Todd Lodwick

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Todd Lodwick
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

21 listopada 1976
Steamboat Springs

Klub

Steamboat Springs WSC

Wzrost

178 cm

Debiut w PŚ

7.01 1995, Schonach
(8. miejsce – Gundersen)

Pierwsze punkty w PŚ

7.01 1995, Schonach
(8. miejsce – Gundersen)

Pierwsze podium w PŚ

6.12 1995, Steamboat Springs (1. miejsce – Gundersen)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone
Igrzyska olimpijskie
srebro Vancouver 2010 Sztafeta
Mistrzostwa świata
złoto Liberec 2009 Start masowy
złoto Liberec 2009 Gundersen HS100
brąz Val di Fiemme 2013 Sztafeta
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Asiago 1996 Gundersen
Puchar Świata (sprint)
3. miejsce
2004/2005
Letnie Grand Prix
złoto 1. miejsce
2005
srebro 2. miejsce
2004
brąz 3. miejsce
2003
Zakończenie kariery: 2014 rok
Multimedia w Wikimedia Commons

Todd Lodwick (ur. 21 listopada 1976 w Steamboat Springs) – amerykański narciarz, specjalista kombinacji norweskiej, srebrny medalista olimpijski, trzykrotny medalista mistrzostw świata, złoty medalista mistrzostw świata juniorów oraz zwycięzca Letniego Grand Prix.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Todd Lodwick pojawił się 5 grudnia 1993 roku, kiedy wystartował w zawodach Pucharu Świata B. Zwyciężył wtedy w konkursie rozgrywanym metodą Gundersena w Lillehammer. W wieku zaledwie 17 lat wystartował na igrzyskach olimpijskich w Lillehammer w 1994 roku, gdzie indywidualnie był trzynasty, a w drużynie zajął siódme miejsce. Blisko rok później, 7 stycznia 1995 roku Schonach zadebiutował w Pucharze Świata, zajmując 8. miejsce w Gundersenie. Tym samym w swoim debiucie w Pucharze Świata od razu zdobył punkty. W sezonie 1994/1995 wystartował jeszcze pięciokrotnie, za każdym razem punktując. W klasyfikacji generalnej zajął jedenastą pozycję. W 1995 roku zajął także wspólnie z kolegami z reprezentacji czwarte miejsce w konkursie drużynowym podczas mistrzostw świata w Thunder Bay.

Przełom w karierze Todda nastąpił w sezonie 1995/1996. W zawodach pucharowych wystąpił tylko trzy razy, ale już w pierwszym starcie, 6 grudnia 1995 roku w Steamboat Springs nie tylko stanął na podium, ale zwyciężył w konkursie metodą Gundersena. Był ponadto trzeci w tej samej konkurencji 6 lutego 1996 roku w Seefeld. Z powodu małej liczby startów w klasyfikacji generalnej zajął tylko szesnaste miejsce. W tym samym roku zdobył złoty medal w Gundersenie na mistrzostwach juniorów w Asiago. Taki sam wynik w klasyfikacji generalnej uzyskał również w sezonie 1996/1997. Tym razem tylko raz stanął na podium, 29 grudnia 1996 roku w Oberwiesenthal był trzeci w sprincie. Na mistrzostwach świata w Trondheim w 1997 roku zajął piąte miejsce w zawodach drużynowych.

Przez osiem kolejnych sezonów nie opuszczał czołowej dziesiątki klasyfikacji generalnej Pucharu Świata. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonach 1997/1998, 1999/2000 i 2004/2005, które kończył na czwartym miejscu. W sezonie 2004/2005 był ponadto trzeci w klasyfikacji sprintu, za Hannu Manninenem z Finlandii i Niemcem Ronnym Ackermannem. W tym czasie wystąpił na czterech edycjach mistrzostw świata. Indywidualnie najlepiej wypadł na mistrzostwach świata w Ramsau w 1999 roku i mistrzostwach w Oberstdorfie w 2005 roku, gdzie był trzynasty w sprincie. W zawodach drużynowych był piąty w Oberstdorfie oraz na Mistrzostwach w Val di Fiemme w 2003 roku. Wziął także udział w trzech igrzyskach olimpijskich, najlepiej prezentując się na igrzyskach w Salt Lake City w 2002 roku, gdzie był piąty w sprincie, siódmy w Gundersenie oraz czwarty w konkursie drużynowym.

