Motocyklowe Grand Prix Francji 2008

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Grand Prix Francji 2008
Mapa toru
Bugatti Circuit
Państwo

 Francja

Lokalizacja

Le Mans

Szczegóły
Długość okrążenia

4,180 km

Zwycięzcy
Moto GP

Valentino Rossi

250 cm³

Alex Debon

125 cm³

Mike di Meglio

Wyścigi o Motocyklowe Grand Prix Francji 2008 odbyło się 18 maja na torze Bugatti Circuit. Była to siedemdziesiąta druga edycja zawodów o wielką nagrodę Francji, a dziewiętnasta edycja na tym torze. Jest to piąta eliminacja Motocyklowych Mistrzostw Świata w 2008 roku.

Przebieg kwalifikacji[edytuj | edytuj kod]

125 cm³[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy, piątkowy dzień kwalifikacji w klasie 125 cm³ przyniósł prowizoryczne pole position dla zwycięzcy konkursu z Kataru - Sergio Gadea, który wyprzedził Brytyjczyka Bradleya Smitha o 0,099 sekundy. W pierwszym rzędzie na chwilę obecną znajdowaliby się jeszcze Niemiec Stefan Bradl oraz lider kwalifikacji generalnej Simone Corsi.

W sobotę Gadea utrzymał pierwsze miejsce nie poprawiając swojego najlepszego czasu. Drugi był Smith, jednak ten zbliżył się do Hiszpana na 0,025 sekundy. Pierwszy rząd uzupełnili Stefan Bradl i Simone Corsi, którzy podobnie jak Gadea, nie poprawili dzisiaj wczorajszych osiągnięć.

Pierwsza linia startowa

Lp. Zawodnik Czas Strata
1. Hiszpania Sergio Gadea
1'43.515
2. Wielka Brytania Bradley Smith
1’43.550
+ 0.025 sek.
3. Niemcy Stefan Bradl
1'43.710
+ 0.195 sek.
4. Włochy Simone Corsi
1'43.711
+ 0.196 sek.

250 cm³[edytuj | edytuj kod]

Drugi raz z rzędu Alvaro Bautista wygrał pierwszy dzień kwalifikacji do wyścigu w klasie 250 cm³. Drugi czas sesji miał jego rodak Alex Debon. Zaraz po dwóch Hiszpanach uplasowali się dwaj Włosi Marco Simoncelli oraz Mattia Pasini. Kibicom zawód sprawił lider mistrzostw Mika Kallio, który zamknął pierwszą dziesiątkę.

Alex Debon wygrał kwalifikacje, wyprzedzając Alvaro Bautistę zaledwie o 0,001 sekundy, trzeci czas miał Marco Simoncelli, który utrzymał miejsce z piątkowej sesji. Pierwszą linię uzupełnił Thomas Lüthi.

Pierwsza linia startowa

Lp. Zawodnik Czas Strata
1. Hiszpania Alex Debon
1'38.478
2. Hiszpania Alvaro Bautista
1’38.479
+ 0.001 sek.
3. Włochy Marco Simoncelli
1'38.567
+ 0.089 sek.
4. Szwajcaria Thomas Lüthi
1'38.648
+ 0.170 sek.

MotoGP[edytuj | edytuj kod]

Daniel Pedrosa wygrał pierwszą sesję kwalifikacyjną w MotoGp. Hiszpan dominował w również w wolnych treningach poprzedzających kwalifikacje. Na podium znaleźli się również Casey Stoner oraz Colin Edwards. Tuż za podium znalazł się lider Mistrzostw Świata, który miał problemy z kontuzją, która nabawił się w Chinach[1].

