Amniopunkcja
Amniopunkcja (amniocenteza[a]) – inwazyjna metoda diagnostyczna polegająca na nakłuciu igłą jamy owodni. Z reguły wykonywana jest pod kontrolą ultrasonografii[1]. Wykonuje się amniopunkcję późną (między 15. a 20. tygodniem) i amniopunkcję wczesną (przed ukończonym 14. tygodniem)[2].
Amniopunkcja może być wykonana w celu diagnostyki prenatalnej.
Amniopunkcja ze wskazań terapeutycznych ma na celu upuszczenie nadmiaru płynu owodniowego w wielowodziu lub jego dopełnienie w małowodziu.
Wskazania[edytuj | edytuj kod]
Wskazania do amniocentezy diagnostycznej (według Troszyńskiego)[3]:
- wiek matki powyżej 35 lat lub wiek ojca powyżej 55 lat
- urodzenie dziecka z trisomią 21 lub innymi zaburzeniami chromosomalnymi
- urodzenie dziecka z wadą cewy nerwowej lub wady cewy nerwowej w rodzinie
- urodzenie dziecka z wadą ośrodkowego układu nerwowego
- urodzenie dziecka z chorobą metaboliczną
Powikłania[edytuj | edytuj kod]
Możliwe powikłania amniopunkcji:
- uszkodzenie łożyska lub pępowiny
- nakłucie narządów płodu
- infekcja wewnątrzmaciczna
- przedwczesne pęknięcie błon płodowych
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Bręborowicz określenia „amniopunkcja” i „amniocenteza” stosuje wymiennie; u Troszyńskiego „amniocenteza” jest synonimem terminu „amniotomia”.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Położnictwo i ginekologia, Grzegorz H Bręborowicz (red.), Beata Banaszewska, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2005, s. 29, ISBN 83-200-3082-X, OCLC 749793069.
- ↑ Położnictwo i ginekologia, Grzegorz H Bręborowicz (red.), Beata Banaszewska, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2005, 487 i 488, ISBN 83-200-3082-X, OCLC 749793069.
- ↑ Michał Troszyński: Położnictwo – ćwiczenia : podręcznik dla studentów medycyny. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2003, s. 82. ISBN 83-200-2757-8.
