Ondřej Pažout

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ondřej Pažout
Ilustracja
Ondřej Pažout (2021)
Data i miejsce urodzenia

1 lipca 1998
Turnov

Klub

ASO Dukla Liberec

Debiut w PŚ

26.11 2016, Ruka
(27. - Gundersen)

Pierwsze punkty w PŚ

26.11 2016, Ruka
(27. - Gundersen)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Czechy
Igrzyska olimpijskie młodzieży
brąz Lillehammer 2016 indywidualnie
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Kandersteg 2018 HS 106/10 km
brąz Park City 2017 Sztafeta

Ondřej Pažout (ur. 1 lipca 1998 w Turnovie) – czeski dwuboista klasyczny, dwukrotny medalista mistrzostw świata juniorów i brązowy medalista igrzysk olimpijskich młodzieży.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej pojawił się w styczniu 2015 roku, startując na olimpijskim festiwalu młodzieży Europy w Tschagguns. Zajął tam czwarte miejsce w sztafecie, ósme w sprincie i dwunaste w zawodach metodą Gundersena. W 2016 roku wystąpił na igrzyskach olimpijskich młodzieży w Lillehammer, gdzie wywalczył brązowy medal. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Park City wspólnie z kolegami z reprezentacji zdobył brązowy medal w sztafecie. Jednocześnie w obu konkurencjach indywidualnych zajął szóstą pozycję. Ponadto podczas mistrzostw świata juniorów w Kandersteg w 2018 roku wywalczył złoty medal w Gundersenie.

W Pucharze Świata zadebiutował 26 listopada 2016 roku w Ruce, zajmując 27. miejsce w Gundersenie. Tym samym już w swoim debiucie wywalczył pierwsze pucharowe punkty. W lutym 2017 roku wystąpił na mistrzostwach świata w Lahti, gdzie w Gundersenie na dużej skoczni zajął 46. miejsce, a w sztafecie był jedenasty.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska Olimpijskie [edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
34. 14 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Gundersen HS109/10 km 24:51,4 +3:14,4 Niemcy Eric Frenzel
37. 20 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Gundersen HS140/10 km 23:52,5 +3:54,9 Niemcy Johannes Rydzek
7. 22 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Sztafeta HS140/4x5 km[1] 46:09,8 +3:57,3  Niemcy
29. 9 lutego 2022 Zhangjiakou Gundersen HS106/10 km 25:07,7 +3:23,7 Niemcy Vinzenz Geiger
29. 15 lutego 2022 Zhangjiakou Gundersen HS140/10 km 27:13,3 +3:16,4 Norwegia Jørgen Graabak
7. 17 lutego 2022 Zhangjiakou Sztafeta HS140/4x5 km[2] 50:45,1 +2:25,5  Norwegia

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
46. 1 marca 2017 Finlandia Lahti Gundersen HS130/10 km 26:41,6 +6:20,0 Niemcy Johannes Rydzek
11. 26 lutego 2017 Finlandia Lahti Sztafeta HS100/4x5 km[3] 47:57,3 +4:56,6  Niemcy
40. 22 lutego 2019 Austria Seefeld in Tirol Gundersen HS130/10 km 23:43,0 +4:38,8 Niemcy Eric Frenzel
36. 28 lutego 2019 Austria Seefeld in Tirol Gundersen HS109/10 km 25:01,3 +3:26,5 Norwegia Jarl Magnus Riiber
9. 2 marca 2019 Austria Seefeld in Tirol Sztafeta HS109/4x5 km[4] 50:15,5 +4:27,6  Norwegia
13. 26 lutego 2021 Niemcy Oberstdorf Gundersen HS106/10 km 23:01,2 +1:28,1 Norwegia Jarl Magnus Riiber
8. 28 lutego 2021 Niemcy Oberstdorf Sztafeta HS106/4x5 km[5] 43:57,7 +4:21,3  Norwegia
24. 4 marca 2021 Niemcy Oberstdorf Gundersen HS137/10 km 23:11,1 +4:03,9 Austria Johannes Lamparter
7. 6 marca 2021 Niemcy Oberstdorf Sprint drużynowy HS137/2x7,5 km[6] 29:29,7 +4:10,6  Austria
21. 25 lutego 2023 Słowenia Planica Gundersen HS102/10 km 24:36,3 +2:07,4 Norwegia Jarl Magnus Riiber
9. 1 marca 2023 Słowenia Planica Sztafeta HS138/4x5 km[7] 47:20,4 +4:14,2  Norwegia
26. 4 marca 2023 Słowenia Planica Gundersen HS138/10 km 23:42,6 +4:38,2 Norwegia Jarl Magnus Riiber

