Marcin Żal

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marcin Żal
generał brygady generał brygady
Przebieg służby
Lata służby

od 1992

Siły zbrojne

SZ RP

Jednostki

• WSzW–RSzW
• Wojskowa Komenda Uzupełnień
• Wojewódzki Sztab Wojskowy w Rzeszowie
• Ośrodek Zamiejscowy Centralnego Wojskowego Centrum Rekrutacji
• Akademia Sztuki Wojennej
• DO RSZ

Stanowiska

• szef sekcji informatyki w WSzW–RSzW
• oficer sekcji poboru i uzupełnień w WSzW
• zastępca komendanta WKU
• komendant WKU
• szef Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego
• szef Ośrodka Zamiejscowego Centralnego Wojskowego Centrum Rekrutacji
• szef pionu – zastępca szefa sztabu ds. plan. w DO RSZ

Odznaczenia
Wojskowy Krzyż Zasługi Medal Stulecia Odzyskanej Niepodległości Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Złoty Medal „Za Zasługi dla Policji” Brązowy Medal „Za Zasługi dla Pożarnictwa” Srebrny Medal za Zasługi dla Straży Granicznej
Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Żołnierz RP” II stopnia

Marcin Żal – generał brygady Wojska Polskiego; od 1 grudnia 2016 szef Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego w Krakowie; od 1 sierpnia 2023 szef pionu – zastępca szefa sztabu ds. planowania w Dowództwie Operacyjnym RSZ.

Przebieg służby wojskowej[edytuj | edytuj kod]

Marcin Żal podjął studia wojskowe jako podchorąży na Wydziale Cybernetyki w Wojskowej Akademii Technicznej, które ukończył w 1997. Po ukończeniu studiów służbę zawodową rozpoczął na stanowisku szefa sekcji informatyki w Wojewódzkim Sztabie Wojskowym – Regionalnym Sztabie Wojskowym w Rzeszowie. W 2000 ukończył podyplomowe studia z zakresu inżynierii oprogramowania na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 2002 objął funkcję oficera sekcji poboru i uzupełnień w Wojewódzkim Sztabie Wojskowym w Rzeszowie. Następnie sprawował obowiązki służbowe na stanowisku zastępcy komendanta Wojskowej Komendy Uzupełnień w Rzeszowie[1]. W 2009 ukończył studia podyplomowe na Uniwersytecie Rzeszowskim na kierunku zarządzanie zasobami ludzkimi. W 2012 został mianowany na stopień podpułkownika i wyznaczony na stanowisko komendanta Wojskowej Komendy Uzupełnień w Rzeszowie. 27 stycznia 2014 jako komendant Wojskowej Komendy Uzupełnień w Rzeszowie był organizatorem uroczystości, gdzie w obecności Szefa Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego płk dypl. Zbigniewa Winiarskiego i dowódcy 21 BSP płk Wojciecha Kucharskiego dokonano wręczenia odznaczeń Gwiazd Iraku oraz wręczenie aktów mianowań na wyższe stopnie wojskowe[1][2]. Współpracował w Rzeszowie z dowódcą 3 Brygady Obrony Terytorialnej w jej formowaniu[1].

1 grudnia 2016 w siedzibie Ministerstwa Obrony Narodowej w Warszawie minister obrony narodowej Antoni Macierewicz wręczył mu decyzję o wyznaczeniu na nowe stanowisko służbowe[3]. W grudniu 2016 objął stanowisko szefa Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego w Krakowie[4][5]. Od 2020 członek Rady Społecznej Małopolskiego Oddziału Wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia. Od 2021 zastępca przewodniczącego Rady Społecznej 5 Wojskowego Szpitala Klinicznego z Polikliniką w Krakowie[1]. 22 października 2021 w Tarnowie był organizatorem wraz z Krakowskim IPN uroczystości z okazji święta terenowych organów administracji wojskowej, gdzie w obecności m.in. zastępcy szefa Kancelarii Prezydenta RP Piotra Ćwika wręczono odznaczenia i medale pamiątkowe[6]. Współpracował w Krakowie z dowódcą 11 Brygady Obrony Terytorialnej w jej formowaniu[1]. Był koordynatorem użycia Sił Zbrojnych RP w ramach ustawy o zarządzaniu kryzysowym w czasie powodzi w województwie małopolskim[1]. 23 kwietnia 2022 wyznaczony został na stanowisko szefa Centralnego Wojskowego Centrum Rekrutacji Ośrodka Zamiejscowego w Krakowie[1].

