Mezja
.jpg)
Mezja (łac. Moesia) – prowincja rzymska istniejąca w latach 12-86 n.e.[1], położona na południe od dolnego odcinka rzeki Dunaj, na terenie współczesnych państw Bułgarii i Serbii; północno-wschodni fragment Mezji (Delta Dunaju) znajduje się na terytorium Rumunii.
Mezja graniczyła z Macedonią, Ilirią, Tracją, Dacją i Morzem Czarnym. Prowincję zamieszkiwali głównie Trakowie, Dardanowie oraz Grecy. Do głównych miast prowincji należały m.in.: Singidunum (Belgrad) i Odessos (Warna).
W Mezji stacjonowały cztery legiony: legio I Italica (stacjonował w Novae), legio XI Claudia (Durostorum), legio IV Flavia (Singidunum) i legio VII Claudia (Viminacium)[potrzebny przypis].
Jesienią 86 cesarz Domicjan podzielił prowincję na dwie części z granicą na rzece Cibricy (rzymskie Ciabrus)[1]:
- Mezja Górna (Moesia Superior) ze stolicą w Naissus
- Mezja Dolna (Moesia Inferior) ze stolicą w Tomis.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b UNESCO, Frontiers of the Roman Empire – The Danube Limes in Bulgaria, 1 kwietnia 2016 [dostęp 2017-01-17].
