Junshirō Kobayashi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Junshirō Kobayashi
小林潤志郎
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

11 czerwca 1991
Hachimantai

Klub

Megmilk Snow Brand Ski Team

Wzrost

168 cm[1]

Debiut w PŚ

Kombinacja norweska:
10 stycznia 2009 w Val di Fiemme (52. miejsce – Gundersen)
Skoki narciarskie:
27 listopada 2011 w Ruce (24. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

Skoki narciarskie:
27 listopada 2011 w Ruce (24. miejsce)

Pierwsze podium w PŚ

Skoki narciarskie:
19 listopada 2017 w Wiśle (1. miejsce)

Pierwsze zwycięstwo w PŚ

Skoki narciarskie:
19 listopada 2017 w Wiśle

Rekord życiowy

239,5 m na Letalnicy w Planicy (25 marca 2018)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Japonia
Skoki narciarskie
Mistrzostwa świata
brąz Seefeld 2019 duża druż.
Uniwersjada
złoto Szczyrbskie Jezioro 2015 norm. druż. miesz.
srebro Szczyrbskie Jezioro 2015 norm. druż.
brąz Trydent 2013 duża
Letnie Grand Prix
brąz 3. miejsce
2017
Kombinacja norweska
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Hinterzarten 2010 Sprint

Junshirō Kobayashi (jap. 小林潤志郎 Kobayashi Junshirō; ur. 11 czerwca 1991 w Hachimantai)japoński skoczek narciarski i kombinator norweski. Brązowy medalista z drużynowego konkursu skoków na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2019. Trzeci zawodnik Letniego Grand Prix w skokach narciarskich 2017. Medalista uniwersjady w skokach, mistrz świata juniorów z Hinterzarten z 2010 w kombinacji norweskiej. Medalista mistrzostw kraju w skokach narciarskich.

Swój rekord życiowy w długości lotu ustanowił w 2018 na Letalnicy w Planicy, gdzie uzyskał 239,5 metra[2].

Jego bracia Ryōyū i Tatsunao[3] oraz siostra Yūka[4] również uprawiają skoki narciarskie.

Przebieg kariery[edytuj | edytuj kod]

Kombinacja norweska[edytuj | edytuj kod]

Na arenie międzynarodowej zadebiutował 14 grudnia 2007 w Høydalsmo w Pucharze Świata B, gdzie zajął 77. miejsce. Trzykrotnie wystartował w zawodach Pucharu Świata. W sezonie 2008/2009 w Val di Fiemme zajął 52. i 45. miejsce, a rok później w Schonach nie ukończył zawodów[5].

Dwukrotnie brał udział w mistrzostwach świata juniorów. W 2009 w Szczyrbskim Jeziorze indywidualnie zajął 21. miejsce, natomiast w konkursie drużynowym był ósmy. Rok później w Hinterzarten w zawodach indywidualnych zdobył złoty medal, wyprzedzając Marjana Jelenko i Janisa Morweisera. W konkursie drużynowym uplasował się na czwartej pozycji[5].

Skoki narciarskie[edytuj | edytuj kod]

W 2011 w Otepää wziął udział w indywidualnym konkursie skoków na mistrzostwach świata juniorów, w których zajął 18. miejsce. W marcu tego samego roku w Zaō dwukrotnie wygrał zawody FIS Cup[6]. W lipcu i sierpniu 2011 zajął 3. pozycję w konkursie Letniego Pucharu Kontynentalnego w Stams, a konkursy Letniego Grand Prix kilkukrotnie kończył w najlepszej dziesiątce. 27 listopada 2011 w Ruce w swoim debiucie w Pucharze Świata w skokach narciarskich zajął 24. miejsce. W pierwszej połowie sezonu 2011/2012 regularnie zdobywał punkty cyklu, w najlepszym występie, 6 stycznia 2012 w Bischofshofen, sklasyfikowanym będąc na 16. pozycji[7].

W sezonie 2012/2013 w Pucharze Świata najwyżej sklasyfikowany był na 22. miejscu[8]. Wystąpił w konkursach skoków narciarskich na Zimowej Uniwersjadzie 2013. Zdobył tam brązowy medal w konkursie indywidualnym na skoczni dużej, a także był czwarty indywidualnie na skoczni normalnej i w drużynie męskiej oraz piąty w drużynie mieszanej. W styczniu 2014 dwukrotnie stawał na podium zawodów Pucharu Kontynentalnego w Sapporo[9].