Mistrzostwa świata juniorów[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
22. 23 lutego 2016 Rumunia Râșnov Gundersen HS100/10 km 28:02,1 +5:13,1 Austria Bernhard Flaschberger
10. 25 lutego 2016 Rumunia Râșnov Gundersen HS100/5 km 11:01,5 +1:07,4 Czechy Tomáš Portyk
4. 26 lutego 2016 Rumunia Râșnov Sztafeta HS100/4x5 km[8] 57:31,8 +3:15,5  Austria
6. 31 stycznia 2017 Stany Zjednoczone Park City Gundersen HS100/10 km 25:54,5 +37,4 Finlandia Arttu Mäkiaho
3. 2 lutego 2017 Stany Zjednoczone Park City Sztafeta HS100/4x5 km[9] 46:17,4 +15,3  Austria
6. 4 lutego 2017 Stany Zjednoczone Park City Gundersen HS100/5 km 12:14,9 +48,6 Niemcy Vinzenz Geiger
1. 30 stycznia 2018 Szwajcaria Kandersteg Gundersen HS106/10 km 22:58,3 - -
4. 1 lutego 2018 Szwajcaria Kandersteg Sztafeta HS106/4x5 km[10] 56:33,0 +2:39,7  Austria
6. 3 lutego 2018 Szwajcaria Kandersteg Gundersen HS106/5 km 11:28,8 +23,4 Słowenia Vid Vrhovnik

Zimowe Igrzyska Olimpijskie Młodzieży[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
3. 16 lutego 2016 Norwegia Lillehammer Gundersen HS100/5 km 13:31,4 +7,9 Niemcy Tim Kopp
7. 18 lutego 2016 Norwegia Lillehammer skoki drużyn mieszanych[11] 709,5 pkt 118,8 pkt  Słowenia
DNS 19 lutego 2016 Norwegia Lillehammer sztafeta mieszana[12] 26:16,9 -  Rosja

Zimowy olimpijski festiwal młodzieży Europy[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
12. 26 stycznia 2015 Austria Tschagguns/Gaschurn Gundersen HS108/10 km 27:17,4 +1:23,5 Niemcy Willi Hengelhaupt
4. 28 stycznia 2015 Austria Tschagguns/Gaschurn Sztafeta HS108/4x5 km[13] 56:37,3 +2:15,4  Austria
8. 30 stycznia 2015 Austria Tschagguns/Gaschurn Gundersen HS108/5 km 13:40,9 +1:09,8 Niemcy Willi Hengelhaupt

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Jak dotąd zawodnik nie stawał na podium indywidualnych zawodów Pucharu Świata.

Puchar Kontynentalny[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Jak dotąd zawodnik nie stawał na podium indywidualnych zawodów Pucharu Kontynentalnego.

Letnie Grand Prix[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium w zawodach[edytuj | edytuj kod]

Jak dotąd zawodnik nie stawał na podium indywidualnych zawodów LGP.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Skład drużyny: Tomáš Portyk, Ondřej Pažout, Lukáš Daněk, Miroslav Dvořák
  2. Skład drużyny: Tomáš Portyk, Jan Vytrval, Ondřej Pažout, Lukáš Daněk
  3. Skład drużyny: Miroslav Dvořák, Tomáš Portyk, Ondřej Pažout, Jan Vytrval
  4. Skład drużyny: Tomáš Portyk, Lukáš Daněk, Jan Vytrval, Ondřej Pažout
  5. Skład drużyny: Jan Vytrval, Ondřej Pažout, Lukáš Daněk, Tomáš Portyk
  6. Skład drużyny: Ondřej Pažout, Jan Vytrval
  7. Skład drużyny: Tomáš Portyk, Jan Vytrval, Jiří Konvalinka, Ondřej Pažout
  8. Skład drużyny: Ondřej Pažout, Lukáš Daněk, Tomáš Portyk, David Zemek
  9. Skład drużyny: Ondřej Pažout, David Zemek, Jan Vytrval, Lukáš Daněk
  10. Skład drużyny: Jan Vytrval, David Zemek, Jakub Čejchan, Ondřej Pažout
  11. Skład drużyny: Zdena Pešatová, Ondřej Pažout, František Holík
  12. Skład drużyny: Zdena Pešatová, František Holík, Ondřej Pažout, Barbora Havlíčková, Adam Matouš
  13. Skład drużyny: Jan Vytrval, František Slavík, David Zemek, Ondřej Pažout
  14. Zgodnie z regulaminem LGP 2017 do końcowej klasyfikacji zaliczani byli tylko zawodnicy, którzy wystartowali we wszystkich zawodach. W nawiasie podano lokatę zawodnika nie uwzględniając tej reguły.
  15. Zgodnie z regulaminem LGP 2019 do końcowej klasyfikacji zaliczani byli tylko zawodnicy, którzy wystartowali we wszystkich zawodach. W nawiasie podano lokatę zawodnika nie uwzględniając tej reguły.
  16. Zgodnie z regulaminem LGP 2021 do końcowej klasyfikacji zaliczani byli tylko zawodnicy, którzy wystartowali we wszystkich zawodach. W nawiasie podano lokatę zawodnika nie uwzględniając tej reguły.
  17. Zgodnie z regulaminem LGP 2023 do końcowej klasyfikacji zaliczani byli tylko zawodnicy, którzy wystartowali we wszystkich zawodach. W nawiasie podano lokatę zawodnika nie uwzględniając tej reguły.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]