W Letnim Grand Prix w kombinacji norweskiej był trzeci w piątej edycji, drugi w szóstej edycji, a w 2003 roku zwyciężył w szóstej edycji tego cyklu. Po zakończeniu Po zakończeniu sezonu 2005/2006 Lodwick postanowił zakończyć karierę, mimo iż miał zaledwie 29 lat. Do rywalizacji wrócił jednak po dwóch latach, w grudniu 2008 roku[1]. Rozpoczął od czterech startów w Pucharze Kontynentalnym, z czego trzy wygrał, a raz był drugi. Już 27 grudnia 2008 roku ponownie zadebiutował w Pucharze Świata, zajmując drugie miejsce w Gundersenie w Oberhofie. Wynik ten powtórzył dzień później, punktował także w trzech kolejnych startach w styczniu 2009 roku. Dzięki temu został włączony do kadry USA na mistrzostwa świata w Libercu. Amerykanin zdobył tam złote medale w starcie masowym i Gundersenie na normalnej skoczni, a w zawodach metodą Gundersena na dużym obiekcie był dziesiąty. Został tym samym pierwszym sportowcem z USA, który zdobył dwa złote medale w kombinacji norweskiej. Jest także najstarszym w historii mistrzem świata. W dniu drugiego zwycięstwa miał 32 lata, 3 miesiące i jeden dzień[2]. W klasyfikacji generalnej sezonu 2008/2009 zajął 24. miejsce.

Sezon 2009/2010 zaczął od dwóch wygranych zawodów Pucharu Kontynentalnego w amerykańskim Pak City. W Pucharze Świata pojawił się osiem razy, sześciokrotnie plasując się w czołowej dziesiątce. Dwa razy stanął na podium: 10 stycznia w Val di Fiemme był drugi, a 16 stycznia 2010 roku w Chaux-Neuve był trzeci w Gundersenie. Sezon ten zakończył na 15. pozycji. W tym samym roku wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Vancouver, gdzie wspólnie z Brettem Camerotą, Johnnym Spillanem i Billem Demongiem wywalczył srebrny medal w konkursie drużynowym. Już po skokach Amerykanie zajmowali drugie miejsce i na trasę biegu wyruszyli ze stratą dwóch sekund do prowadzących Finów. W biegu wyprzedzili reprezentantów Finlandii, jednak dali się wyprzedzić Austriakom, którzy sięgnęli po złoty medal. Na mecie Amerykanie stracili do zwycięzców nieco ponad pięć sekund i o około czternaście wyprzedzili Niemców, którzy uplasowali się na trzeciej pozycji. W indywidualnych startach był trzynasty w Gundersenie na dużej skoczni, a na normalnym obiekcie był blisko medalu, ostatecznie jednak zajął czwarte miejsce, przegrywając walkę o brązowy medal z Alessandro Pittinem z Włoch o zaledwie 0.7 sekundy.

Najważniejszym punktem sezonu 2010/2011 były mistrzostwa świata w Oslo. Lodwick był tam ósmy w Gundersenie na normalnej skoczni i piąty na dużej. Wystartował także w obu konkursach drużynowych, w których Amerykanie zajęli odpowiednio czwarte i szóste miejsce. W rywalizacji pucharowej spisywał się słabiej niż w poprzednim sezonie. Ani razu nie stanął na podium, jego najlepszym wynikiem był czwarte miejsce w Gundersenie 18 grudnia 2010 roku w Ramsau. W klasyfikacji generalnej zajął tym razem 25. miejsce. W sezonie 2011/2012 ponownie nie stanął na podium. W czterech startach indywidualnych Amerykanin ani razu nie znalazł się w pierwszej dwudziestce i w klasyfikacji końcowej zajął 52. miejsce. Był to najgorszy wynik w jego dotychczasowej karierze. W lecie 2012 roku zajął ósme miejsce w piętnastej edycji LGP. Podczas lipcowych zawodów w rosyjskim Soczi dwukrotnie stawał na podium: 21 lipca był drugi za Bernhardem Gruberem z Austrii, a dzień później zwyciężył. W kolejnym sezonie zimowym wypadł jeszcze słabiej niż przed rokiem, zdobywając zaledwie 11 punktów, co dało mu 59. pozycję w klasyfikacji generalnej. Mimo to na rozgrywanych na przełomie lutego i marca 2013 roku mistrzostwach świata w Val di Fiemme Lodwick zdobył medal. W sztafecie na normalnej skoczni wspólnie z Demongiem oraz Bryanem i Taylorem Fletcherami zajął trzecie miejsce. Indywidualnie pojawił się tylko w konkursie na normalnej skoczni, który ukończył na 35. pozycji.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie [edytuj | edytuj kod]

