35°41′36″N 139°44′59″E/35,693333 139,749722Nippon Budōkan
 |
Ten artykuł od 2019-11 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
| ||
 Nippon Budōkan | ||
| Państwo |  Japonia
| |
| Adres | 2-3 Kitanomaru-kōen, Chiyoda, Tokio 102-8321, Japonia[1] | |
| Koszt budowy | 2 000 000 000 jenów | |
| Data otwarcia | 3 października 1964[2] | |
| Właściciel | The Nippon Budokan Foundation | |
| Pojemność stadionu | 14 201 osób | |
| Wymiary boiska | Wys. hali: 42 m | |
Położenie na mapie Tokio   Nippon Budōkan | ||
Położenie na mapie Japonii  Nippon Budōkan | ||
| 35°41′36″N 139°44′59″E/35,693333 139,749722
| ||
| Strona internetowa | ||
Nippon Budōkan (jap. 日本武道館) – hala widowiskowa w tokijskiej dzielnicy Chiyoda.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Budowa hali rozpoczęła się w październiku 1963, zaś zakończyła się rok później[2]. Obiekt został zaprojektowany przez Mamoru Yamadę, a głównym wykonawcą była Takenaka Corporation.
Nippon Budōkan położone jest w Kitanomaru Park w centrum Tokio, oddalona o 2 minuty pieszo od stacji metra Kudanshita, w pobliżu chramu Yasukuni Jinja. Ta wysoka na 42 m budowla o ośmiobocznej strukturze mieści 14 201 osób (2762 na arenie, 3199 na I piętrze, 7760 na drugim piętrze i 480 miejsc stojących), jest wzorowana na architekturze pawilonu Yumedono (Pawilon Snów) z VIII wieku[3] w kompleksie świątyń buddyjskich Hōryū-ji w prefekturze Nara.
Oryginalnie hala została wybudowana z przeznaczeniem na przeprowadzenie turnieju judo w czasie Letnich Igrzysk Olimpijskich 1964[2] oraz miejsce treningów (dōjō) i propagowania tradycyjnych japońskich sztuk walki. Stąd jej nazwa, tłumaczona w języku angielskim jako Martial Arts Hall. Jest ona wykorzystywana także do różnych imprez, spotkań o charakterze masowym, w tym także jako miejsce nagrywania albumów i koncertów "Live at Budokan".
Historia prawzoru[edytuj | edytuj kod]
W 739 roku mnich buddyjski Gyōshin Sōzu zbudował świątynię o nazwie Jōgūō-in jako pomnik ku czci księcia Shōtoku (Jōgūō to inne jego imię). Sanktuarium powstało w miejscu, gdzie pierwotnie stał jego pałac o nazwie Ikaruga, zbudowany w 601 roku. Centralnym punktem stał się ośmiokątny Yumedono (Pawilon Snów, Pawilon Wizji, Pawilon Objawień), obecnie jeden z najstarszych obiektów tego rodzaju w Japonii. Wewnątrz znajduje się m.in. naturalnej wielkości posąg księcia Shōtoku. Statua, ukryta i starannie przechowywana przez wieki, przetrwała w doskonałym stanie do dziś, zachowując nawet oryginalne złocenie. Uważa się, że pawilon ten służący modlitwie za duszę księcia Shōtoku, o którym mówi się, że był objawieniem bogini Kuse Kannon – jest otoczone szczególną, mistyczną atmosferą[4].
Muzyka[edytuj | edytuj kod]
_2.jpg)
The Beatles byli pierwszą grupą rockową, która wystąpiła tutaj, dając szereg koncertów w czerwcu i lipcu 1966 roku. Ich występy spotkały się ze sprzeciwem tych, którzy uważali, że pojawienie się zachodniej grupy pop będzie hańbić arenę sztuk walki[5].
W sierpniu 1972 roku zespół Deep Purple wystąpił w hali Budōkan. Materiał z tego koncertu wraz z nagraniami z występów w Osace znalazł się na słynnej koncertowej płycie Made in Japan.
W 1978 i 1979 roku artyści Cheap Trick i Bob Dylan wykorzystali arenę do nagrań swoich albumów koncertowych: Cheap Trick at Budokan (1978) i Bob Dylan at Budokan (1979). Album zespołu Cheap Trick był najlepiej sprzedającą się płytą w historii zespołu.
W 1980 roku na rynku ukazał się album koncertowy Just One Night Erica Claptona, który był zachwycony wyjątkową atmosferą panującą w hali Budōkan.
Inni artyści, którzy wydali nagrania „live” z tego miejsca[edytuj | edytuj kod]
- Blur nagrał kompilację live CD u szczytu brit pop.
- Pearl Jam nagrał oficjalny bootleg w Budokan w 2003 roku podczas tournée Riot Act.
- Deep Purple
- Ian Gillan Band, Live at the Budokan (Tomy 1–2, 1977–1978)
- Tin Machine który nagrał część Tin Machine Live: Oy Vey, Baby
- Quincy Jones, Live At Budokan (1981)
- Dream Theater (który nagrał album 2DVD/3CD Live at Budokan)
- Ozzy Osbourne nagrał Live at Budokan)
- Bay City Rollers, Rollerworld, Live at the Budokan 1977
- Michael Schenker Group, One Night at Budokan (1982)
- The Doobie Brothers, Live at Budokan (1993)
- Oasis, Three Nights in a Judo Arena (1998)
- Faye Wong, Budokan Live (1999)
- Blur, Live at the Budokan
- Judas Priest, Rising in the East (2005)
- Nana Mizuki, LIVE RAINBOW at BUDOUKAN (2005), LIVEDOM-BIRTH- at BUDOKAN (2006) i NANA MIZUKI LIVE DIAMOND×FEVER (2009)
- Hikaru Utada, Utada United 2006 (2006)
- Avril Lavigne, Live at Budokan: Bonez Tour (2005)
- Mr. Big (nagrał Live at Budokan w 1997 r. oraz Back to Budokan in 2009)
- Bryan Adams, Live at the Budokan
- Taylor Swift
- DIR EN GREY, Uroboros -With the Proof in the Name of Living...- At Nippon Budokan
- Journey, Live at Budokan
- Alice Nine, Tokyo Galaxy Alice Nine Live Tour 10 "Flash Light from the Past" Final at Nippon Budokan
- Morning Musume – koncert z okazji ukończenia szkoły przez Ai Takahashi Ai BELIEVE (2011)
- SCANDAL, SCANDAL vs Budokan Concert (2012)
- LM.C, ~Go to the 5th Anniversary Final~ ☆ROCK the PARTY☆'12 at NIPPON BUDOKAN (2012)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Nippon Budōkan (ang.). [dostęp 2012-04-06].
- ↑ a b c 歴史年表, [w:] The Nippon Budokan Foundation [online], www.nipponbudokan.or.jp [dostęp 2019-11-03] (jap.).
- ↑ Jolanta Tubielewicz: Historia Japonii. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich - Wydawnictwo, 1984, s. 52, 83. ISBN 83-04-01486-6.
- ↑ Yumedono (Hall of Visions) (ang.). Hōryū-ji. [dostęp 2019-11-01].
- ↑ Nippon Budōkan (ang.). [dostęp 2012-04-06].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Oficjalna strona (jap.)
