Marchena (wyspa)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marchena
Ilustracja
Państwo

 Ekwador

Prowincja

 Galapagos

Akwen

Ocean Spokojny

Archipelag

Galapagos

Powierzchnia

130[1] km²

Populacja 
• liczba ludności


0

Położenie na mapie Galapagos
Mapa konturowa Galapagos, w centrum znajduje się punkt z opisem „Marchena”
Położenie na mapie Oceanu Spokojnego
Mapa konturowa Oceanu Spokojnego, blisko prawej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Marchena”
Ziemia0°20′N 90°29′W/0,333333 -90,483333

Marchena – bezludna wyspa wulkaniczna w archipelagu Galapagos należącym do Ekwadoru. Jest największą wyspą w północnej grupie archipelagu.

Nazwa[edytuj | edytuj kod]

Hiszpańska nazwa wyspy Marchena pochodzi od nazwiska brata Antonio Marcheny, a angielska Bindloe od nazwiska kapitana Johna Bindloe[2].

Warunki naturalne[edytuj | edytuj kod]

Jest to wyspa wulkaniczna – wyspę tworzy niski wulkan tarczowy z jedną z największych kalder (6 x 7 km) w archipelagu[3]. Ściany kaldery zostały zasypane materiałem z erupcji[3]. Ostatnia erupcja wulkanu na niej wystąpiła w 1991 roku, po co najmniej stuletniej przerwie[4]. Była to pierwsza odnotowana erupcja tego wulkanu[5]. Na sąsiednich wyspach aktywność wulkaniczna nie występuje[4].

Na wyspie nie ma miejsc dostępnych dla turystów, jedynie w dwóch miejscach (Punta Espejo i Punta Mejía) dopuszczone jest nurkowanie[4].

Fauna[edytuj | edytuj kod]

Występują tu gatunki endemiczne dla Galapagos, m.in. jaszczurka lawowa Microlophus habelii, myszołowy galapagoskie i uszanki galapagoskie[4]. Na południowo-zachodnim wybrzeżu znajdują się groty skalne, w których schronienie znajdują kotiki galapagoskie[4].

Na wyspę zostały zawleczone przez ludzi dwa gatunki inwazyjne, stanowiące zagrożenie dla lokalnego ekosystemu. Kozy zostały wytępione niemal całkowicie do 1979 roku, choć niedobitki znaleziono jeszcze na przełomie XX i XXI wieku. Program eradykacji mrówek Wasmannia auropunctata pozwolił do 2007 roku zredukować ich populację, jednak okazało się, że skolonizowały one większy obszar niż przewidywano[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Heidi M. Snell, Paul A. Stone, Howard L. Snell. A Summary of Geographical Characteristics of the Galapagos Islands. „Journal of Biogeography”. 5 (Sept. 1996). 23. DOI: 10.1111/j.1365-2699.1996.tb00022.x. [dostęp 2016-09-11]. (ang.). 
  2. Michael Hume Jackson: Galapagos, a Natural History. University of Calgary Press, 1993, s. 4. ISBN 978-1-895176-07-0. [dostęp 2016-09-11]. (ang.).
  3. a b Global Volcanism Program. Department of Mineral Sciences. National Museum of Natural History. Smithsonian Institution: Marchena – General Information. 2016. [dostęp 2016-09-10]. (ang.).
  4. a b c d e f Marchena. Galapagos Conservancy. [dostęp 2016-09-11]. (ang.).
  5. Global Volcanism Program. Department of Mineral Sciences. National Museum of Natural History. Smithsonian Institution: Marchena – Eruptive History. 2016. [dostęp 2016-09-10]. (ang.).