Marian Bobran

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marian Bobran
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

3 stycznia 1933
Biernatki

Data i miejsce śmierci

17 lutego 2009
Rzeszów

Profesor Zwyczajny
Specjalność: rusycystyka
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

1973
Uniwersytet Łódzki

Habilitacja

1979
Uniwersytet Łódzki

Profesura

1988

Nauczyciel akademicki
Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Medal Komisji Edukacji Narodowej Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Nauczyciel PRL”

Marian Bobran (ur. 3 stycznia 1933 w Biernatkach, zm. 17 lutego 2009 w Rzeszowie) – polski filolog specjalizujący się w filologii rosyjskiej i językoznawstwie; nauczyciel akademicki związany z Wyższą Szkołą Pedagogiczną w Rzeszowie i jej rektor w latach 1987–1990[1].

Grobowiec Janiny i Mariana Marian Bobranów

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w 1933 w Biernatkach koło Augustowa. W 1940 roku wraz z rodziną został wywieziony na Syberię, skąd wrócił w 1946 już po zakończeniu II wojny światowej. Po ukończeniu Liceum Pedagogicznego w Ełku i pomyślnie zdanym egzaminie maturalnym podjął studia rusycystyczne na Uniwersytecie Warszawskim, które ukończył w 1957 roku magisterium. Stopień naukowy doktora nauk humanistycznych uzyskał w 1973 na Uniwersytecie Łódzkim, a w 1979 przeszedł pomyślnie przewód habilitacyjny. Tytuł profesora nadzwyczajnego otrzymał w 1988 roku, a w 1995 został profesorem zwyczajnym[2].

W 1971 rozpoczął pracę jako magister w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Rzeszowie w Katedrze Filologii Rosyjskiej, przechodząc tam przez wszystkie szczeble awansu naukowego. Poza działalnością naukowo-dydaktyczną angażował się także w sprawy społeczno-organizacyjnej rzeszowskiej Wyższej Szkoły Pedagogicznej. W latach 1974–1976 był prodziekanem, a następnie od 1976 do 1978 dziekanem Wydziału Filologicznego. Ponownie stanowisko to piastował w latach 1981–1984. Poza tym kierował Zakładem Języka Rosyjskiego (1978–1987) oraz był wieloletnim dyrektorem Instytutu Filologii Rosyjskiej (1981–2005). Za jego kadencji udało się uruchomić dwukierunkowe studia na filologii rosyjskiej, w połączeniu z licencjatem z anglistyki i germanistyki. Także powołano do życia w Instytucie Filologii Rosyjskiej Zakład Języka Angielskiego, który stał się zalążkiem przyszłego samodzielnego instytutu. Dwukrotnie pełnił urząd prorektora w latach 1979–1981 i 1984–1987. Od 1987 do 1990 sprawował funkcję rektora[2].

Od 1956 należał do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej[3]. W latach 70. pełnił funkcję członka i sekretarza ds. nauki Komitetu Uczelnianego PZPR w WSP w Rzeszowie[3]. Był radnym Wojewódzkiej Rady Narodowej w Rzeszowie[4].

Poza działalnością na uczelni aktywnie uczestniczył w pracach różnych organizacji naukowych. Był m.in. członkiem Polskiego Towarzystwa Językoznawczego, Polskiego Towarzystwa Rusycystycznego, Komitetu Słowianoznawstwa Polskiej Akademii Nauk, Rady Naukowej Instytutu Słowianoznawstwa PAN, Zespołu Ekspertów ds. Filologii Obcych przy Ministerstwie Edukacji Narodowej oraz Międzynarodowej Asocjacji Wykładowców Języka i Literatury Rosyjskiej.

Zmarł nagle 17 lutego 2009 w Rzeszowie[2]. Został pochowany na cmentarzu Wilkowyja w Rzeszowie[5].

Dorobek naukowy i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Marian Bobran zajmował się współczesnym językoznawstwem slawistycznym, prowadząc badania typologiczno-konfrontatywne. Głównie interesował się składnią polską i rosyjską. Opublikował blisko 100 prac, w tym 12 monografii, 4 skrypty, ponad 60 artykułów i recenzji, redagował 15 prac zbiorowych. Był współautorem skryptu do gramatyki opisowej języka rosyjskiego. To wydawnictwo stanowi jego znaczący wkład w osiągnięcia nie tylko rusycystyki rzeszowskiej, ale także rusycystyki polskiej. Stworzył rzeszowską szkołę językoznawstwa porównawczego[2]. Do jego najważniejszych publikacji należą[6]:

  • Wstęp do językoznawstwa, Rzeszów 1989.
  • Kontakty językowe polsko-wschodniosłowiańskie, Rzeszów 1995.
  • Semantyka trybu składniowego języka polskiego i rosyjskiego, Rzeszów 1996.

Za swoją działalność naukową, dydaktyczną i organizacyjną był wielokrotnie nagradzany i odznaczany. Otrzymał m.in.: Srebrny i Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Zasłużony Nauczyciel PRL, Nagrodę Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki[2]. W 1989 wyróżniony wpisem do „Księgi zasłużonych dla województwa rzeszowskiego”[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Prof. Marian Bobran, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2013-11-27].[martwy link]
  2. a b c d e Gazeta Uniwersytecka, nr III/IV 2009, s. 6. [on-line] [dostęp: 27.112013]
  3. a b Informacje w BIP IPN. [dostęp 2022-04-18].
  4. a b Wpisani do „Księgi zasłużonych dla województwa rzeszowskiego”. „Nowiny”. Nr 169, s. 3, 21-23 lipca 1989. 
  5. Marian Bobran. grobonet.erzeszow.pl. [dostęp 2020-06-06].
  6. Dane na podstawie katalogu Biblioteki Uniwersyteckiej Uniwersytetu Wrocławskiego

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]