Octavio Zambrano

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Octavio Zambrano
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Manuel Octavio Zambrano Viera

Data i miejsce urodzenia

3 lutego 1958
Guayaquil

Wzrost

178 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera juniorska
Lata Klub
1980–1983 Chapman University
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1976–1980 Guayaquil SC
1982–1983 Los Angeles Lazers 17 (1)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1993–1994 East Los Angeles Cobras
1997–1999 Los Angeles Galaxy
2000–2002 MetroStars
2006–2008 Tiligul-Tiras Tyraspol
2008–2009 Tatabánya
2012–2013 Deportivo Pereira
2014–2015 El Nacional
2016 Delfín
2017–2018 Kanada
2018–2019 Independiente Medellín
2019 Deportivo Pasto
2022–2023 FAS
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Manuel Octavio Zambrano Viera (ur. 3 lutego 1958 w Guayaquil) – ekwadorski piłkarz występujący na pozycji ofensywnego pomocnika, trener piłkarski.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Zambrano pochodzi z miasta Guayaquil, rozpoczynał swoją piłkarską karierę w tamtejszym klubie Guayaquil SC (w późniejszym czasie UD Valdez). Występował na pozycji ofensywnego pomocnika i był regularnie powoływany do młodzieżowych reprezentacji Ekwadoru[1]. W wieku siedemnastu lat zadebiutował w ekwadorskiej Serie A w meczu z Deportivo Quito[2]. Jego udane występy zaowocowały zainteresowaniem ze strony krajowego giganta – zespołu Barcelona SC, w którym jako osiemnastolatek pomyślnie zdał testy. Do transferu jednak nie doszło z powodu zbyt wysokich oczekiwań finansowych Guayaquil SC, a według przepisów ekwadorskiej federacji swoją kartę zawodniczą (oraz możliwość transferu do wybranego przez siebie klubu) zawodnik mógł otrzymać dopiero po dwóch latach spędzonych bez przynależności klubowej[3].

W wyniku tej sytuacji Zambrano zdecydował się przenieść na wspomniane dwa lata do Stanów Zjednoczonych, gdzie rozpoczął studia politologii na Chapman University w Orange, w Kalifornii, a następnie planował wrócić do Ekwadoru i starać się o angaż w Barcelonie[4]. Ostatecznie zdecydował się jednak osiąść w Kalifornii na stałe[3]. Podczas studiów na Chapman University występował w uczelnianym zespole piłkarskim. Dwukrotnie wywalczył z nim mistrzostwo konferencji zachodniej, a w sezonie 1980 otrzymał nagrodę dla najlepszego debiutanta w drużynie[3]. Równocześnie występował w ekipie Los Angeles Lazers w rozgrywkach futbolu halowego Major Indoor Soccer League[5]. Już w wieku 25 lat zdecydował się jednak zakończyć piłkarską karierę, wobec niewielkich perspektyw przejścia na zawodowstwo[3].

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery Zambrano pracował z sukcesami jako trener juniorskich zespołów w Kalifornii[6]. Był grającym trenerem Galactica Soccer Club, występującego w amatorskich rozgrywkach Greater Los Angeles League, po czym został zatrudniony w klubie California Emperors, rywalizującego w American Professional Soccer League (APSL). Tam był dyrektorem ds. rozwoju i zarazem asystentem szkoleniowca Rildo[7]. Następnie założył złożony głównie z latynoskich imigrantów zespół Los Angeles Salsa, z którym zwyciężył w prestiżowym młodzieżowym turnieju McGuire Cup[1]. W latach 1993–1994 był trenerem East Los Angeles Cobras. W 1994 roku otrzymał nagrodę dla najlepszego szkoleniowca konferencji zachodniej rozgrywek United Systems of Independent Soccer Leagues (USISL). Wyrobił licencje trenerskie UEFA A, a także USSF Coaching A Licence[5].