W Letnim Grand Prix 2014 wystąpił we wszystkich konkursach, najwyżej sklasyfikowanym będąc na 5. miejscu[10]. W klasyfikacji generalnej cykl zakończył na 6. pozycji[11]. W sezonu 2014/2015 Pucharu Świata kilkukrotnie zajął lokaty w drugiej dziesiątce, najwyższą – 13. – w marcu w Trondheim. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2015. Indywidualnie był 25. na skoczni normalnej i 13. na dużej, a w drużynie zajął 4. pozycję. Wystartował też na Zimowej Uniwersjadzie 2015. Indywidualnie był piąty, zdobył natomiast złoty medal w konkursie zespołów mieszanych i srebrny w drużynie męskiej[10].

13 września 2015 zwyciężył w konkursie Letniego Grand Prix w Ałmaty, poza tym startem jeszcze trzykrotnie zajmując miejsca w pierwszej dziesiątce cyklu. Zimą 2015/2016 punkty Pucharu Świata zdobywał jedynie w Sapporo[12]. Również w sezonie 2016/2017 w trzydziestce zawodów PŚ znalazł się jedynie w Japonii[13].

W Letnim Grand Prix 2017 dwukrotnie wygrywał konkursy w Hakubie, a także był drugi w Czajkowskim[14]. W klasyfikacji generalnej cykl zakończył na trzeciej pozycji[11]. 19 listopada 2017 zajął 1. miejsce w otwierających sezon 2017/2018 Pucharu Świata zawodach w Wiśle, tym samym odnosząc swoje pierwsze zwycięstwo w tym cyklu. W pierwszej części sezonu regularnie zajmował miejsca w dziesiątce, poza występem w Wiśle najwyżej sklasyfikowanym będąc na 4. pozycji[14]. Na 4. lokacie uplasował się również w generalnej klasyfikacji 66. Turnieju Czterech Skoczni[15]. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2018, gdzie zajął 29. miejsce indywidualnie, oraz na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2018, gdzie był 31. na skoczni normalnej i 24. na dużej. W marcowych zawodach Pucharu Świata trzykrotnie znalazł się w najlepszej dziesiątce[14]. Cały sezon zakończył na 11. pozycji w klasyfikacji generalnej z 568 punktami[15].

W sezonie 2018/2019 Pucharu Świata regularnie zdobywał punkty, najczęściej zajmując miejsca w drugiej i trzeciej dziesiątce. Najwyżej indywidualnie sklasyfikowany został na 5. miejscu, w zawodach w Garmisch-Partenkirchen[16]. W klasyfikacji generalnej sezon zakończył na 19. pozycji z 335 punktami[15]. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2019. Indywidualnie zajął na obu skoczniach 17. miejsce, zaś w drużynowych zawodach mężczyzn zdobył wraz z Yukiyą Satō, Daikim Itō i Ryōyū Kobayashim brązowy medal[16].

W ramach Letniego Grand Prix 2019 najwyżej klasyfikowany był na 4. miejscu, w sierpniowych zawodach w Hakubie. W Pucharze Świata 2019/2020 najlepszym występem Kobayashiego był otwierający sezon konkurs w Wiśle, w którym zajął 10. miejsce. Zawody kończył najczęściej w trzeciej dziesiątce[17]. Cykl zakończył na 30. pozycji w klasyfikacji generalnej ze 162 punktami[15].

W sezonie 2020/2021 Pucharu Świata ponownie najwyżej klasyfikowany był na inauguracji w Wiśle, na 15. miejscu[18]. W klasyfikacji generalnej cyklu znalazł się na 33. pozycji ze 113 punktami[15]. Wystartował na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2021, gdzie zajął 29. miejsce na skoczni normalnej i 32. na dużej w konkursach indywidualnych[18].

W sezonie 2021/2022 Pucharu Świata najwyżej klasyfikowany był na 9. pozycji, w grudniu 2021 w Klingenthal[19]. W klasyfikacji generalnej cykl ukończył na 32. miejscu ze 179 punktami[15]. Wystąpił na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2022, na których zajął 27. lokatę na skoczni normalnej i 24. na skoczni dużej indywidualnie, a także 5. w drużynie męskiej. Wystartował też na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2022, gdzie był 33. indywidualnie i 6. w drużynie[19].

W Letnim Grand Prix 2022 najwyżej sklasyfikowany był 24 lipca w Wiśle, na 8. miejscu. W sezonie 2022/2023 Pucharu Świata punkty zdobył tylko dwukrotnie. Najwyżej klasyfikowany był na 19. pozycji, na inauguracji cyklu w Wiśle. Wystartował na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2023. Indywidualnie był 47. na skoczni normalnej i 34. na dużej, a w drużynie męskiej zajął 7. lokatę[20].

