Michał Siedlecki
Prof. Michał Siedlecki przed 1939. | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Zawód, zajęcie |
Polski zoolog. |
Michał Marian Siedlecki (ur. 8 września 1873 w Krakowie, zm. 11 stycznia 1940 w obozie Sachsenhausen) – polski zoolog. Brat Franciszka, polskiego malarza. Ojciec Stanisława, znanego polskiego taternika.
Życiorys
W 1891 ukończył Gimnazjum św. Jacka w Krakowie. W latach 1891–1895 studiował zoologię w Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie, a następnie odbył studia uzupełniające w Instytucje Zoologicznym w Berlinie (1895-1896) oraz Collège de France i Instytucie Pasteura Uniwersytetu w Paryżu.
W 1895 otrzymał tytuł doktora filozofii, a w 1899 docenta zoologii UJ. W 1904 został profesorem nadzwyczajnym. Od 1912 pełnił funkcję kierownika Katedry Zoologii tej uczelni. W latach 1919–1921 był rektorem Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie. W 1921 powrócił na Uniwersytet Jagielloński. Zajmował się biologią ogólną i biologią morza.
W 1921 był współinicjatorem powstania Morskiego Laboratorium Rybackiego na Helu oraz Stacji Badania Wędrówek Ptaków w Warszawie w 1931. Reprezentował Polskę w Międzynarodowej Radzie Badań Morza w Kopenhadze oraz Międzynarodowym Biurze Ochrony Przyrody w Brukseli. Uczestniczył w wyprawach naukowych do Egiptu, Indii, Afryki, na Cejlon oraz Jawę. W latach 1923-1938 był członkiem Państwowej Rady Ochrony Przyrody.
W pracy badawczej zajmował się protozoologią, cytologią oraz biologią morza. Prowadził także badania z zakresu biologii morza i nad stworzeniem racjonalnych podstaw rybołówstwa morskiego. Walczył o objęcie ochroną rzadkich zwierząt, m.in. żubra, wielorybów, jesiotra, i wielu gatunków ptaków. Prowadził kompleksowe badania nad mechanizmami przystosowawczymi zwierząt do warunków tropikalnych. Wraz z Franciszkiem Kryształowiczem badał patogenezę kiły i biologię krętka bladego, a z Fritzem Schaudinnem przyczynił się do wyjaśnienia patogenezy malarii.
W 1903 został członkiem korespondentem Akademii Umiejętności, a w 1920 członkiem czynnym Polskiej Akademii Umiejętności. Był także członkiem Towarzystwa Naukowego Warszawskiego. Doktor honoris causa uniwersytetów w Wilnie i Strasburgu.
Po rozpoczęciu okupacji niemieckiej w Polsce, aresztowany 6 listopada 1939 w akcji Sonderaktion Krakau. Zmarł 11 stycznia 1940 w obozie Sachsenhausen. Urna z prochami profesora przyjechała do Krakowa, złożono ją na Cmentarzu Rakowickim. Imieniem profesora nazwano polski naukowo-badawczy statek oceaniczny ("Profesor Siedlecki").
Był autorem wielu prac naukowych i popularnonaukowych oraz szeregu rozpraw specjalnych, zwłaszcza z zakresu badań nad sporowcami.
Wybrane publikacje naukowe
- O budowie leukocytów oraz o podziale ich jąder u jaszczurów (1896)
- Cycle evolutif de la Caryotropha mesnilii, coccidie novelle des Polymnies (1902)
- Spostrzeżenia nad budową i rozwojem Spirochaetae pallida Schaud. (1906)
- Badania doświadczalne nad kiłą: morfologia krętka białego (1907)
- O przemianie materii wśród morza (1907)
- Jawa. Przyroda i sztuka (1913)
- Głębiny (1916)
- Państwa zwierzęce (1916)
- Skarby wód. Obrazy z nadmorskich krain (1923)
- Na rafach koralowych (1926)
- Opowieści malajskie (1926)
- Ekonomiczne wykorzystywanie wybrzeża w zakresie rybołówstwa morskiego (1927)
- Naukowe podstawy racjonalnej gospodarki rybackiej na morzu (1929)
- Niewyzyskane walory morza (1930)
- Wielorybnictwo i ochrona wielorybów (1931)
- Sprawa międzynarodowej ochrony ptaków (1933)
- Ryby morskie częściej poławiane na Bałtyku i północnym Atlantyku (1938)
- Na drodze życia i myśli (1966)
- Z głębin w EPITAPHIUM Ignacego Maciejowskiego Sewera, dru. UJ 1902
Odznaczenia
- Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (2 maja 1923)[1]
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2 maja 1923)[2]
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (13 lipca 1921, jako jeden z pierwszych 15 osób odznaczonych Orderem Odrodzenia Polski)[3][4]
- Złoty Krzyż Zasługi (11 listopada 1936 „za wybitne zasługi na polu nauki i wychowywania młodzieży w duchu patriotycznym położone w latach 1905-1918” )[5].
- ↑ Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921 – 1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 16.
- ↑ Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921 – 1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 20.
- ↑ Część urzędowa. „Gazeta Lwowska”, s. 1, Nr 157 z 19 lipca 1921.
- ↑ Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921 – 1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 14, 29.
- ↑ M.P. z 1936 r. nr 263, poz. 464
Bibliografia
- Biogramy uczonych polskich, Część II: Nauki biologiczne (pod redakcją Andrzeja Śródki i Pawła Szczawińskiego), Ossolineum, Wrocław 1985
- Wielka Ilustrowana Encyklopedia Gutenberga (1934-1939)
- Członkowie Akademii Umiejętności
- Członkowie Kapituły Orderu Odrodzenia Polski (II Rzeczpospolita)
- Członkowie Polskiej Akademii Umiejętności
- Członkowie Towarzystwa Naukowego we Lwowie
- Odznaczeni Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Ofiary Sonderaktion Krakau
- Pochowani na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie
- Polskie ofiary niemieckich obozów koncentracyjnych
- Polscy zoolodzy
- Rektorzy Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie
- Więźniowie KL Sachsenhausen
- Ludzie urodzeni w Krakowie
- Urodzeni w 1873
- Zmarli w 1940