Lodwick na igrzyskach w Vancouver.
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
13. 19 lutego 1994 Norwegia Lillehammer Gundersen K-90/15 km 39:07.9 min +5:13.3 min Norwegia Fred Børre Lundberg
7. 24 lutego 1994 Norwegia Lillehammer Sztafeta K-90/3x10 km[3] 1:22:51.8 h +13:15.6 min  Japonia
20. 14 lutego 1998 Japonia Nagano Gundersen K-90/15 km 41:21.1 min +3:36.3 min Norwegia Bjarte Engen Vik
4. 20 lutego 1998 Japonia Nagano Sztafeta K-90/4x5 km[4] 54:11.5 min +4:27.1 min  Norwegia
7. 9 lutego 2002 Stany Zjednoczone Salt Lake City Gundersen K-90/15 km 39:11.7 min +2:27.7 min Finlandia Samppa Lajunen
4. 14 lutego 2002 Stany Zjednoczone Salt Lake City Sztafeta K-90/4x5 km[5] 48:42.2 min +1:11.9 min  Finlandia
5. 21 lutego 2002 Stany Zjednoczone Salt Lake City Sprint K-120/7.5 km 16:40.1 min +52.0 s Finlandia Samppa Lajunen
8. 11 lutego 2006 Włochy Pragelato Gundersen HS106/15 km 39:44.6 min +1:12.0 min Niemcy Georg Hettich
7. 15 lutego 2006 Włochy Pragelato Sztafeta HS134/4x5 km[6] 49:52.6 min +1:59.9 min  Austria
9. 21 lutego 2006 Włochy Pragelato Sprint HS134/7.5 km 18:29.0 min +42.4 s Austria Felix Gottwald
4. 14 lutego 2010 Kanada Vancouver Gundersen HS106/10 km 25:47.1 min +1.5 s Francja Jason Lamy Chappuis
2. 23 lutego 2010 Kanada Vancouver Sztafeta HS140/4x5 km[7] 49:31.6 min +5.2 s  Austria
13. 25 lutego 2010 Kanada Vancouver Gundersen HS140/10 km 25:32.9 min +1:10.3 min Stany Zjednoczone Bill Demong
dns 12 lutego 2014 Rosja Soczi Gundersen HS106/10 km 23:50.2 min dns Niemcy Eric Frenzel
dns 18 lutego 2014 Rosja Soczi Gundersen HS140/10 km 22:45.5 min dns Norwegia Jørgen Gråbak
6. 21 lutego 2014 Rosja Soczi Sztafeta HS140/4x5 km[8] 47:13.5 min +2:21.6 min  Norwegia

