Mini Hatch
Mini Hatch[1] – samochód osobowy klasy aut miejskich produkowany pod brytyjską marką Mini od 2001 roku. W zależności od wariantu, samochód występuje pod nazwami Cooper, One lub Cabrio. Od 2023 roku produkowana jest czwarta generacja modelu.
Pierwsza generacja[edytuj | edytuj kod]
_%E2%80%93_Frontansicht,_12._Juni_2011,_D%C3%BCsseldorf.jpg) Mini One I | |
| Producent | |
|---|---|
| Projektant | |
| Zaprezentowany |
Listopad 2000 |
| Okres produkcji |
2001 – 2006 (Hatch) |
| Miejsce produkcji | |
| Następca |
Mini Hatch II |
| Dane techniczne | |
| Segment | |
| Typy nadwozia | |
| Silniki |
W10 (Cooper, One, One 1.4i, One 1.6i) |
| Skrzynia biegów |
5 i 6-biegowa manualna |
| Napęd | |
| Długość |
3630 mm |
| Szerokość |
1690 mm |
| Wysokość |
2001–2004: 1420 mm |
| Rozstaw osi |
2470 mm |
| Masa własna |
1040–1140 kg |
| Zbiornik paliwa |
50 l |
| Liczba miejsc |
4 |
| Test Euro NCAP |
|
| Bagażnik |
160–670 l[3] |
| Ładowność |
430 kg |
_%E2%80%93_Heckansicht,_12._Juni_2011,_D%C3%BCsseldorf.jpg)
_%E2%80%93_Heckansicht,_16._April_2011,_D%C3%BCsseldorf.jpg)
Mini Hatch I zostało zaprezentowane po raz pierwszy w 2000 roku.
To pierwszy model Mini po przejęciu marki Mini przez niemiecki koncern BMW. Samochód wzbudził furorę swoim wyglądem nawiązującym do klasycznego Mini. Cena auta była wysoka jak na ten segment, lecz otrzymywane wyposażenie było bardzo bogate. W 2004 samochód przeszedł face lifting. W 2006 zakończono produkcję modelu. Następca jest produkowany od 2007.
W 2003 wersja Cooper/Cooper S zdobyła tytuł North American Car of the Year[4].
Cabrio[edytuj | edytuj kod]
Mini Cabrio zostało zaprezentowane w 2004. Samochód występował w wersjach One, Cooper i Cooper S. Dach Cabrio rozkładany elektrycznie wykonany jest z materiału. Produkcję zakończono w 2008.
Dane techniczne[5][edytuj | edytuj kod]
| Parametry |
Silnik | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nazwa | MINI One | MINI Cooper | MINI Cooper S | MINI One D1 | MINI One CVT | MINI Cooper CVT | MINI Cooper S Automatic2 | ||
| Typ silnika / Pojemność silnika (cm³) | benzynowy, R4, 1598 cm3 | benzynowy, R4, 1598 cm3 | benzynowy, R4, 1598 cm3 | wysokoprężny, R4, 1364 cm3 | benzynowy, R4, 1598 cm3 | benzynowy, R4, 1598 cm3 | benzynowy, R4, 1598 cm3 | ||
| Moc KM [przy obr. na min]. | 90 [5500] | 115 [6000] | 163 [6000]
170 [6000]2 |
75 [4000]
90 [3000]3 |
90 [5500] | 115 [6000] | 170 [6000] | ||
| Moment obrotowy (Nm na min.[obr. /min]) | 140 [3000] | 150 [4500] | 210 [4000]
220 [4000]2 |
180 [2000]
190 [1800 – 3000]3 |
140 [3000] | 150 [4500] | 220 [4000] | ||
| Prędkość maksymalna (km/h) | 185 | 201 | 203
222 2 |
165
175 3 |
170 | bd | 220 | ||
| Przyspieszenie 0-100km/h (w sekundach) | 10,9 | 9,3 | 7,6
7,2 2 |
13,8
11,9 3 |
12,7 | bd | 7,7 | ||
| Zużycie paliwa cykl mieszany (l/100km) | 6,5 | 6,7 | 8,4
8,62 |
4,8 | 7,7 | bd | 9,0 | ||
| Skrzynia biegów |
manualna 5-biegowa |
manualna 6-biegowa |
automatyczna CVT |
automatyczna 6-biegowa | |||||
| Napęd |
przedni | ||||||||
| Układ hamulcowy przód / tył |
hamulce tarczowe wentylowane / tarczowe | ||||||||
| Opony (fabryczne) | 175/65 R15 | 195/55 R16 87V | 175/65 R15 84T | 175/65 R15 | 195/55 R16 87V | ||||
1 – rozpoczęcie produkcji w 2003
2 – model wprowadzony w 2004
3 – model wprowadzony w 2005
Druga generacja[edytuj | edytuj kod]
 Mini One II | |
| Producent | |
|---|---|
| Zaprezentowany |
Listopad 2006 |
| Okres produkcji |
2006 – 2013 (Hatch) |
| Miejsce produkcji | |
| Poprzednik |
Mini Hatch I |
| Następca |
Mini Hatch III |
| Dane techniczne | |
| Segment | |
| Typy nadwozia |
3-drzwiowy hatchback |
| Silniki |
I15 (Cooper S BEV) |
| Skrzynia biegów |
6-biegowa manualna |
| Napęd | |
| Długość |
2006-2010: 3698 mm |
| Szerokość |
1684 mm |
| Wysokość |
1407 mm |
| Rozstaw osi |
2466 mm |
| Masa własna |
od 1145 kg |
| Liczba miejsc |
4 |
| Test Euro NCAP |
|
| Bagażnik |
160 - 680 l |
| Dane dodatkowe | |
| Pokrewne | |
| Konkurencja | |
_%E2%80%93_Heckansicht,_17._Juni_2012,_D%C3%BCsseldorf.jpg)
_Cooper_S_hatchback_(2010-07-13)_01.jpg)
Mini Hatch II zostało zaprezentowane po raz pierwszy w 2006 roku.
