Myszorówka biało-ruda

Myszorówka biało-ruda
	Mastomys erythroleucus
	(Temminck, 1853)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	łożyskowce
Rząd	gryzonie
Podrząd	myszokształtne
Nadrodzina	myszowe
Rodzina	myszowate
Podrodzina	myszy
Rodzaj	myszorówka
Gatunek	myszorówka biało-ruda
Synonimy
	Epimys gambianus Thomas, 1911; Mus calopus Cabrera, 1906; Mus peregrinus de Winton, 1898;
	Epimys gambianus Thomas, 1911; Mus calopus Cabrera, 1906; Mus peregrinus de Winton, 1898;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Systematyka w Wikispecies

Myszorówka biało-ruda^[3] (Mastomys erythroleucus) – gatunek gryzonia z rodziny myszowatych, występujący w północnej Afryce Subsaharyjskiej^[2]^[4].

Klasyfikacja[edytuj | edytuj kod]

Gatunek został opisany naukowo w 1853 roku przez C.J. Temmincka. Od innych myszorówek występujących w tym samym środowisku odróżnia się umaszczeniem: rudobrązowym wierzchem ciała z białawym brzuchem, oraz kariotypem (38 par chromosomów, FNa = 50-56). Analizy filogenetyczne wskazują na jego odrębność, na podstawie analiz mtDNA wnioskuje się, że jest to gatunek siostrzany wobec myszorówki natalskiej (M. natalensis). Może być to kompleks od trzech do czterech blisko spokrewnionych gatunków^[4].

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Gryzonie te występują głównie w regionach Gwinei i Sudanu: w Gambii, Senegalu, Gwinei, Ghanie, Sierra Leone, Wybrzeżu Kości Słoniowej, Burkina Faso, Mali, Nigrze, Beninie, Nigerii, Kamerunie, Republice Środkowoafrykańskiej, Sudanie, Sudanie Południowym, Etiopii, wschodniej Demokratycznej Republice Konga, Burundi, zachodniej Ugandzie i północnej Kenii, a izolowana populacja żyje także w środkowo-zachodnim Maroku^[4]^[2].

W Senegalu występuje sympatrycznie z myszorówką natalską i myszorówką zalewową (M. huberti), przy czym zajmuje bardziej różnorodne środowiska niż te gatunki^[4]. Jest to gatunek przeważnie nizinny, chociaż bywa spotykana do wysokości 1500 m n.p.m.^[2]

Biologia[edytuj | edytuj kod]

Myszorówki biało-rude są spotykane w wielu środowiskach, głównie na sawannach (wilgotnych i suchych), oraz w suchych lasach w zachodniej części zasięgu, a także w wilgotnych i suchych zaroślach. Prowadzą naziemny tryb życia; względem człowieka są komensalami, często spotyka się je w pobliżu siedzib ludzkich, na polach uprawnych i w ogrodach^[2].

Populacja[edytuj | edytuj kod]

Myszorówki biało-rude są szeroko rozprzestrzenione i bardzo liczne, występują w różnorodnych środowiskach. Populacja jest stabilna, nie są znane zagrożenia dla tego gatunku. Jest on uznawany za gatunek najmniejszej troski. Występuje w wielu obszarach chronionych^[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Mastomys erythroleucus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Mastomys erythroleucus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk, 2015, s. 297. ISBN 978-83-88147-15-9.
↑ ^a ^b ^c ^d Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Mastomys erythroleucus. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 2016-07-08]

[itis-1] Mastomys erythroleucus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[iucn-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Mastomys erythroleucus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[miiz-3] Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk, 2015, s. 297. ISBN 978-83-88147-15-9.

[MSW3-4] Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Mastomys erythroleucus. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 2016-07-08]

[1]

[2]

[3]

[4]