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
4. 10 marca 1995 Kanada Thunder Bay Sztafeta K-90/4x5 km[9] 56:20.2 min +6:39.2 min  Japonia
5. 23 lutego 1997 Norwegia Trondheim Sztafeta K-90/4x5 km[10] 52:18.0 min +2:39.1 min  Norwegia
14. 20 lutego 1999 Austria Ramsau Gundersen K-90/15 km 37:04.8 min ? Norwegia Bjarte Engen Vik
10. 25 lutego 1999 Austria Ramsau Sztafeta K-90/4x5 km[11] 49:34.2 min ?  Finlandia
13. 27 lutego 1999 Austria Ramsau Sprint K-90/7.5 km 17:48.4 min ? Norwegia Bjarte Engen Vik
17. 15 lutego 2001 Finlandia Lahti Gundersen K-90/15 km 39:26.7 min ? Norwegia Bjarte Engen Vik
8. 20 lutego 2001 Finlandia Lahti Sztafeta K-90/4x5 km[5] 48:54.1 min +3:11.4 min  Norwegia
25. 24 lutego 2001 Finlandia Lahti Sprint K-116/7.5 km 19:40.3 min ? Niemcy Marko Baacke
14. 21 lutego 2003 Włochy Val di Fiemme Gundersen K-95/15 km 37:54.2 min +3:07.3 min Niemcy Ronny Ackermann
5. 24 lutego 2003 Włochy Val di Fiemme Sztafeta K-95/4x5 km[12] 47:23.9 min +3:15.2 min  Austria
19. 28 lutego 2003 Włochy Val di Fiemme Sprint K-120/7.5 km 18:47.8 min +1:23.5 min Stany Zjednoczone Johnny Spillane
21. 18 lutego 2005 Niemcy Oberstdorf Gundersen HS100/15 km 38:56.2 min +1:04.1 min Niemcy Ronny Ackermann
5. 23 lutego 2005 Niemcy Oberstdorf Sztafeta HS137/4x5 km[6] 49:45.5 min +1:29.9 min  Norwegia
13. 27 lutego 2005 Niemcy Oberstdorf Sprint HS137/7.5 km 20:15.6 min +1:23.4 min Niemcy Ronny Ackermann
1. 20 lutego 2009 Czechy Liberec Start masowy HS100/10 km 276.0 pkt - -
1. 22 lutego 2009 Czechy Liberec Gundersen HS100/10 km 24:22.3 min - -
10. 28 lutego 2009 Czechy Liberec Gundersen HS134/10 km 23:36.6 min +1:13.5 min Stany Zjednoczone Bill Demong
8. 26 lutego 2011 Norwegia Oslo Gundersen HS106/10 km 25:19.2 min +46.9 s Niemcy Eric Frenzel
4. 28 lutego 2011 Norwegia Oslo Sztafeta HS106/4x5 km[13] 48:07.8 min +54.8 s  Austria
5. 2 marca 2011 Norwegia Oslo Gundersen HS134/10 km 25:31.6 min +38.8 s Francja Jason Lamy Chappuis
6. 4 marca 2011 Norwegia Oslo Sztafeta HS134/4x5 km[13] 47:12.3 min +3:15.2 min  Austria
35. 22 lutego 2013 Włochy Val di Fiemme Gundersen HS106/10 km 29:13.2 min +2:22.4 min Francja Jason Lamy Chappuis
3. 24 lutego 2013 Włochy Val di Fiemme Sztafeta HS106/4x5 km[14] 57:34.0 min +4.2 s  Francja

Mistrzostwa świata juniorów[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
1. 29 stycznia 1996 Włochy Asiago Gundersen K-90/15 km ? - -