Samochód początkowo występował tylko jako 3-drzwiowy hatchback, ale w tym samym roku zaprezentowano model Clubman, który był jego wersją kombi.
W 2008 pojawiła się wersja kabriolet. W 2010 przeprowadzono drobny facelifting. Wprowadzono nowy silnik turbodiesel Cooper SD o mocy 143 KM oraz opcję Mini Yours, która umożliwia indywidualną konfigurację samochodu.
W listopadzie 2013 fabryka w angielskim Oxfordzie zakończyła produkcję Mini II generacji, który został wyprodukowany w ilości 1 041 412 egzemplarzy.
Cabrio[edytuj | edytuj kod]
Druga seria Mini Cabrio II pojawiła się w 2008. Dach kolejnej generacji auta wykonano także z materiału. Można go otworzyć, jadąc z prędkością mniejszą niż 30 km/h. Czas otwierania dachu to 15 sekund. Gadżetem jest wskaźnik, który pokazuje czas użytkowania auta ze złożonym dachem.
Trzecia generacja[edytuj | edytuj kod]
 Mini One III przed liftingiem | |
| Producent | |
|---|---|
| Zaprezentowany |
Listopad 2013 |
| Okres produkcji |
od 2013 (Hatch) |
| Miejsce produkcji | |
| Poprzednik |
Mini Hatch II |
| Następca |
Mini Hatch IV |
| Dane techniczne | |
| Segment | |
| Typy nadwozia |
3 i 5-drzwiowy hatchback |
| Silniki |
3-cylindrowe: |
| Skrzynia biegów |
6-biegowa automatyczna |
| Napęd | |
| Długość |
3821 mm (3D) |
| Szerokość |
1727 mm |
| Wysokość |
1414 mm (3D) |
| Rozstaw osi |
2495 mm (3D) |
| Liczba miejsc |
4 |
| Dane dodatkowe | |
| Pokrewne | |
| Konkurencja | |
Mini Hatch III zostało zaprezentowane po raz pierwszy w 2013 roku.
Z zewnątrz auto wyróżnia m.in. nowa, sześciokątna osłona chłodnicy i reflektory zespolone ze światłami do jazdy dziennej (opcjonalnie wykonane w technologii LED). We wnętrzu zmieniono niepraktyczny prędkościomierz na duży wyświetlacz nawigacji[6].
Wraz z debiutem nowej generacji pojawiła się nowa rodzina silników korzystających z technologii TwinPower Turbo. Podstawowa, benzynowa jednostka napędowa ma trzy cylindry i pojemność 1499 cm³. Silnik rozwija moc 136 KM (między 4500 a 6000 obr./min.) i maksymalny moment obrotowy 240 Nm dostępny w zakresie od 1250 do 4000 obr./min.
Trzy cylindry ma również nowy silnik Diesla o pojemności 1496 cm³. Jednostka generuje 116 KM i 270 Nm. Auto z tym silnikiem przyspiesza do 100 km/h w 9,2 s i osiąga prędkość 205 km/h.
Topowa odmiana - Mini Cooper S - napędzana jest czterocylindrowym silnikiem o pojemności dwóch litrów. Jednostka ta generuje moc maksymalną 192 KM, maksymalny moment obrotowy wynosi 280 Nm. W tej konfiguracji pojazd przyspiesza do 100 km/h w 6,8 s i rozpędza się do prędkości maksymalnej 235 km/h[7].