W 2022 pełniąc obowiązki szefa Ośrodka Zamiejscowego Centralnego Wojskowego Centrum Rekrutacji został skierowany na Podyplomowe Studia Polityki Obronnej w Akademii Sztuki Wojennej[7], w której także ukończył kursy związane z administracją wojskową oraz zarządzaniem zasobami rezerw osobowych[1]. 1 sierpnia 2023 minister obrony narodowej Mariusz Błaszczak wyznaczył go na stanowisko szefa pionu – zastępcy szefa sztabu ds. planowania w Dowództwie Operacyjnym RSZ[8]. W okresie swojej służby, przed skierowaniem do Dowództwa Operacyjnego RSZ oraz przed awansem na generała brygady, pełnił zawodową służbę tylko na stanowiskach w administracji wojskowej[1][7]. 14 sierpnia 2023 prezydent RP Andrzej Duda mianował go na stopień generała brygady[9]. 18 sierpnia 2023 przekazał obowiązki szefa Ośrodka Zamiejscowego w Krakowie Centralnego Wojskowego Centrum Rekrutacji dla swojego zastępcy ppłk Zbigniewa Pustułki, po czym objął nowe stanowisko służbowe w Dowództwie Operacyjnym Rodzajów Sił Zbrojnych[10].

Awanse[edytuj | edytuj kod]

(...)

Ordery, odznaczenia i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Podczas służby wojskowej był m.in. odznaczony, wyróżniony[1]:

i inne

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f g h i j k Awanse generalskie w Siłach Zbrojnych RP. wojsko-polskie.pl. [dostęp 2023-12-01].
  2. ↑ Uroczyste wręczenie Gwiazd Iraku oraz mianowań na wyższe stopnie wojskowe. polska-zbrojna.pl. [dostęp 2023-12-01].
  3. ↑ Gałecki 2017 ↓, s. 259.
  4. ↑ Jakuboszczak 2021 ↓, s. 185.
  5. ↑ Dąb-Kostrzewska 2022 ↓, s. 192.
  6. ↑ Święto administracji wojskowej w Tarnowie. krakow.ipn.gov.pl. [dostęp 2023-12-02].
  7. ↑ a b Organizowali pikniki – dostali awanse od Mariusza Błaszczaka. "Ta farsa skończy się kompromitacją w NATO". wiadomosci.onet.pl. [dostęp 2023-12-02].
  8. ↑ Nominacje generalskie i zmiany w systemie dowodzenia. polska-zbrojna.pl. [dostęp 2023-12-01].
  9. ↑ Biuro Bezpieczeństwa Narodowego, Awanse generalskie w Siłach Zbrojnych RP [online], Biuro Bezpieczeństwa Narodowego [dostęp 2023-08-13] (pol.).
  10. ↑ Przekazanie obowiązków szefa Ośrodka Zamiejscowego w Krakowie Centralnego Wojskowego Centrum Rekrutacji. polska-zbrojna.pl. [dostęp 2023-12-01].
  11. ↑ M.P. z 2023 r. poz. 960
  12. ↑ M.P. z 2021 r. poz. 861.
  13. ↑ Jasiński 2012 ↓, s. 153.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Anna Dąb-Kostrzewska (red.), Kronika Wojska Polskiego 2021, Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2022, s. 192, ISSN 1734-2317.
  • Piotr Jakuboszczak (red.), Kronika Wojska Polskiego 2020, Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2021, s. 185, ISSN 1734-2317.
  • Artur Gałecki (red.), Kronika Wojska Polskiego 2016, Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2017, s. 259, ISSN 1734-2317.
  • Grzegorz Jasiński (red.), Kronika Wojska Polskiego 2011, Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2012, s. 153, ISSN 1734-2317.
  • Dziennik Urzędowy Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” z 2021.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Marcin_Żal&oldid=73190542”