13. ↑ Read&Fly Magazine [online], Issuu [dostęp 2020-04-01] (ang.).
  14. ↑ Cyfrowy Polsat wydawcą dwutygodnika TV [online], Bankier.pl [dostęp 2020-04-01] (pol.).
  15. ↑ Czytam książki | „Gambia. Kraina uśmiechu” Magdalena i Sergiusz Pinkwart, Dominik Skurzak [online], Polskie Radio Białystok [dostęp 2020-04-01] (pol.).
  16. ↑ z, Nagrody Magellana wręczone po raz siódmy [online], Najlepsze przewodniki, 14 maja 2015 [dostęp 2020-04-01] (pol.).
  17. ↑ Gambia [online], PolskieRadio.pl [dostęp 2020-04-01].
  18. ↑ Globtroter - czlonkowie [online], www.globtroter.info [dostęp 2020-09-09].
  19. ↑ Wybraliśmy najlepsze letnie katalogi [online], www.e-restauracja.com [dostęp 2020-04-01].
  20. ↑ Elżbieta Ciborska, Leksykon Polskiego Dziennikarstwa, Warszawa: Dom Wydawniczy ELIPSA, 2000, s. 357–358.
  21. ↑ Goniec Polski, Randka z Woody Allenem – Goniec.com [online], goniec.com [dostęp 2020-04-01] (pol.).
  22. ↑ Od południa Anglii po Irlandię Północną: Kolejna odsłona Polish Heritage Days | Tydzień Polski [online] [dostęp 2020-04-01] (pol.).
  23. ↑ Cypr [online], Księgarnia Internetowa PWN [dostęp 2020-04-01].
  24. ↑ Vis-à-Vis Reiseführer Zypern – Grzegorz Micula, Magdalena Micula – Buch kaufen | Ex Libris [online], Ex Libris AG [dostęp 2020-04-01].
  25. ↑ Sztuka podróżowania – Sergiusz Pinkwart ArtTravel.pl [online], www.arttravel.pl [dostęp 2020-02-23].
  26. ↑ PAKU & PLST, Gambia. Kraina uśmiechu [Sergiusz Pinkwart, Magdalena Micuła, Dominik Skurzak] < KLIKAJ I CZYTAJ ONLINE [online], 6 listopada 2014 [dostęp 2020-04-01].
  27. ↑ Kulinarne podróże po Chorwacji. Odkryj smaki kuchni śródziemnomorskiej [online], katalogi.bn.org.pl [dostęp 2020-02-23].
  28. ↑ Gdańsk [online], Lubimyczytać.pl [dostęp 2020-09-09].
  29. ↑ Straszliwa historia w obrazkach [online], katalogi.bn.org.pl [dostęp 2020-02-23].
  30. ↑ Olgierd Budrewicz. Byłem wszędzie | Artur Mościcki [online] (pol.).
  31. ↑ Nagroda Magellana 2014 – Rynek książki [online], rynek-ksiazki.pl [dostęp 2020-02-23].
  32. ↑ Grzegorz Micuła, Wigilia Globtrotera w Kamienicy Artystycznej – Kurier365.pl [online], kurier365.pl [dostęp 2020-04-01] (pol.).
  33. ↑ a (red.), Wigilia Globtrotera 2015 – Kurier365.pl [online], kurier365.pl [dostęp 2020-04-01] (pol.).
  34. ↑ Globtroter – GLOBTROTER: SPOTKANIE WIGILIJNE I WRĘCZENIE NAGRÓD DZIENNIKARSKICH ZA 2018 ROK [online], www.globtroter.info [dostęp 2020-04-01].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Magdalena_Pinkwart&oldid=72967021”