W czerwcu 2014 Mini - po raz pierwszy w historii marki - zaprezentowało Coopera w wersji pięciodrzwiowej. Samochód otrzymał o 7 cm większy rozstaw osi, o 16 cm zwiększyła się długość nadwozia. Dzięki temu na tylnej kanapie jest znacznie więcej miejsca, zwiększono również (o 67 l) pojemność bagażnika[8].
Pięciodrzwiowe Mini zadebiutuje w październiku 2014 na salonie w Paryżu, zaraz potem rozpocznie się jego sprzedaż.
Od lipca 2014 zostaje poszerzona oferta jednostek napędowych stosowanych w trzydrzwiowej wersji Mini. Pierwszy silnik to dwulitrowy diesel o mocy 170 KM, który montowany będzie w Mini Cooper SD.
Natomiast druga jednostka trafi do nowej wersji Mini nazwanej One First. Jest to benzynowy, trzycylindrowy silnik o pojemności 1,2 l, który mimo doładowania i bezpośredniego wtrysku paliwa generuje zaledwie 75 KM mocy[9].
W grudniu 2014 zaprezentowano z kolei najmocniejszą odmianę Mini o nazwie John Cooper Works. Samochód napędzany jest benzynowym, doładowanym silnikiem o pojemności 2.0, który dzięki doładowaniu dysponuje mocą 231 KM i momentem obrotowym 320 Nm. Tym samym jest to najmocniejsze Mini w historii marki[10].
W styczniu 2015 Mini zaprezentowało nowy, bazowy model – One – w wersji z pięciodrzwiowym nadwoziem. Pięcioosobowe auto wyróżnia się wydłużonym o 72 mm rozstawem osi. Bagażnik ma pojemność 278 l (941 po złożeniu oparć tylnej kanapy). Źródłem napędu jest benzynowa, trzycylindrowa jednostka 1,2 Twin Power Turbo o mocy 75 KM. Samochód trafi do sprzedaży w marcu 2015[11].
Czwarta generacja[edytuj | edytuj kod]
_Cooper_S_IAA_2023_1X7A0724.jpg) Mini Hatch IV | |
| Producent | |
|---|---|
| Zaprezentowany |
Wrzesień 2023 |
| Okres produkcji |
od 2023 |
| Miejsce produkcji | |
| Poprzednik |
Mini Hatch III |
| Dane techniczne | |
| Segment | |
| Typy nadwozia |
3-drzwiowy hatchback |
| Długość |
3860 mm |
| Wysokość |
1435 mm |
| Rozstaw osi |
2525 mm |
| Liczba miejsc |
5 |
| Dane dodatkowe | |
| Pokrewne | |
| Konkurencja |
Renault Clio |
_Cooper_S_IAA_2023_1X7A0725.jpg)
Mini Hatch IV został oficjalnie zaprezentowany 1 września 2023[12]. Czwarta generacja po raz pierwszy w historii modelu jest także dostępna w wersji elektrycznej. Jest to pierwszy samochód tej marki, który jest produkowany w Chinach. Jego publiczna premiera odbyła się na wystawie Internationale Automobil-Ausstellung w Monachium.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ 3-drzwiowe Mini Hatch. [dostęp 2019-11-20]. (pol.).
- ↑ Artur Kuśmierzak: Mini One/Cooper R50/R52/R53 [awarie i problemy]. autokult.pl, 2012-08-04. [dostęp 2014-01-03].
- ↑ Tymon Grabowski: Używany Mini Cooper (2001). magazynauto.pl, 2013-03-13. [dostęp 2014-01-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-03)].
- ↑ The North American Car and Truck of the Year Awards - Previous Winners. northamericancaroftheyear.org. [dostęp 2013-09-23]. (ang.).
- ↑ Specifications of MINI cars 33 MINI car specs in database. Carfolio. [dostęp 2008-12-08].
- ↑ Piotr Wereszczyński: Nowe Mini - niby bez zmian, a jednak lepiej. autokult.pl, 2013-11-19. [dostęp 2014-01-03].
- ↑ Takie jest całkiem nowe Mini. [w:] chcekupicauto.pl [on-line]. [dostęp 2013-11-18].
- ↑ Pięciodrzwiowe Mini. Takiego nie było!. [w:] chceauto.pl [on-line]. [dostęp 2014-06-06].
- ↑ Mini Cooper SD i Mini One First. [w:] chceauto.pl [on-line]. [dostęp 2013-06-18].
- ↑ Mini John Cooper Works. Tak mocnego nie było!. [w:] chceauto.pl [on-line]. [dostęp 2014-12-12].
- ↑ Oficjalnie: Mini One 5d. [w:] chceauto.pl [on-line]. [dostęp 2015-01-20].
- ↑ Sebastian Szczepanski, MINI Cooper Electric 2024 oficjalnie. Tak prezentuje się w rzeczywistości [online], autoGALERIA, 30 kwietnia 2019 [dostęp 2023-10-22] (pol.).