W 1996 roku Zambrano został asystentem trenera Lothara Osiandera w klubie Los Angeles Galaxy, który przystąpił do nowo powstałych zawodowych rozgrywek Major League Soccer. Po zwolnieniu Osiandera w czerwcu 1997, objął (początkowo tymczasowo, później już permanentnie[8]) stanowisko pierwszego szkoleniowca Galaxy[5]. W rozgrywkach 1998 doprowadził drużynę do pierwszego miejsca w konferencji zachodniej. Wówczas także jego drużyna wywalczyła wicemistrzostwo MLS (finał MLS Cup), zdobyła trofeum MLS Supporters' Shield dla najlepszej ekipy sezonu regularnego, a także ustanowiła ligowy rekord w ilości zdobytych bramek w regularnym sezonie (85 zdobytych goli w 32 meczach). Ponadto w 1997 roku podopieczni Zambrano dotarli do finału kontynentalnych rozgrywek Pucharu Mistrzów CONCACAF jako pierwsza amerykańska drużyna w historii[7]. Jego ekipa słynęła z ofensywnego stylu gry, a sam Zambrano był pierwszym trenerem w MLS, który wprowadził na szeroką skalę metodologię szkolenia juniorów w ramach struktur klubowych[5]. Został zwolniony ze stanowiska w kwietniu 1999, po niemal dwóch latach pracy[9].

Zambrano jako trener Tatabányi (2008)

W styczniu 2000 Zambrano został trenerem nowojorskiego MetroStars (obecnie New York Red Bulls)[7]. W sezonie 2000 zajął z nim pierwsze miejsce w konferencji wschodniej – było to pierwsze takie osiągnięcie w dziejach klubu[5]. Dwa kolejne sezony były jednak w wykonaniu jego podopiecznych słabsze (odpowiednio drugie i czwarte miejsce w konferencji). Ekipę MetroStars prowadził przez niecałe trzy lata. Został zwolniony w październiku 2002, bezpośrednio po niezakwalifikowaniu się z zespołem do play-offów[10]. Podczas swojego pobytu w MLS trzykrotnie był wybierany do roli trenera drużyny gwiazd ligi – MLS All-Star Game[5]. Po odejściu z MetroStars, Zambrano przez cztery lata pozostawał bez klubu. W 2006 roku za pośrednictwem rosyjskiego agenta piłkarskiego znalazł zatrudnienie w Mołdawii, gdzie przez niecałe dwa lata bez większych sukcesów prowadził ekipę Tiligul-Tiras Tyraspol[11].

W 2008 roku Zambrano objął węgierskiego drugoligowca FC Tatabánya, którego właścicielem był Amerykanin David Altomore[12]. Odszedł z drużyny w lipcu 2009, bezpośrednio po zbyciu klubu przez Altomore'a[13]. W latach 2010–2011 ponownie pracował w MLS, tym razem będąc asystentem Petera Vermesa w Sportingu Kansas City[14]. W styczniu 2012 został trenerem kolumbijskiego spadkowicza z pierwszej ligi – drużyny Deportivo Pereira[15]. Władzom Pereiry polecił go związany z tym klubem Juan Carlos Osorio, były asystent Zambrano z MetroStars[16]. Wraz z tym zespołem zanotował świetny jesienny sezon Finalización 2012, zajmując pierwsze miejsce w tabeli z rekordową zdobyczą 43 punktów (od wprowadzenia półrocznych sezonów w Kolumbii żadna ekipa nie zdobyła więcej punktów w pojedynczych rozgrywkach)[5]. Mimo to nie zdołał jednak awansować z Pereirą do pierwszej ligi, a w kwietniu 2013 wobec serii słabych wyników został przeniesiony na stanowisko menadżera sportowego[16].

W sierpniu 2014 Zambrano podpisał umowę z rodzimym CD El Nacional ze stołecznego Quito, jednym z bardziej zasłużonych klubów w Ekwadorze[17]. Bez większych sukcesów (piąte i szóste miejsce w tabeli) prowadził go przez dziewięć miesięcy – został zwolniony w maju 2015[18]. We wrześniu 2016 objął walczącą o utrzymanie w lidze ekwadorskiej ekipę Delfín SC[19]. Zdołał ją uchronić przed relegacją w ostatniej kolejce ligowej, lecz odszedł z Delfína już w grudniu w wyniku różnicy zdań z zarządem klubu[20]. W marcu 2017 został selekcjonerem reprezentacji Kanady, przechodząc tym samym do historii jako pierwszy Ekwadorczyk, który objął zagraniczną kadrę[21]. Cztery miesiące później poprowadził ją w rozgrywkach Złotego Pucharu CONCACAF, gdzie Kanadyjczycy ulegli w ćwierćfinale Jamajce (1:2). Kanadyjska kadra zdołała wówczas wyjść z grupy na Złotym Pucharze po raz pierwszy od ośmiu lat. Przez krajowe media Zambrano był chwalony za odmłodzenie składu (za jego kadencji w kadrze zadebiutował m.in. Alphonso Davies[22]) oraz próbę implementacji bardziej ofensywnego stylu gry, w przeciwieństwie do swojego poprzednika, preferującego defensywne ustawienie Benito Floro[23]. W styczniu 2018 został niespodziewanie zwolniony ze stanowiska, po dziesięciu miesiącach pracy[24]. Media donosiły o różnicy poglądów między selekcjonerem a kanadyjską federacją[25].

