Mikołajewice (powiat pabianicki)
51°43′38″N 19°11′30″E/51,727222 19,191667
| wieś | |
.jpg) Kościół w Mikołajewicach | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2022) |
130[2] |
| Strefa numeracyjna |
43 |
| Kod pocztowy |
95-083[3] |
| Tablice rejestracyjne |
EPA |
| SIMC |
0705953 |
Położenie na mapie gminy Lutomiersk  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa łódzkiego  | |
Położenie na mapie powiatu pabianickiego  | |
| 51°43′38″N 19°11′30″E/51,727222 19,191667[1]
| |
.jpg)
Mikołajewice – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie pabianickim, w gminie Lutomiersk.
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0705960 | Mikołajewice-Kolonia | część wsi |
Miejscowość położona jest na Wysoczyźnie Łaskiej.
Pierwszymi wspomnianymi w zapiskach właścicielami tej wsi byli Mikołajewscy. Po nich dobrami władali Walewscy, potem – Bobrowniccy. Według danych z herbarza Niesieckiego Kazimierz Borownicki, sędzia ziemski i rotmistrz brał udział w wojnie przeciwko Moskwie, bronił Homla i był wzięty do niewoli przez kozaków atamana Zołotarenki. Od Bobrownickich, drogą ożenku, majątek ten dostał się Sroczyńskim, z których Stanisława i jego syna Kazimierza zamordowali Niemcy podczas okupacji.
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa sieradzkiego.
Jest tu kościół paraf. Narodzenia NMP oraz św.św. Piotra i Pawła. Pierwotny – wzniesiony w 1420 r., obecny w latach 1711–1720, przebudowany i rozbudowany w r. 1774 i 1812 poprzez dodanie wieży. Jest to budowla orientowana, drewniana, konstrukcji zrębowej, oszalowana, trójnawowa z węższym prezbiterium zamkniętym wielobocznie. Na osi fasady kwadratowa wieża. Przy nawie – od pd. murowana neogotycka kaplica z 1880 r. Nawa główna oddzielona od bocznych czterema parami kolumn o rzeźbionych kapitelach. Chór muzyczny wsparty na 4 kolumnach. Dach dwuspadowy. Wyposażenie przeważnie barokowe. W zakrystii, nad drzwiami, wisi portret Piotra Zdzychowskiego, komornika sieradzkiego, namalowany w 1703 r. Tenże Piotr, wraz z bratem Szymonem, podpisał elekcję króla Polski Jana III Sobieskiego.
Bobrowniccy tu też zbudowali istniejący jeszcze dwór, najprawdopodobniej na pocz. XIX w.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 80384
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 779 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ Obwieszczenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 4 sierpnia 2015 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2015 r. poz. 1636)
- ↑ Rejestr TERYT. Jednostki podziału terytorialnego (TERC). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2023-07-18].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Katalog zabytków sztuki w Polsce, 1953, t. II, z. 3 (powiat łaski), w oprac. M. Kwiczala.
| Siedziba gminy |
|
|---|---|
| części miasta | |
| Wsie |
|
| Osada | |
| Integralne części wsi |
|
| Inne |
