MiG-8
 |
Ten artykuł od 2016-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ |
samolot eksperymentalny |
| Konstrukcja |
górnopłat w układzie kaczki o konstrukcji drewnianej, podwozie trójpodporowe |
| Załoga |
1 |
| Historia | |
| Data oblotu | |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
1 silnik gwiazdowy, 5-cylindrowy M-11FM |
| Moc |
110 KM (85 kW) |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
9,50 m |
| Długość |
6,80 m |
| Wysokość |
2,47 m |
| Powierzchnia nośna |
15,00 m² |
| Masa | |
| Własna |
746 kg |
| Startowa |
1090 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
215 km/h |
| Pułap |
5200 m |
| Zasięg |
500 km |
| Dane operacyjne | |
| Liczba miejsc | |
| 2 | |
| Użytkownicy | |
| ZSRR | |
MiG-8 (nazywany czasem także Utka – kaczka) – radziecki samolot eksperymentalny w układzie kaczki, powstały w biurze konstrukcyjnym MiG w połowie lat czterdziestych.
Była to konstrukcja bardzo nowatorska i oryginalna. Powstała w celu zbadania zalet i wad układu kaczki. W MiGu-8 po raz pierwszy w ZSRR zastosowano ukośne skrzydło, a także – po raz pierwszy w samolotach MiG – przednie koło. Podczas badań zbierano m.in. informacje na temat zachowania się ukośnego skrzydła podczas lotów z małą prędkością. Doświadczenia zebrane podczas pracy nad MiG-8 wykorzystano później przy konstruowaniu MiGa-15, który okazał się wielkim sukcesem wytwórni.
MiG-8 został oblatany w listopadzie 1945 r., natomiast badania fabryczne trwały do lata 1946 r.
Zbudowano tylko jeden egzemplarzu samolotu, który był kilkakrotnie przebudowywany. Po zakończeniu badań Utka była wykorzystywana w biurze MiG jako samolot dyspozycyjny.
Opis konstrukcji[edytuj | edytuj kod]
Całkowicie drewniany górnopłat w układzie kaczki, ze śmigłem pchającym i kółkiem przednim. Silnik gwiazdowy, pięciocylindrowy M-11F o mocy 82 kW
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Opis samolotu (ros.)
