Objaw Chadwicka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Objaw Chadwicka (ang. Chadwick's sign) – objaw widoczny we wczesnej ciąży (5.-6. tydzień) polegający na sino-purpurowym zabarwieniu błony śluzowej pochwy i części pochwowej szyjki macicy. Jest zależny od działania progesteronu, który powoduje zwiększone ukrwienie i rozpulchnienie tych okolic, a także pojawienie się zastoju żylnego[1].

Jest zaliczany do, tak zwanych, prawdopodobnych objawów ciąży (czyli objawów sugerujących ciążę, niepozwalających jednak na jej rozpoznanie) i jest stwierdzany podczas badania ginekologicznego[2].

Po raz pierwszy został opisany około 1836 przez francuskiego lekarza Etienne'a Josepha Jacquemina (1796-1872)[3], jednakże rozpowszechniony został dopiero przez Jamesa Read Chadwicka (1844-1905), amerykańskiego ginekologa, który opublikował jego opis w 1887.

Zobacz[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Bręborowicz, Grzegorz H. (red.): Położnictwo i ginekologia. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2015, s. 80. ISBN 978-83-200-4998-5.
  2. Położnictwo i ginekologia. Grzegorz H. Bręborowicz (red.). Wydawnictwo Lekarskie PZWL, s. 55. ISBN 83-200-3082-X.
  3. Gleichert JE. Etienne Joseph Jacquemin, discoverer of 'Chadwick's sign'. „Journal of the history of medicine and allied sciences”. 26. 1, s. ss. 75–80, 1971. PMID: 4925842.