Przejdź do zawartości

Mecz piłkarski Brazylia – Polska (1938)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przywitanie kapitanów Leônidasa i Szczepaniaka

Mecz Brazylia – Polska na MŚ 1938 był debiutem reprezentacji Polski na Mistrzostwach Świata.

Przeciwnikiem Polaków była reprezentacja Brazylii. Selekcjoner Józef Kałuża i trener Marian Spoida zdecydowali, że na mistrzostwa pojadą ci sami zawodnicy, którzy pokonali w eliminacjach reprezentację Jugosławii. Jedyną zmianą był wyjazd na mundial Fryderyka Scherfke z Warty Poznań, który zastąpił kontuzjowanego Jerzego Wostala z AKS-u Chorzów.

Reprezentacja Polski

[edytuj | edytuj kod]
Reprezentacja Polski przed meczem

Piętnastu zawodników, którzy pojechali do Francji, reprezentowało 9 różnych klubów:

Dodatkowo Edward Madejski w trakcie mistrzostw nie był przynależny do żadnego klubu.

Walter Brom i Stanisław Baran byli powołani na mistrzostwa, pomimo tego, że nigdy wcześniej nie przywdziewali „biało-czerwonej” koszulki. Stanisław Baran zagrał swój pierwszy mecz tuż przed wybuchem wojny, natomiast Walter Brom dopiero po zakończeniu wojny, w 1947 roku.

Wśród zawodników, którzy ze względów finansowych pozostali w kraju, dwóch było zawodnikami Warty (Kazimierz Lis i Edmund Twórz), dwóch Wisły Kraków (Antoni Łyko i Bolesław Habowski), po jednym Cracovii (Józef Korbas), Pogoni Lwów (Jan Wasiewicz) i Śląska Świętochłowice (Ewald Cebula).

Przebieg spotkania

[edytuj | edytuj kod]
Perácio zdobywa bramkę na 3:1

Pierwsza połowa

[edytuj | edytuj kod]

5 czerwca o godzinie 17:30 szwedzki sędzia Ivan Eklind gwizdnął po raz pierwszy. Na Stade de la Meinau zasiadało około 13,5 tys. widzów, w tym około 1000 Polaków, głównie emigrantów. Pierwszą bramkę w 18. minucie zdobył Leônidas silnym strzałem z pola karnego w samo okienko. Po pięciu minutach Ernest Wilimowski przedryblował obrońców brazylijskich, wpadł w pole karne, a tam został nieprzepisowo powstrzymany przez Algisto Lorenzato, znanego pod pseudonimem Batatais. Do jedenastki podszedł Fryderyk Scherfke i pokonał bramkarza z Brazylii. Była to historyczna pierwsza bramka Polaków na mistrzostwach świata. Do przerwy padły jeszcze 2 bramki (strzelone przez Romeu i Perácio).

Druga połowa

[edytuj | edytuj kod]

Po pierwszej połowie Polacy byli cofnięci do defensywy, jednak niedługo po rozpoczęciu drugiej połowy zaczął padać deszcz. W 53. i 59. minucie Ernest Wilimowski pokonał Batataisa, doprowadzając do wyniku remisowego 3:3. W 71. minucie Edwarda Madejskiego pokonał Perácio. Kiedy już się wydawało, że drużyna z Ameryki Południowej zakończy ten mecz zwycięstwem, bramkę na minutę przed końcem spotkania strzelił Wilimowski, co doprowadziło do dogrywki.

Dogrywka

[edytuj | edytuj kod]

Od samego początku dogrywki Brazylijczycy ruszyli na bramkę Edwarda Madejskiego. Dwie bramki w pierwszej części dogrywki zdobył Leônidas. Polskiego bramkarza pokonał kolejno w 93. i 104. minucie. W 118. minucie bramkę kontaktową strzelił ponownie Ernest Wilimowski. Biało-Czerwoni mieli jeszcze dwie szanse na bramkę. Najpierw niecelnie z rzutu wolnego uderzył Gerard Wodarz, a chwilę później Erwin Nyc trafił w poprzeczkę. Ostatecznie Polacy przegrali mecz 5:6.

Szczegóły meczu

[edytuj | edytuj kod]
5 czerwca 1938
17.30

Brazylia
Leônidas Gol 18'93'104'
Romeu Pellicciari Gol 25'
José Perácio Gol 44'71'
6:5 d.
(3:1, 4:4)

Polska
Gol 23' (k) Fryderyk Scherfke
Gol 53'59'89'118' Ernest Wilimowski
Stade de la Meinau, Strasburg
Widzów: 13 452
Sędzia: Ivan Eklind ( Szwecja)


Brazylia:
BR Algisto Lorenzato
OB Domingos da Guia
OB Artur Machado
PO Afonsinho
PO Martim Mércio da Silveira (k)
PO Zezé Procópio
NA Hércules de Miranda
NA José Perácio
NA Leônidas
NA Romeu Pellicciari
NA José dos Santos Lopes
Rezerwowi:
BR Walter de Souza Goulart
OB Euclydes Barbosa
PO Argemiro
PO José Augusto Brandão
PO Britto
NA Luís Mesquita de Oliveira
NA Álvaro Lopes Cançado
NA Niginho
NA Patesko
NA Roberto Emílio da Cunha
NA Elba de Pádua Lima
Trener:
Brazylia Adhemar Pimenta
Polska:
BR Edward Madejski
OB Władysław Szczepaniak (k)
OB Antoni Gałecki
PO Wilhelm Góra
PO Erwin Nyc
PO Ewald Dytko
NA Ryszard Piec
NA Leonard Piątek
NA Fryderyk Scherfke
NA Ernest Wilimowski
NA Gerard Wodarz
Rezerwowi:
BR Walter Brom
OB Edmund Giemsa
PO Wilhelm Piec
NA Stanisław Baran
Selekcjoner:
Józef Kałuża
Trener:
Marian Spoida
  • Sędzia:
    • Szwecja Ivan Eklind
  • Asystenci:
    • Francja Louis Poissant
    • Francja Ernest Kissenberger

Nigdy w historii polskiego futbolu nie zdarzyła się sytuacja, by po czterech bramkach jednego zawodnika w meczu (Ernest Wilimowski) reprezentacja nie wygrała spotkania. Walter Brom był natomiast najmłodszym bramkarzem w historii powołanym na mundial (17 lat i 4 miesiące).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]