Nippon Budōkan

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
REF orange.svg
 Ten artykuł od 2019-11 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.
Uwagi: w sekcjach Muzyka oraz Inni artyści, którzy wydali nagrania „live” z tego miejsca nie ma podanych przypisów.
Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do wiarygodnych źródeł.
(Dodanie listy źródeł bibliograficznych lub linków zewnętrznych nie jest wystarczające).
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Nippon Budōkan
日本武道館
Ilustracja
Nippon Budōkan
Państwo  Japonia
Adres 2-3 Kitanomaru-kōen, Chiyoda, Tokio 102-8321, Japonia[1]
Koszt budowy 2 000 000 000 jenów
Data otwarcia 3 października 1964[2]
Właściciel The Nippon Budokan Foundation
Pojemność stadionu 14 201 osób
Wymiary boiska Wys. hali: 42 m
Położenie na mapie Tokio
Mapa konturowa Tokio, w centrum znajduje się punkt z opisem „Nippon Budōkan”
Położenie na mapie Japonii
Mapa konturowa Japonii, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Nippon Budōkan”
Ziemia35°41′36″N 139°44′59″E/35,693333 139,749722
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa
Pawilon Yumedono w kompleksie świątyń buddyjskich Hōryū-ji

Nippon Budōkan (jap. 日本武道館) – hala widowiskowa w tokijskiej dzielnicy Chiyoda.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Budowa hali rozpoczęła się w październiku 1963, zaś zakończyła się rok później[2]. Obiekt został zaprojektowany przez Mamoru Yamadę, a głównym wykonawcą była Takenaka Corporation.

Nippon Budōkan położone jest w Kitanomaru Park w centrum Tokio, oddalona o 2 minuty pieszo od stacji metra Kudanshita, w pobliżu chramu Yasukuni Jinja. Ta wysoka na 42 m budowla o ośmiobocznej strukturze mieści 14 201 osób (2762 na arenie, 3199 na I piętrze, 7760 na drugim piętrze i 480 miejsc stojących), jest wzorowana na architekturze pawilonu Yumedono (Pawilon Snów) z VIII wieku[3] w kompleksie świątyń buddyjskich Hōryū-ji w prefekturze Nara.

Oryginalnie hala została wybudowana z przeznaczeniem na przeprowadzenie turnieju judo w czasie Letnich Igrzysk Olimpijskich 1964[2] oraz miejsce treningów (dōjō) i propagowania tradycyjnych japońskich sztuk walki. Stąd jej nazwa, tłumaczona w języku angielskim jako Martial Arts Hall. Jest ona wykorzystywana także do różnych imprez, spotkań o charakterze masowym, w tym także jako miejsce nagrywania albumów i koncertów "Live at Budokan".

Historia prawzoru[edytuj | edytuj kod]

W 739 roku mnich buddyjski Gyōshin Sōzu zbudował świątynię o nazwie Jōgūō-in jako pomnik ku czci księcia Shōtoku (Jōgūō to inne jego imię). Sanktuarium powstało w miejscu, gdzie pierwotnie stał jego pałac o nazwie Ikaruga, zbudowany w 601 roku. Centralnym punktem stał się ośmiokątny Yumedono (Pawilon Snów, Pawilon Wizji, Pawilon Objawień), obecnie jeden z najstarszych obiektów tego rodzaju w Japonii. Wewnątrz znajduje się m.in. naturalnej wielkości posąg księcia Shōtoku. Statua, ukryta i starannie przechowywana przez wieki, przetrwała w doskonałym stanie do dziś, zachowując nawet oryginalne złocenie. Uważa się, że pawilon ten służący modlitwie za duszę księcia Shōtoku, o którym mówi się, że był objawieniem bogini Kuse Kannon – jest otoczone szczególną, mistyczną atmosferą[4].

Muzyka[edytuj | edytuj kod]

Scena koncertowa w Nippon Budōkan
Karate
Kendō

The Beatles byli pierwszą grupą rockową, która wystąpiła tutaj, dając szereg koncertów w czerwcu i lipcu 1966 roku. Ich występy spotkały się ze sprzeciwem tych, którzy uważali, że pojawienie się zachodniej grupy pop będzie hańbić arenę sztuk walki[5].

W sierpniu 1972 roku zespół Deep Purple wystąpił w hali Budōkan. Materiał z tego koncertu wraz z nagraniami z występów w Osace znalazł się na słynnej koncertowej płycie Made in Japan.

W 1978 i 1979 roku artyści Cheap Trick i Bob Dylan wykorzystali arenę do nagrań swoich albumów koncertowych: Cheap Trick at Budokan (1978) i Bob Dylan at Budokan (1979). Album zespołu Cheap Trick był najlepiej sprzedającą się płytą w historii zespołu.

W 1980 roku na rynku ukazał się album koncertowy Just One Night Erica Claptona, który był zachwycony wyjątkową atmosferą panującą w hali Budōkan.

Inni artyści, którzy wydali nagrania „live” z tego miejsca[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Nippon Budōkan (ang.). [dostęp 2012-04-06].
  2. ↑ a b c 歴史年表, [w:] The Nippon Budokan Foundation [online], www.nipponbudokan.or.jp [dostęp 2019-11-03] (jap.).
  3. ↑ Jolanta Tubielewicz: Historia Japonii. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich – Wydawnictwo, 1984, s. 52, 83. ISBN 83-04-01486-6.
  4. ↑ Yumedono (Hall of Visions) (ang.). Hōryū-ji. [dostęp 2019-11-01].
  5. ↑ Nippon Budōkan (ang.). [dostęp 2012-04-06].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Nippon_Budōkan&oldid=61833239”