W sobotnie popołudnie Pedrosa potwierdził swoje dobre wyniki ze wcześniejszych przejazdów treningowych i utrzymał pole position wywalczone w piątek. Kolejny dobry start zaliczył kierowca niefabrycznego teamu Tech 3 Yamaha - Colin Edwards, który był gorszy tylko od Pedrosy. W pierwszej linii wystartuje jeszcze Casey Stoner, który zaliczył najlepszy start w kwalifikacjach w tym sezonie. O jedno miejsce niżej za Australijczykiem znalazł się Valentino Rossi, który myślał o przedostaniu się do pierwszego rzędu[2]. Piąte miejsce zajął lider mistrzostw Jorge Lorenzo walczący w kontuzjami. Lorenzo wywrócił się jeszcze dwa razy przed kwalifikacjami, ale ukończył start w drugim rzędzie startowym.

Wyścigi[edytuj | edytuj kod]

Grand Prix Francji w klasie 125 cm³

Początek: 11:00 (czas miejscowy) / 11:00[3] (CET)
Uczestników: 37 (dojechało 23)
Nawierzchnia: sucha/mokra
Pogoda: 15 °C, zmienna

Zawodnik Drużyna Czas
1 Francja Mike di Meglio Derbi 10 min 08,574 s
2 Wielka Brytania Bradley Smith Aprilia +0.800 s
3 Hiszpania Nicolás Terol Aprilia +3.077 s
4 Hiszpania Pol Espargaró Derbi +10.407 s
5 Włochy Andrea Iannone Aprilia +11.697 s
6 Niemcy Stefan Bradl Aprilia +11.881 s
7 Włochy Lorenzo Zanetti Aprilia +16.372 s
8 Hiszpania Joan Olivé Derbi +16.545 s
9 Włochy Raffaele De Rosa KTM +19.163 s
10 Szwajcaria Randy Krummenacher KTM +22.391 s
11 Niemcy Sandro Cortese Aprilia +22.847 s
12 Hiszpania Pere Tutusaus Aprilia +23.195 s
13 Włochy Simone Corsi Aprilia +23.553 s
14 Węgry Gábor Talmácsi Aprilia +23.695 s
15 Francja Alexis Masbou Loncin +24.240 s

Od początku wyścigu nie można było wskazać na wyraźnego faworyta zawodów. Zwycięzca pole position Sergio Gadea już chwilę po starcie stracił prowadzenie, zaś drugi w kwalifikacjach Bradley Smith słabo wystartował i już na pierwszym okrążeniu spadł do drugiej dziesiątki. Przez kolejne okrążenia w czołówce zachodziły zmiany, dzięki udanym manewrom wyprzedzania. W czołowej grupie znajdowało się dziewięć zawodników. Powoli, acz systematycznie straty odrabiał Smith, który po kilku okrążeniach zbliżył się do czołowej grupy. Na czternaście okrążeń przed końcem na prowadzenie wyszedł Niemiec Stefan Bradl. Przodownictwo utrzymał najdłużej ze wszystkich zawodników, bo przez ponad pięć okrążeń, ale to nie wystarczyło. Niemiec stracił najpierw pierwsze miejsce na rzecz Sergio Gadea, a następnie drugie, dzięki dobrej jeździe Gábora Talmácsiego. Na 12 okrążeń przed końcem wyścigu wywieszono białą flagę z czerwonym krzyżem sygnalizującą, iż w niektórych fragmentach toru zaczyna padać deszcz, a co za tym idzie pogarszają się warunki przyczepności motocykla, dzięki poślizgom. Gadea szybko stracił prowadzenie, a na czoło wyszedł Joan Olivé, który stworzył sobie trzy sekundową przewagę. Do końca regulaminowego wyścigu zostało już tylko okrążenie[4] i Olivé był już prawie pewny zwycięstwa wywieszono czerwone flagi sygnalizujące przerwanie zawodów. Sygnalizacja ta została wywieszona przez to, iż na ostatnim okrążeniu kilku kolejnych zawodników wypadało z trasy.

Wznowienie wyścigu nastąpiło po około 20 minutach. Pierwsze pole zajmował prowadzący w pierwszym wyścigu Olivé, a kolejni zawodnicy ustawieni byli na starcie w kolejności ze 14 ukończonego okrążenia wyścigu przez co zawodnicy, którzy wypadli tuż przed końcem pierwszego wyścigu mogli uczestniczyć w dalszych zmaganiach.

