Marc’Antonio Zondadari
_(14594154237).jpg)
| |
| 65. Wielki Mistrz Zakonu Maltańskiego | |
| Okres |
od 13 stycznia 1720 |
|---|---|
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Dane biograficzne | |
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce spoczynku | |
Fra’ Marc’Antonio Zondadari (ur. 1658 w Sienie, zm. 16 czerwca 1722 na Malcie) – 65. Wielki Mistrz Zakonu Rycerzy Szpitalników Świętego Jana Jerozolimskiego w latach 1720–1722.
Zondadari urodził się w roku 1658 w Sienie (dzisiejsze Włochy) jako syn Ansano Zondadariego i Agnes Chigi (jego bratem był Antonio Felice Zondadari)[1]. Jego matka była bratanicą papieża Aleksandra VII[2]. Marc’Antonio w bardzo młodym wieku wstąpił w szeregi joannitów w Neapolu, szybko wspinając się po szczeblach kariery, by w roku 1682 zostać generałem galer Zakonu Maltańskiego. Po śmierci Wielkiego Mistrza Ramona Perellosa w dniu 10 stycznia 1720 roku mianowany został Master of the Horse (łac. Magister equitum) – osobą „z uprawnieniami” Wielkiego Mistrza do czasu wyboru nowego[3].
Po trzech dniach, 13 stycznia 1720 roku, Marc’Antonio Zondadari wybrany został Wielkim Mistrzem Zakonu Maltańskiego.
Od 13 września 1702 roku aż do swojej śmierci w roku 1722 mieszkał w Palazzo Carniero w Valletcie, który później stał się znany jako Zajazd Bawarski[4].
Chociaż rządy Zondadariego trwały jedynie dwa lata, stał się on bardzo popularny wśród Maltańczyków. Podczas jego rządów wzmocniono tradycje karnawałowe poprzez dodanie do nich zabawy pod nazwą kukkanja: na dany sygnał tłum zebrany na Palace Square w Valletcie wspinał się na sztuczne drzewo ustawione tam pomiędzy liściastymi gałęziami, na którym umieszczone były różne dobra, jak szynki, kiełbasy i żywe zwierzęta. Stawały się one własnością tego, kto pierwszy je pochwycił i był w stanie znieść na ziemię. Zabawa ta przetrwała do dziś w lekko zmienionej formie[5].
Jego pierwszym sukcesem militarnym było brawurowe przechwycenie przez flotę Zakonu dwóch tureckich okrętów oraz okrętu flagowego floty algierskiej z 25 działami i pięćsetosobową załogą. Sukces ten został wkrótce powtórzony, tym razem zdobyto algierski okręt z 40 działami. Flota Zakonu była w tym czasie w największym rozkwicie, stąd „niewierni” nie odważyli się brać odwetu[3].
Energiczny i pobożny Zondadari wprowadził kilka ważnych reform w administracji Zakonu oraz egzekwował w większej mierze te wprowadzone wcześniej przez swoich poprzedników. Był jedynym Wielkim Mistrzem, który zdobył sobie uznanie na polu literackim - mianowicie za sprawą swej pracy na temat historii Zakonu pt. Breve ragguaglio ed istruzione dei Sacro Ordine Militare degli Ospitalieri, e dei suoi Cavalieri religiosi, detti oggidi volgarmente di Malta[6][7]. Jego drugim dziełem był komentarz do Psalmu 41[7].
Wielki Mistrz Zondadari zmarł 16 czerwca 1722 roku. Jego ciało pochowane zostało w konkatedrze św. Jana w Valletcie, a serce, ku rozczarowaniu Maltańczyków, w rodzinnej Sienie. Formą uszanowania dla Zondadariego jest jego nagrobny barokowy pomnik z marmuru i brązu autorstwa Massimiliano Soldaniego, przedstawiający półleżącą postać zmarłego. Jest to jedyny pomnik nagrobny wielkiego mistrza, znajdujący się w nawie katedry, ponieważ jego wymiary nie pozwoliły umieścić go w kaplicy języka włoskiego[8][9].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2016-12-26]. (ang.).
- ↑ Mario Chigi. Our Family History and Ancestry. [dostęp 2016-12-26]. (ang.).
- ↑ a b Marcantonio Zondadari. 1720-1722.. History Of the Knights of Malta. [dostęp 2016-12-26]. (ang.).
- ↑ Auberge de Bavière. [w:] Government Property Department [on-line]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (ang.).
- ↑ Kukkanja One of the main attractions in the Malta Carnival. [w:] The Malta Independent [on-line]. 2010-01-25. [dostęp 2016-12-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-27)]. (ang.).
- ↑ Lorenzo Ilari: La Biblioteca Pubblica di Siena – Disposta Secondo le Materie da Lorenzo Ilari Catalogo – Tomo VI. T. 6. Siena: 1847, s. 334. [dostęp 2017-01-03]. (wł.).
- ↑ a b Henry Seddall: Malta: Past and Present: Being a History of Malta from the Days of Phoenicians to the Present Time. Londyn: Chapman and Hall, 1870. [dostęp 2016-12-27]. (ang.).
- ↑ George Cini: When the Knights splashed out on Baroque sculptures. [w:] Times of Malta [on-line]. 2004-04-05. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-13)]. (ang.).
- ↑ Full Tomb & Lapidary List - 1 Marc'Antonio Zondadari. The Sovereign Military and Hospitaller Order of St. John of Jerusalem of Rhodes and of Malta. [dostęp 2014-12-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-28)]. (ang.).
.svg)