Zdobywał medale mistrzostw Japonii: w 2017 złoty na skoczni normalnej i srebrny na dużej[21][22], w 2019 złoty na normalnej[23], w 2020 srebrny na normalnej i brązowy na dużej[24][25], a w 2021 brązowy na obu skoczniach[26][27].

Kombinacja norweska[edytuj | edytuj kod]

Mistrzostwa świata juniorów[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
21. 5 lutego 2009 Słowacja Szczyrbskie Jezioro Sprint HS100/5 km 13:26,0 +1:15,3 Włochy Alessandro Pittin
8. 7 lutego 2009 Słowacja Szczyrbskie Jezioro Sztafeta HS100/4x5 km[a] 53:17,3 +3:38,3  Norwegia
1. 27 stycznia 2010 Niemcy Hinterzarten Sprint HS106/5 km 12:55,4 - -
4. 31 stycznia 2010 Niemcy Hinterzarten Sztafeta HS106/4x5 km[b] 53:00,1 +2:45.6  Niemcy

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata[edytuj | edytuj kod]

Sezon 2008/2009
Ruka – Gundersen 10km Ruka – Gundersen 10km Trondheim – Gundersen 10km Trondheim – Gundersen 10km Ramsau – Gundersen 10km Ramsau – Gundersen 10km Oberhof – Gundersen 10km Oberhof – Gundersen 10km Schonach – Gundersen 10km Val di Fiemme – Bieg masowy 10km Val di Fiemme – Gundersen 10km Whistler – Gundersen 10km Whistler – Gundersen 10km Chaux-Neuve – Gundersen 10km Chaux-Neuve – Gundersen 10km Seefeld – Gundersen 10km Seefeld – Gundersen 10km Klingenthal – Gundersen 10km Klingenthal – Gundersen 10km Lahti – Gundersen 10km Lahti – Gundersen 10km Vikersund – Gundersen 10km Vikersund – Gundersen 10km punkty
- - - - - - - - - 52 45 - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2009/2010
Ruka – Gundersen 10km Ruka – Gundersen 10km Lillehammer – Gundersen 10km Lillehammer – Gundersen 10km Ramsau – Gundersen 10km Ramsau – Gundersen 10km Ramsau – Gundersen 10km Oberhof – Gundersen 10km Oberhof – Gundersen 10km Val di Fiemme – Gundersen 10km Val di Fiemme – Gundersen 10km Chaux-Neuve – Gundersen 10km Chaux-Neuve – Gundersen 10km Schonach – Gundersen 10km Seefeld – Gundersen 10km Seefeld – Gundersen 10km Lahti – Gundersen 10km Lahti – Gundersen 10km Oslo – Gundersen 10km punkty
- - - - - - - - - - - - - dnf - - - - - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30
 -  – zawodnik nie wystartował
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się

DNF – zawodnik nie ukończył biegu
DNS – zawodnik nie wystartował do biegu

Puchar Kontynentalny[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego[edytuj | edytuj kod]

Sezon 2007/2008
Hoeydalsmo Hoeydalsmo Hoeydalsmo Vuokatti Vuokatti Vuokatti Liberec Liberec Chaux-Neuve Chaux-Neuve Chaux-Neuve Iiyama Hakuba Hakuba Hakuba Eisenerz Eisenerz Pragelato Pragelato punkty
77 dns 70 dns 59 57 - - - - - 18 6 14 16 - - - - 86
Sezon 2008/2009
Park City Park City Vancouver Vancovuer Eisenerz Eisenerz Klingenthal Klingenthal Bischofschofen Bischofschofen Kranj Kranj Titisee-Neustadt Titisee-Neustadt Wisła Wisła Hoeydalsmo Hoeydalsmo Rovaniemi Rovaniemi Rovaniemi punkty
- - - - 67 55 - - 37 43 27 24 - - - - - - - - - 11
Sezon 2009/2010
Park City Park City Lake Placid Lake Placid Otepaa Otepaa Titisee-Neustadt Bischofschofen Bischofschofen Eisenerz Eisenerz Kranj Kranj Karpacz Karpacz Hoeydalsmo Hoeydalsmo Ruka Ruka punkty
34 24 26 23 - - - - - - - - - - - - - - - 20
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 -  – zawodnik nie wystartował
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się DNF – zawodnik nie ukończył biegu
DNS – zawodnik nie wystartował do biegu

Skoki narciarskie[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie[edytuj | edytuj kod]

2018 Korea Południowa Pjongczang 31. miejsce (K-98), 24. miejsce (K-125)
2022 Pekin/Zhangjiakou 27. miejsce (K-95), 24. miejsce (K-125)

Drużynowo[edytuj | edytuj kod]