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 6 grudnia 1995 Stany Zjednoczone Steamboat Springs Gundersen K88/15 km ? 1. - -
2. 4 lutego 1996 Austria Seefeld Gundersen K120/15 km ? 3. ? Norwegia Knut Tore Apeland
3. 29 grudnia 1996 Niemcy Oberwiesenthal Sprint K90/7.5 km ? 3. ? Austria Mario Stecher
4. 13 grudnia 1997 Stany Zjednoczone Steamboat Springs Gundersen K88/15 km ? 3. ? Austria Mario Stecher
5. 3 stycznia 1998 Niemcy Schonach Gundersen ? 1. - -
6. 13 marca 1998 Norwegia Oslo Sprint ? 1. - -
7. 21 listopada 1998 Finlandia Rovaniemi Gundersen ? 3. ? Finlandia Hannu Manninen
8. 30 stycznia 1999 Francja Chaux-Neuve Gundersen ? 2. ? Finlandia Samppa Lajunen
9. 12 lutego 2000 Japonia Sapporo Gundersen K120/15 km ? 2. ? Norwegia Kristian Hammer
10. 25 stycznia 2001 Stany Zjednoczone Steamboat Springs Gundersen K114/15 km ? 1. - -
11. 1 grudnia 2001 Norwegia Lillehammer Gundersen K120/15 km 42:03.7 min 1. - -
12. 16 grudnia 2001 Stany Zjednoczone Steamboat Springs Gundersen K90/15 km 42:00.8 min 2. +12.1 s Austria Felix Gottwald
13. 12 stycznia 2003 Francja Chaux-Neuve Gundersen K90/15 km 42:41.6 min 3. +1:42.5 min Austria Felix Gottwald
14. 30 grudnia 2003 Niemcy Oberhof Gundersen K120/15 km 36:02.2 min 3. +1:06.6 min Niemcy Ronny Ackermann
15. 2 stycznia 2004 Niemcy Reit im Winkl Sprint K90/7.5 km 20:32.1 min 3. +24.1 s Norwegia Magnus Moan
16. 4 stycznia 2004 Niemcy Schonach Gundersen K90/15 km 34:29.5 min 1. - -
17. 15 lutego 2004 Niemcy Oberstdorf Sprint K120/7.5 km 18:14.6 min 3. +2.9 s Finlandia Hannu Manninen
18. 27 listopada 2004 Finlandia Ruka Gundersen HS142/15 km 35:55.1 min 3. +33.9 s Niemcy Ronny Ackermann
19. 28 listopada 2004 Finlandia Ruka Sprint HS142/7.5 km 19:49.1 min 2. +42.0 s Finlandia Hannu Manninen
20. 2 stycznia 2005 Niemcy Ruhpolding Sprint HS128/7.5 km 20:13.3 min 2. +13.1 s Niemcy Ronny Ackermann
21. 23 stycznia 2005 Czechy Liberec Sprint HS134/7.5 km 21:22.2 min 3. +21.3 s Finlandia Hannu Manninen
22. 4 grudnia 2005 Norwegia Lillehammer Sprint HS131/7.5 km 19:47.5 min 2. +0.4 s Finlandia Hannu Manninen
23. 28 stycznia 2006 Austria Seefeld Sprint HS100/7.5 km 19:47.1 min 3. +18.8 s Finlandia Hannu Manninen
24. 29 stycznia 2006 Austria Seefeld Gundersen HS100/15 km 37:40.3 min 2. +10.2 s Finlandia Hannu Manninen
25. 27 grudnia 2008 Niemcy Oberhof Gundersen HS140/10 km 25:22.8 min 2. +0.3 s Norwegia Magnus Moan
26. 28 grudnia 2008 Niemcy Oberhof Gundersen HS140/10 km 27:22.2 min 2. +6.9 s Finlandia Anssi Koivuranta
27. 10 stycznia 2010 Włochy Val di Fiemme Gundersen HS134/10 km 33:49.9 min 2. +15.3 s Stany Zjednoczone Bill Demong
28. 16 stycznia 2010 Francja Chaux-Neuve Gundersen HS100/10 km 23:30.7 min 3. +7.1 s Norwegia Magnus Moan

Puchar Kontynentalny[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 5 grudnia 1993 Norwegia Lillehammer Gundersen K90/15 km ? 1. - -
2. 10 grudnia 2005 Stany Zjednoczone Steamboat Springs Gundersen HS127/15 km 42:16.1 min 1. - -
3. 11 grudnia 2005 Stany Zjednoczone Steamboat Springs Sprint HS127/7.5 km 17:52.2 min 1. - -
4. 13 grudnia 2008 Stany Zjednoczone Park City Gundersen HS134/10 km 30:20.5 min 1. - -
5. 14 grudnia 2008 Stany Zjednoczone Park City Gundersen HS134/10 km 29:59.3 min 1. - -
6. 17 grudnia 2008 Kanada Vancouver Gundersen HS106/10 km 27:19.5 min 1. - -
7. 18 grudnia 2008 Kanada Vancouver Gundersen HS106/10 km 26:37.3 min 2. +1.4 s Austria Tobias Kammerlander
8. 12 grudnia 2009 Stany Zjednoczone Park City Gundersen HS134/10 km 34:29.5 min 1. - -
9. 13 grudnia 2009 Stany Zjednoczone Park City Gundersen HS134/10 km 28:41.5 min 1. - -
10. 4 grudnia 2010 Stany Zjednoczone Steamboat Springs Gundersen HS127/10 km 23:43.9 min 1. - -
11. 5 grudnia 2010 Stany Zjednoczone Steamboat Springs Gundersen HS127/10 km 23:35.6 min 1. - -
12. 14 grudnia 2012 Stany Zjednoczone Soldier Hollow Gundersen HS100/10 km 23:52.2 min 1. - -
13. 15 grudnia 2012 Stany Zjednoczone Soldier Hollow Gundersen HS100/10 km 24:21.7 min 1. - -
14. 16 grudnia 2012 Stany Zjednoczone Soldier Hollow Gundersen HS100/10 km 23:53.5 min 1. - -

