Przejdź do zawartości

Nikołaj Ignatow (wicepremier)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nikołaj Ignatow
Data i miejsce urodzenia

16 maja 1901
Stanica Tiszanska

Data i miejsce śmierci

14 listopada 1966
Moskwa

przewodniczący Prezydium Rady Najwyższej Rosyjskiej FSRR
Okres

od 1959, 1962
do 1959, 1966

Przynależność polityczna

KPZR

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Pracy Socjalistycznej
Order Lenina Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Wojny Ojczyźnianej I klasy

Nikołaj Grigorjewicz Ignatow (ros. Никола́й Григо́рьевич Игна́тов, ur. 3 maja?/16 maja 1901 w stanicy Tiszanskiej w Obwodzie Wojska Dońskiego, zm. 14 listopada 1966 w Moskwie) – radziecki polityk, przewodniczący Prezydium Rady Najwyższej Rosyjskiej FSRR w 1959 i w latach 1962–1966, Bohater Pracy Socjalistycznej (1961).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Od grudnia 1917 w Czerwonej Gwardii, potem w Armii Czerwonej. Od 1921 w Czece w rejonie Donu, od 1923 w Azji Środkowej; następnie do 1932 w OGPU. Od 1924 w RKP(b), 1934 ukończył kursy marksizmu-leninizmu przy KC WKP(b). Od 1934 sekretarz komitetu fabrycznego w Leningradzie, od 1938 I sekretarz Komitetu Obwodowego WKP(b) w Kujbyszewie, w latach 1939–1941 kandydat na członka KC WKP(b), następnie kierownik wydziału, potem II sekretarz i od lipca 1944 do listopada 1948 I sekretarz Komitetu Obwodowego WKP(b) w Orle, od marca 1949 do października 1952 I sekretarz Krasnodarskiego Krajowego Komitetu WKP(b), od 14 października 1952 do śmierci członek KC KPZR (równocześnie od 16 października 1952 do 5 marca 1953 sekretarz KC i zastępca członka Prezydium KC KPZR), od 12 grudnia 1952 do 15 marca 1953 minister bez teki ZSRR. Od 1 kwietnia do 25 listopada 1953 I sekretarz Komitetu Miejskiego i równocześnie II sekretarz Komitetu Obwodowego KPZR w Leningradzie, następnie inspektor KC KPZR, od stycznia 1954 do października 1955 I sekretarz Komitetu Obwodowego KPZR w Woroneżu, od 26 października 1955 do 23 grudnia 1957 I sekretarz Komitetu Obwodowego KPZR w Gorkim, od 29 czerwca 1957 do 17 października 1961 członek Prezydium KC KPZR. Od 16 kwietnia do 26 listopada 1959 i ponownie od 20 grudnia 1962 do śmierci przewodniczący Prezydium Rady Najwyższej Rosyjskiej FSRR. Od 4 maja 1960 do 26 grudnia 1962 zastępca przewodniczącego Rady Ministrów ZSRR. W 1964 brał aktywny udział w odsunięciu Chruszczowa od władzy. Deputowany do Rady Najwyższej ZSRR od 1 do 7 kadencji.

Pochowany na cmentarzu przy Murze Kremlowskim.

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]