Nicolaus Adam Strungk

Nicolaus Adam Strungk
Data i miejsce urodzenia	15 listopada 1640 (data chrztu) ; Brunszwik
Pochodzenie	niemieckie
Data i miejsce śmierci	23 września 1700 ; Drezno
Instrumenty	skrzypce, organy
Gatunki	muzyka poważna, muzyka barokowa
Zawód	kompozytor, skrzypek, organista

Nicolaus Adam Strungk (ochrzczony 15 listopada 1640 w Brunszwiku, zm. 23 września 1700 w Dreźnie^[1]^[2]) – niemiecki kompozytor, skrzypek i organista okresu baroku.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem organisty Delphina Strungka^[1]^[2]. Muzyki uczył się od ojca, w wieku 12 lat został jego asystentem w brunszwickim kościele św. Magnusa^[2]. Gry na skrzypcach uczył się w Lubece u Nathanaela Schnittelbacha^[2]. Studiował na uniwersytecie w Helmstedt^[2]. Działał jako skrzypek na dworach w Wolfenbüttel, Celle, Brunszwiku i Hanowerze^[1]^[2]. W latach 1661–1662 gościł w Wiedniu, gdzie występował przed cesarzem Leopoldem I^[1]. W latach 1679–1682 pełnił funkcję dyrektora muzyki miejskiej i kościelnej w Hanowerze^[1]^[2]. Od 1682 do 1686 roku był nadwornym kompozytorem i organistą księcia hanowerskiego Ernesta Augusta^[1]^[2]. W latach 1685–1686 odbył podróż do Włoch, gdzie spotkał Arcangelo Corellego^[1]^[2]. W 1688 roku objął, jako następca Carlo Pallavicino, posadę wicekapelmistrza i organisty na dworze w Dreźnie, w 1692 roku został mianowany nadwornym kapelmistrzem^[1]^[2]. W 1693 roku na polecenie księcia elektora Jana Jerzego IV zorganizował operę w Lipsku^[1]^[2]. W 1697 roku został zwolniony z posady na dworze saskim i popadł w kłopoty finansowe^[1]^[2].

Opublikował podręcznik Musikalische Übung auf der Violin oder Viola da Gamba in etlichen Sonaten über die Festesänge, ingleichen etlichen Ciaconen mit 2 Violinen bestehend (1691)^[2].

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Wraz z Johannem Wolfgangiem Franckiem i Johannem Theilem należał do prekursorów niemieckiej opery^[1]. Jego dzieła sceniczne, utrzymane w konwencji singspielu, oparte zostały na przekładach librett włoskich i francuskich, pod względem muzycznym łączą elementy włoskie takie jak koloratura i koncertujące ritornele z typowo niemiecką techniką wariacyjną i pieśniowym charakterem melodyki^[1]. Pisał także utwory instrumentalne na zespoły instrumentów smyczkowych i basso continuo oraz protestancką muzykę liturgiczną do tekstów w języku niemieckim i łacińskim^[1].

Opery[edytuj | edytuj kod]

(na podstawie materiałów źródłowych^[1]^[2])

Der glückselig steigende Sejanus (wyst. Hamburg 1678)
Der unglückselig fallende Sejanus (wyst. Hamburg 1678)
Die liebreiche, durch Tugend und Schönheit erhöhte Esther (wyst. Hamburg 1680)
Doris, oder Der königliche Sclave (wyst. Hamburg 1680)
Alceste (wyst. Hamburg 1680)
Semiramis (wyst. Hamburg 1681)
Theseus (wyst. Hamburg 1681)
Floretto (wyst. Hamburg 1683)
Alceste (wyst. Lipsk 1693)
Nero (wyst. Lipsk 1693)
Syrinx (wyst. Lipsk 1694)
Phocas (wyst. Lipsk 1696)
Ixion (wyst. Lipsk 1697)
Scipio und Hannibal (wyst. Lipsk 1697)
Agrippina (wyst. Lipsk 1699)
Erechtheus (wyst. Lipsk 1700)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 10. Część biograficzna sm–ś. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2007, s. 182–183. ISBN 978-83-224-0866-7.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 6 Stre–Zyli. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3518. ISBN 0-02-865571-0.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Nicolaus Adam Strungk – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project

[encmuz-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 10. Część biograficzna sm–ś. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2007, s. 182–183. ISBN 978-83-224-0866-7.

[baker-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 6 Stre–Zyli. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3518. ISBN 0-02-865571-0.

[1]

[2]