Mieczysław Burhardt

Mieczysław Burhardt
	komandor porucznik
Data urodzenia	21 marca 1887
Data śmierci	9 października 1963
	Przebieg służby
Lata służby	1907–1928
Siły zbrojne	MW Imperium Rosyjskiego; Legion Wschodni; Marynarka Wojenna (II RP)
Jednostki	Kierownictwo Marynarki Wojennej,; Departament Morski,; ORP Warta,; ORP Wilia,; Port Wojenny Modlin
Stanowiska	szef adiutantury,; dowódca transportowców,; komendant portu wojennego
Główne wojny i bitwy	wojna rosyjsko-japońska,; I wojna światowa
Późniejsza praca	wykładowca
	Odznaczenia

Mieczysław Burhardt (ur. 21 marca 1887, zm. 9 października 1963^[1]) – komandor porucznik Marynarki Wojennej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 21 marca 1887^[2] jako syn Michała i Antoniny. Uczestniczył w wojnie rosyjsko-japońskiej^[3]^[4]. Absolwent Wojskowy Szkoły Morskiej w Petersburgu z 1907 w ramach Marynarki Wojennej Imperium Rosyjskiego. Następnie wyruszył w podróż dookoła świata. Od 1908 do 1912 był w służbie na Dalekim Wschodzie. Po przeniesieniu do rezerwy zamieszkiwał w Wiłkomierzu i Podgaju.

Po wybuchu I wojny światowej w 1914 powołany do armii rosyjskiej jako kapitan marynarki, po czym odbywał służbę na Morzu Bałtyckim. W 1917 wstąpił do Legionu Wschodniego. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1919 wstąpił do polskiej Marynarki Wojennej. Zweryfikowany do stopnia komandora porucznika w 1921. Wówczas był szefem Wydziału Ogólnego Kierownictwa Marynarki Wojennej. Służył jako szef adiutantury w Departamencie Morskim. Następnie pełnił funkcję dowódcy polskich transportowców: od 1 października 1924 jednostki ORP Warta, a od 1925 do 1926 jednostki ORP Wilia. 5 stycznia 1927 objął stanowisko komendanta Portu Wojennego w Modlinie. W 1928 został przeniesiony w stan spoczynku.

W późniejszym czasie był kapitanem marynarki handlowej. Był dowódcą statku SS Łódź.

W 1923 jego żoną została Alina Maria z domu Rekosz (ur. 1899, córka Mikołaja Rekosza), ślubu udzielił im szef służby duszpasterstwa Marynarki Wojennej ks. Jan Pajkert), z którą miał syna Pawła. Osiedli w majątku Ostojów.

Po I wojnie światowej pracował jako wykładowca w Szkole Morskiej w Gdańsku.

Pochowany na Cmentarzu Srebrzysko w Gdańsku^[1]^[5]

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2 maja 1922)^[6]
Krzyż Kawalerski Legii Honorowej – III Republika Francuska^[7]
Inne odznaczenia

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b cmentarze-gdanskie.pl
↑ Oficerowie. muzeumwp.pl. [dostęp 2015-04-09].
↑ Mieczysław Burhardt. [dostęp 2015-04-13].
↑ Chevalier sans peur et sans reproche. [dostęp 2015-04-13].
↑ (rejon IV, taras II).
Grób Mieczysława Burhardta na Cmentarzu Srebrzysko
↑ Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 32.
↑ Joanna Rusin. Refleksje Karola Olgierda Borchardta o zawodzie nauczyciela (listy pisarza do „Zosi”). „Opracowania Edytorskie”, s. 207, Nr 2 (7) / 2012.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Mieczysław Burhardt. ogrodywspomnien.pl. [dostęp 2015-04-13].
Ku Jaćwieży.... [dostęp 2015-04-13].

[autonazwa1-1] tarze-gdanskie.pl

[2] Oficerowie. muzeumwp.pl. [dostęp 2015-04-09].

[3] Mieczysław Burhardt. [dostęp 2015-04-13].

[4] Chevalier sans peur et sans reproche. [dostęp 2015-04-13].

[5] (rejon IV, taras II).
Grób Mieczysława Burhardta na Cmentarzu Srebrzysko

[6] Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 32.

[7] Joanna Rusin. Refleksje Karola Olgierda Borchardta o zawodzie nauczyciela (listy pisarza do „Zosi”). „Opracowania Edytorskie”, s. 207, Nr 2 (7) / 2012.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]