Letnie Grand Prix[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 21 sierpnia 2002 Niemcy Winterberg Gundersen K90/14 km ? 2. +1.1 s Niemcy Georg Hettich
2. 25 sierpnia 2002 Niemcy Oberhof Sprint K120/9 km ? 3. +1.4 s Austria Mario Stecher
3. 22 sierpnia 2003 Austria Villach Gundersen K90/15 km ? 1. - -
4. 31 sierpnia 2003 Niemcy Winterberg Gundersen K81/14 km 26:57.7 min 3. +8.5 s Austria Mario Stecher
5. 15 sierpnia 2004 Niemcy Oberstdorf Gundersen HS137/15 km 30:00.8 min 1. - -
6. 27 sierpnia 2004 Czechy Harrachov Gundersen HS100/15 km ? 1. - -
7. 29 sierpnia 2004 Niemcy Steinbach Sprint HS140/9.0 km ? 3. +11.6 s Austria Christoph Bieler
8. 4 września 2005 Niemcy Steinbach Sprint HS140/7.5 km 18:22.7 min 3. +12.5 s Austria Christoph Bieler
9. 21 lipca 2012 Rosja Soczi Gundersen HS140/10 km 19:47.5 min 2. +4.3 s Austria Bernhard Gruber
10. 22 lipca 2012 Rosja Soczi Gundersen HS140/10 km 19:39.7 min 1. - -

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Sportowe Fakty: Todd Lodwick najlepszy w pierwszej części kombinacji norweskiej w Libercu (pol.)
  2. ↑ Lista najstarszych zdobywców tytułu mistrza świata na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
  3. ↑ Skład drużyny: Todd Lodwick, Dave Jarrett, Ryan Heckman
  4. ↑ Skład drużyny: Dave Jarrett, Tim Tetreault, Bill Demong, Todd Lodwick
  5. ↑ a b Skład drużyny: Todd Lodwick, Matt Dayton, Johnny Spillane, Bill Demong
  6. ↑ a b Skład drużyny: Bill Demong, Carl Van Loan, Johnny Spillane, Todd Lodwick
  7. ↑ Skład drużyny: Brett Camerota, Todd Lodwick, Johnny Spillane, Bill Demong
  8. ↑ Skład drużyny: Bryan Fletcher, Bill Demong, Taylor Fletcher, Todd Lodwick
  9. ↑ Skład drużyny: Todd Lodwick, Ryan Hackman, Tim Tetreault, Dave Jarrett
  10. ↑ Skład drużyny: Dave Jarrett, Ryan Heckman, Tim Tetreault, Todd Lodwick
  11. ↑ Skład drużyny: Carl Van Loan, Todd Lodwick, Johnny Spillane, Bill Demong
  12. ↑ Skład drużyny: Carl Van Loan, Jed Hinkley, Johnny Spillane, Todd Lodwick
  13. ↑ a b Skład drużyny: Bill Demong, Bryan Fletcher, Johnny Spillane, Todd Lodwick
  14. ↑ Skład drużyny: Bryan Fletcher, Taylor Fletcher, Todd Lodwick, Bill Demong

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Mistrzowie świata w kombinacji norweskiej
Start masowy
Sprint
Skocznia duża/10 km
Skocznia normalna/10 km
Skocznia duża/15 km (18 km)
Mistrzowie świata juniorów w kombinacji norweskiej (Indywidualnie)
Mężczyźni indywidualnie
(od 1984
metodą
Gundersena)
Sprint mężczyzn
Kobiety
Zwycięzcy Letniego Grand Prix w kombinacji norweskiej
Mistrzowie Stanów Zjednoczonych w skokach narciarskich
Indywidualnie
Skocznia normalna
indywidualnie
Skocznia duża
indywidualnie
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Todd_Lodwick&oldid=71617597”