Niebieskie jak Morze Czarne
| ||
| Gatunek | komedia | |
| Rok produkcji | 1971 | |
| Data premiery | 10 sierpnia 1973 | |
| Kraj produkcji |  Polska
| |
| Język | polski | |
| Czas trwania | 71 min | |
| Reżyseria | Jerzy Ziarnik | |
| Scenariusz | Andrzej Bianusz Jerzy Ziarnik | |
| Główne role | Marian Kociniak Wacław Kowalski Zdzisław Maklakiewicz | |
| Muzyka | Jerzy Matuszkiewicz | |
| Zdjęcia | Antoni Nurzyński | |
| Scenografia | Tadeusz Kosarewicz | |
| Kostiumy | Renata Press | |
| Montaż | Mirosława Jaworska | |
| Produkcja | Zespół Filmowy Kraj | |
Niebieskie jak Morze Czarne – polska komedia z 1971 roku.
Obsada aktorska[edytuj | edytuj kod]
- Marian Kociniak - Adam, student szkoły filmowej, pilot wycieczki i narrator filmu
- Wacław Kowalski - dyrektor, uczestnik „młodzieżowej” wycieczki
- Zdzisław Maklakiewicz - dyrektor, uczestnik „młodzieżowej” wycieczki
- Józef Nowak - dyrektor, uczestnik „młodzieżowej” wycieczki
- Andrzej Szczepkowski - dyrektor, uczestnik „młodzieżowej” wycieczki
- Barbara Młynarska - Ewa, dziewczyna Adama
- Władysław Hańcza - dyrektor fabryki występujący w telewizji
- Cezary Julski - plażowicz
- Mieczysław Kalenik - kierowca autokaru „młodzieżowej” wycieczki
- Wiesław Michnikowski - dyrektor fabryki samochodów występujący w telewizji
- Lech Ordon - dyrektor gastronomii występujący w telewizji
- Bronisław Pawlik - dyrektor fabryki obuwia występujący w telewizji
- Tadeusz Pluciński - dyrektor przedsiębiorstwa produkującego kąpielówki występujący w telewizji
- Tomasz Zaliwski - komendant obozu
- Wiesław Gołas - w roli samego siebie
Fabuła[edytuj | edytuj kod]
Przez granicę polsko-czechosłowacką jedzie autokar z „młodzieżową” wycieczką do Bułgarii, ale w autobusie znajdują się dyrektorzy. Jedynym młodym człowiekiem jest pilot wycieczki Piotr - student szkoły filmowej, który przy okazji filmuje całą wyprawę. Wycieczkowicze pozbywają się tabliczki „wycieczka młodzieżowa”, ale jadący za nimi Węgier zwraca „zgubę”. Nastrój psuje im Piotr swymi ironicznymi komentarzami. Kiedy docierają nad Morze Czarne, okazuje się, że muszą spać w namiotach. Na nic zdają się protesty. Piękna pogoda rekompensuje wszystkie niedostatki. Uczestniczą nawet w zawodach, które wygrywają. Postanawiają się pozbyć pilota, który ostatecznie zostaje odwołany do Warszawy. Dopiero pod koniec wypoczynku okazuje się, że wakacje spędzili nad Bałtykiem.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Niebieskie jak Morze Czarne w bazie filmpolski.pl
- Zdjęcia z filmu Niebieskie jak Morze Czarne w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”