W czerwcu 2018 Zambrano został szkoleniowcem kolumbijskiego Independiente Medellín[26]. W jesiennym sezonie Finalización 2018 zdobył z tą drużyną wicemistrzostwo Kolumbii[27]. Kolejne rozgrywki okazały się jednak dla Medellín dużo słabsze – w pierwszych 13 meczach ligowych zanotowali tylko 3 zwycięstwa, zaś z Copa Libertadores odpadli już w drugiej rundzie (był to najgorszy występ w Pucharze Wyzwolicieli w historii klubu)[28]. W kwietniu 2019 Zambrano został zwolniony ze stanowiska, zostawiając drużynę na trzynastym miejscu w tabeli[29]. We wrześniu 2019 zastąpił Alexisa Garcíę na stanowisku trenera innej kolumbijskiej drużyny Deportivo Pasto[30], lecz już po dwóch miesiącach w kontrowersyjnych okolicznościach zrezygnował z posady z powodu zaległości płacowych[31].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Kansas City Wizards Add Octavio Zambrano to Coaching Staff. [w:] Kansas City infoZine [on-line]. infozine.com, 4 grudnia 2009. [dostęp 2018-06-18]. (ang.).
  2. Conozca al nuevo entrenador del Independiente Medellín, Octavio Zambrano. [w:] HSB Noticias [on-line]. hsbnoticias.com, 7 lipca 2018. [dostęp 2018-07-10]. (hiszp.).
  3. a b c d Javier Tamba Guzmán: “Yo recomendé a Tim Howard al Manchester United”. [w:] El Telégrafo [on-line]. eltelegrafo.com.ec, 15 września 2014. [dostęp 2018-06-18]. (hiszp.).
  4. 10 datos que no debes olvidar de Octavio Zambrano. [w:] Bendito Fútbol [on-line]. benditofutbol.com. [dostęp 2018-06-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (19 czerwca 2018)]. (hiszp.).
  5. a b c d e f g Canada Soccer introduces new Head Coach Octavio Zambrano to lead the Men’s National Team Program. [w:] Canadian Soccer Association [on-line]. canadasoccer.com, 16 maja 2017. [dostęp 2018-06-18]. (ang.).
  6. Zambrano named coach of Canadian men’s soccer team. [w:] Sportsnet [on-line]. sportsnet.ca, 17 marca 2017. [dostęp 2018-06-18]. (ang.).
  7. a b c MetroStars Name Octavio Zambrano New Head Coach. [w:] La Cancha [on-line]. lacancha.com, 29 listopada 1999. [dostęp 2018-06-18]. (ang.).
  8. Galaxy fire Osiander, name Zambrano interim coach. [w:] Associated Press [on-line]. apnews.com, 10 czerwca 1997. [dostęp 2018-06-18]. (ang.).
  9. David Wharton: Schmid Takes Over Galaxy, but Zambrano Issue Lingers. [w:] Los Angeles Times [on-line]. articles.latimes.com, 23 kwietnia 1999. [dostęp 2018-06-18]. (ang.).
  10. Jack Bell: SOCCER; Zambrano Dismissed As MetroStars Coach. [w:] New York Times [on-line]. nytimes.com, 9 października 2002. [dostęp 2018-06-18]. (ang.).
  11. Dan Walsh: Who is Octavio Zambrano? — UPDATED. [w:] The Philly Soccer Page [on-line]. phillysoccerpage.net, 30 września 2015. [dostęp 2018-06-18]. (ang.).
  12. Borbély távozott, Détári Lajos vagy Octavio Zambrano pótolhatja. [w:] Nemzeti Sport [on-line]. nemzetisport.hu, 30 września 2015. [dostęp 2018-06-18]. (węg.).
  13. Borbély távozott, Détári Lajos vagy Octavio Zambrano pótolhatja. [w:] Blikk [on-line]. blikk.hu, 10 lipca 2009. [dostęp 2018-06-18]. (węg.).
  14. Zambrano is back as Wizards assistant. [w:] Soccer America [on-line]. socceramerica.com, 4 grudnia 2009. [dostęp 2018-06-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (19 czerwca 2018)]. (ang.).
