Mirosław Kowalik (żużlowiec)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mirosław Kowalik
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

7 maja 1969
Aleksandrów Kujawski

Kariera seniorska
Lata Klub
1987–2002 Toruń
2002–2004 Bydgoszcz
1998–2001 Avesta
2002–2004 Kumla
1993 Ipswich
Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Mirosław Kowalik (ur. 7 maja 1969 w Aleksandrowie Kujawskim) – polski żużlowiec i trener sportu żużlowego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Wychowanek Apatora Toruń. Licencję żużlową uzyskał w 1987 roku.

Dziewięciokrotny medalista drużynowych mistrzostw Polski: dwukrotnie złoty (1990, 2001), dwukrotnie srebrny (1995, 1996) i pięciokrotnie brązowy (1991, 1992, 1993, 1994, 2003). Trzykrotny medalista młodzieżowych drużynowych mistrzostw Polski: złoty (1990), srebrny (1989) oraz brązowy (1988). Sześciokrotny medalista mistrzostw Polski par klubowych: srebrny (1997) oraz pięciokrotnie brązowy (1991, 1992, 1993, 1995, 1996). Złoty medalista młodzieżowych mistrzostw Polski par klubowych (1990). Sześciokrotny finalista indywidualnych mistrzostw Polski (najlepszy wynik: 1997 – IV miejsce).

Po zakończeniu kariery żużlowca zajął się trenerką. W latach 2006-2007 prowadził zespół PSŻ Poznań, z którym awansował i utrzymał się w I lidze. W październiku 2008 roku zastąpił na stanowisku trenera Startu Gniezno Tomasza Fajfera. Podpisał 2-letnia umowę, ale został zwolniony w czerwcu 2009 z powodu słabych wyników. W lipcu 2010 ponownie został trenerem PSŻ Poznań po tym, jak władze klubu rozwiązały umowę ze Zbigniewem Jąderem. W 2012 został trenerem swojego macierzystego klubu Apatora Toruń. Od końca 2016 zatrudniony jako trener I ligowego klubu GKS Wybrzeże w Gdańsku[1].

Brat Marcina Kowalika, również żużlowca.

Odznaczenie[edytuj | edytuj kod]

  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi dla rozwoju polskiego sportu żużlowego, za osiągnięcia w pracy szkoleniowej (2007)[2]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Mirosław Kowalik nowym trenerem Wybrzeża Gdańsk. dziennikbaltycki.pl, 25 października 2016. [dostęp 2016-10-25].
  2. M.P. z 2007 r. nr 78, poz. 834

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]