Drugi start liczący 5 okrążeń nie rozpoczął się dobrze dla Olivé, który poślizgnął się na starcie i stracił kilka miejsc. Na prowadzenie wyszedł Esteve Rabat, który już na pierwszym zakręcie je stracił przez niedostosowanie się do mokrej nawierzchni. Na przód stawki wyszedł Gábor Talmácsi, który po okrążeniu również przeszarżował i wypadł z toru. Na prowadzenie wyszedł Bradley Smith, jednak ten jechał zbyt zachowawczo i wyprzedził go zawodnik gospodarzy Mike di Meglio, który bezpiecznie dojechał do mety wygrywając drugi raz w swojej karierze.

Grand Prix Francji w klasie 250 cm³

Początek: 12:30 (czas miejscowy)[5]
Uczestników: 25 (dojechało 19)
Nawierzchnia: sucha/mokra
Pogoda: 16 °C, zmienna

Zawodnik Drużyna Czas
1 Hiszpania Alex Debon Aprilia 47 min 27.406 s
2 Włochy Marco Simoncelli Gilera +4.816 s
3 Włochy Mattia Pasini Aprilia +4.998 s
4 Japonia Yuka Takahashi Honda +5.770 s
5 Finlandia Mika Kallio KTM +6.197 s
6 San Marino Manuel Poggiali Gilera +6.474 s
7 Japonia Hiroshi Aoyama KTM +14.909 s
8 Hiszpania Julian Simon KTM +17.526 s
9 Hiszpania Aleix Espargaro Aprilia +32.925 s
10 Hiszpania Héctor Faubel Aprilia +36.719 s
11 Szwajcaria Thomas Lüthi Aprilia +48.968 s
12 Hiszpania Héctor Barberá Aprilia +56.837 s
13 Włochy Roberto Locatelli Gilera +57.827 s
14 Hiszpania Alvaro Bautista Aprila +1min. 05.407 s
15 Tajlandia Ratthapark Wilairot Honda +1min. 24.336 s

Wypadki w klasie 125 cm³ spowodowały, iż w zawodach 250-ek zawodnicy na początku wyścigu jeździli zachowawczo. Tu decydującą rolę odegrał zwycięzca kwalifikacji Hiszpan Alex Debon. Alex już na stracie świetnie wystartował i utrzymał pierwszą pozycję. Powiększając powoli swoją przewagę nad rywalami. Za jego plecami znaleźli się Héctor Barberá oraz Marco Simoncelli. W późniejszym czasie Barbera spadł na niższa pozycję, a Włoch walczył o czołowe pozycje.

W czasie, gdy Debon pokonywał dystans z coraz to szybszymi czasami jednego okrążenia, trwała walka o pozostałe miejsca na podium. Zawodnicy KTMu Hiroshi Aoyama (Japończyk był już blisko Debona, jednak nie utrzymał tempa Hiszpana) i Mika Kallio wyszli na czoło grupy razem z Simoncellim i Takahashim walcząc jak najlepsze miejsce. Przy różnych rodzajach opon jakimi dysponowali zawodnicy toczyła się wyrównana walka do której dołączył się zwycięzca z Kataru - Mattia Pasini.

Do końca wyścigu o drugą pozycje walczyli dwaj Włosi między którymi różnica nie przekraczała 0,1 sekundy. Ostatecznie lepszy okazał się Marco Simoncelli wyprzedzając Pasiniego. Na pierwszym miejscu niezagrożenie dojechał Alex Debon, który po raz pierwszy w swojej karierze stanął na najwyższym stopniu wyścigu o motocyklowe mistrzostwo świata.

Mika Kallio pozostał liderem Mistrzostw, choć jego przewaga nad drugim Pasinim zmalała do 16 punktów.