  15. Josh Whisenhunt: Zambrano to manage Deportivo Pereira in 2012. [w:] Sporting Kansas City [on-line]. sportingkc.com, 29 listopada 2011. [dostęp 2018-06-19]. (ang.).
  16. a b Octavio Zambrano, de técnico a mánager del Pereira. [w:] Futbolred [on-line]. futbolred.com, 20 kwietnia 2013. [dostęp 2018-06-19]. (hiszp.).
  17. Octavio Zambrano sería el nuevo técnico de El Nacional. [w:] Bendito Fútbol [on-line]. benditofutbol.com, 5 sierpnia 2014. [dostęp 2018-06-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (19 czerwca 2018)]. (hiszp.).
  18. David Paredes: Octavio Zambrano se va de El Nacional y Jorge Yunda todavía no tiene reemplazo. [w:] El Comercio [on-line]. elcomercio.com, 17 maja 2015. [dostęp 2018-06-19]. (hiszp.).
  19. Octavio Zambrano llega al Delfín para evitar el descenso con el club manabita. [w:] El Comercio [on-line]. elcomercio.com, 8 sierpnia 2016. [dostęp 2018-06-19]. (hiszp.).
  20. Rodrigo Martínez: Octavio Zambrano llega al Delfín para evitar el descenso con el club manabita. [w:] Bendito Fútbol [on-line]. benditofutbol.com, 22 grudnia 2016. [dostęp 2018-06-19]. (hiszp.).
  21. El ecuatoriano Octavio Zambrano es el nuevo entrenador de la selección de fútbol de Canadá. [w:] Andes [on-line]. andes.info.ec, 17 marca 2017. [dostęp 2018-06-19]. (hiszp.).
  22. El DT ecuatoriano Octavio Zambrano hizo debutar a Alphonso Davies en la selección de Canadá. [w:] El Comercio [on-line]. elcomercio.com, 24 czerwca 2020. [dostęp 2020-08-05]. (hiszp.).
  23. Matthew Gourlie: CSA shocker: Zambrano out. Herdman in.. juneof86.com, 9 stycznia 2018. [dostęp 2018-06-19]. (ang.).
  24. Octavio Zambrano, cesado como seleccionador de Canadá. [w:] El Universo [on-line]. eluniverso.com, 10 stycznia 2018. [dostęp 2018-06-19]. (hiszp.).
  25. Alicia Rodriguez: Looking back at the LA Galaxy’s second head coach, Octavio Zambrano. [w:] LAG Confidential [on-line]. lagconfidential.com, 26 maja 2020. [dostęp 2021-09-07]. (ang.).
  26. Octavio Zambrano, nuevo técnico de Independiente Medellín. [w:] El Comercio [on-line]. elcomercio.com, 15 czerwca 2018. [dostęp 2018-06-19]. (hiszp.).
  27. El Medellín del DT Octavio Zambrano es subcampeón del fútbol de Colombia. [w:] El Comercio [on-line]. elcomercio.com, 17 grudnia 2018. [dostęp 2020-08-05]. (hiszp.).
  28. Juan Camilo Álvarez Serrano: Seis pecados que condenaron a Octavio Zambrano en el DIM. [w:] Futbolred [on-line]. futbolred.com, 6 kwietnia 2019. [dostęp 2020-08-05]. (hiszp.).
  29. Jeimmy Paola Sierra: Octavio Zambrano deja de ser el técnico del Medellín. [w:] As [on-line]. colombia.as.com, 5 kwietnia 2019. [dostęp 2020-08-05]. (hiszp.).
  30. Octavio Zambrano regresaría al fútbol colombiano. [w:] Liga Deportiva [on-line]. ligadeportiva.com, 28 września 2019. [dostęp 2020-08-05]. (hiszp.).
  31. El DT ecuatoriano Octavio Zambrano dice que dejó el Pasto colombiano por falta de pago. [w:] El Comercio [on-line]. elcomercio.com, 4 grudnia 2019. [dostęp 2020-08-05]. (hiszp.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]