Grand Prix Francji w klasie MotoGp

Początek: 14:00 (czas miejscowy) / 14:00 (CET)
Uczestników: 18 (dojechało 16)
Nawierzchnia: sucha
Pogoda: 17 °C, zmienna

Zawodnik Drużyna Czas
1 Włochy Valentino Rossi Yamaha 44 min 30,799 s
2 Hiszpania Jorge Lorenzo Yamaha +4.997 s
3 Stany Zjednoczone Colin Edwards Yamaha +6.805 s
4 Hiszpania Daniel Pedrosa Honda +10.157 s
5 Australia Chris Vermeulen Suzuki +21.762 s
6 Włochy Andrea Dovizioso Honda +22.395 s
7 Włochy Loris Capirossi Suzuki +27.806 s
8 Stany Zjednoczone Nicky Hayden Honda +27.995 s
9 Francja Randy de Puniet Honda +29.334 s
10 Japonia Shinya Nakano Honda +30.822 s
11 Hiszpania Toni Elías Ducati +35.154 s
12 San Marino Alex de Angelis Honda +23.195 s
13 Francja Sylvain Guintoli Honda +52.038 s
14 Australia Anthony West Kawasaki +1min. 29.307 s
15 Włochy Marco Melandri Ducati +1 okrążenie

Wyścig klasy MotoGp odbył się bez problemów w porównaniu z 125, czy 250, ale nie obyło się bez wypadków. Najlepszy start w czołówki stawki zaliczył Australijczyk Casey Stoner, który wyszedł na prowadzenie. Za nim plasował się zwycięzca kwalifikacji Daniel Pedrosa. Colin Edwards znalazł się na trzeciej pozycji. Dwie lokaty niżej znalazł się zwycięzca z Grand Prix Chin Valentino Rossi. Takie miejsca utrzymały się do końca pierwszego okrążenia. Przez dwa kolejne okrążenia zawodnicy praktycznie nie zmieniali się pozycjami. Tylko Rossi przesunął się o jedną pozycję. Na trzecim okrążeniu z wyścigu odpadł James Toseland, który zaliczył upadek. Na czele dalej znajdował się Stoner, który jednak powoli tracił przewagę nad znajdującymi się za nim Pedrosą i Rossim. Włoch najpierw wyprzedził Hiszpana, a na ósmy okrążeniu po dwóch próbach objął przodownictwo w zawodach. Stoner po chwili miał problemy ze swoim Ducati i spadł na niższa pozycję. Na 14 okrążeniu z wyścigu wypadł John Hopkins. Tak samo mógł skończyć Stoner, który zaliczył defekt na 20 okrążeniu jednak, dzięki uprzedniemu wyniesieniu białych flag[6] na torze Australijczyk mógł wrócić do wyścigu. W tym czasie świetne czasy wykręcał Valentino Rossi, który wyprzedzał drugiego Jorge Lorenzo o ponad 11 sekund. Ostatecznie wygrał Rossi, który pod koniec wyścigu zwolnił, drugi był Lorenzo, a trzeci Edwards. Całe podium zajęli kierowcy motocykli Yamaha. Stoner ostatecznie zajął ostatnie - 16. miejsce.

Nowym liderem mistrzostw został Valentino Rossi, który wyprzeda o trzy punkty dwóch Hiszpanów Daniela Pedrosę oraz Jorge Lorenzo.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Informacja o stanie zdrowia Lorenzo na stronie motogp.com
  2. [1] Po kwalifikacjach w ekipie Yamahy
  3. Wyścig został przerwany, a dokończenie nastąpiło o godzinie 11:55
  4. Po pokazaniu białej flagi z czerwonym krzyżem trzeba ukończyć 2/3 drogi wyznaczonej przez organizatorów.
  5. Pierwotne wyścig miał się zacząć o godzinie 12:15, jednak problemy przy wyścigu klasy 125 cm³ spowodowały przeniesienie wyścigu.
  6. Białe flagi zostały wywieszone na 13 okrążeniu. Białe flagi oznaczają, iż zaczęły się lekkie opady deszczu, więc można był zmienić motocykl, który posiadał opony typu "wet", czyli na mokrą nawierzchnię.