2022 Pekin/Zhangjiakou 5. miejsce[c]

Starty J. Kobayashiego na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
31. 10 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Alpensia Jumping Park K-98 HS-109 indywid. 93,0 m 98,8 pkt 160,5 pkt Andreas Wellinger
24. 17 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Alpensia Jumping Park K-125 HS-142 indywid. 122,0 m 122,0 m 224,8 pkt 60,9 pkt Kamil Stoch
27. 6 lutego 2022 Zhangjiakou Snow Ruyi K-95 HS-106 indywid. 97,5 m 92,5 m 234,0 pkt 41,0 pkt Ryōyū Kobayashi
24. 12 lutego 2022 Zhangjiakou Snow Ruyi K-125 HS-140 indywid. 130,0 m 134,0 m 252,0 pkt 44,1 pkt Marius Lindvik
5. 14 lutego 2022 Zhangjiakou Snow Ruyi K-125 HS-140 druż.[c] 128,5 m 120,0 m 882,8 pkt (204,1 pkt) 59,9 pkt Austria

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie[edytuj | edytuj kod]

2015 Szwecja Falun 25. miejsce (K-90), 13. miejsce (K-120)
2019 Austria Seefeld/Innsbruck 17. miejsce (K-120), 17. miejsce (K-99)
2021 Niemcy Oberstdorf 29. miejsce (K-95), 32. miejsce (K-120)
2023 Słowenia Planica 47. miejsce (K-95), 34. miejsce (K-125)

Drużynowo[edytuj | edytuj kod]

2015 Szwecja Falun 4. miejsce (K-120)[d]
2019 Austria Seefeld/Innsbruck brązowy medal (K-120)[e]
2023 Słowenia Planica 7. miejsce (K-125)[f]

Starty J. Kobayashiego na mistrzostwach świata – szczegółowo[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
25. 21 lutego 2015 Szwecja Falun Lugnet K-90 HS-100 indywid. 89,5 m 89,0 m 214,3 pkt 38,4 pkt Rune Velta
13. 26 lutego 2015 Szwecja Falun Lugnet K-120 HS-134 indywid. 119,0 m 130,0 m 222,7 pkt 46,0 pkt Severin Freund
4. 28 lutego 2015 Szwecja Falun Lugnet K-120 HS-134 druż.[d] 122,0 m 121,0 m 831,2 pkt (201,4 pkt) 41,4 pkt Norwegia
17. 23 lutego 2019 Austria Innsbruck Bergisel K-120 HS-130 indywid. 116,0 m 132,0 m 230,0 pkt 49,4 pkt Markus Eisenbichler
3.brąz 24 lutego 2019 Austria Innsbruck Bergisel K-120 HS-130 druż.[e] 127,0 m 126,0 m 920,2 pkt (233,0 pkt) 67,3 pkt Niemcy
17. 1 marca 2019 Austria Seefeld Toni-Seelos-Olympiaschanze K-99 HS-109 indywid. 89,5 m 97,0 m 199,4 pkt 18,9 pkt Dawid Kubacki
29. 27 lutego 2021 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-95 HS-106 indywid. 97,5 m 92,0 m 223,2 pkt 45,6 pkt Piotr Żyła
32. 5 marca 2021 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 indywid. 114,0 m 93,9 pkt 182,6 pkt Stefan Kraft
47. 25 lutego 2023 Słowenia Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 indywid. 89,0 m 104,4 pkt 157,4 pkt Piotr Żyła
34. 3 marca 2023 Słowenia Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-138 indywid. 119,0 m 107,6 pkt 179,9 pkt Timi Zajc
7. 4 marca 2023 Słowenia Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-138 druż.[f] 123,0 m 117,0 m 1011,0 pkt (230,2 pkt) 167,9 pkt Słowenia

Mistrzostwa świata w lotach[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie[edytuj | edytuj kod]

2018 Niemcy Oberstdorf 29. miejsce
2022 Norwegia Vikersund 33. miejsce
2024 Austria Tauplitz 21. miejsce

Drużynowo[edytuj | edytuj kod]

2022 Norwegia Vikersund 6. miejsce[g]
2024 Austria Tauplitz 5. miejsce[h]

Starty J. Kobayashiego na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Skok 3 Skok 4 Nota Strata Zwycięzca
29. 19–20 stycznia 2018 Niemcy Oberstdorf im. Heiniego Klopfera K-200 HS-235 indywid. 171,5 m 169,0 m 165,0 m [i] 408,7 pkt 243,2 pkt Daniel-André Tande
33. 11–12 marca 2022 Norwegia Vikersund Vikersundbakken K-200 HS-240 indywid. 175,0 m 137,5 pkt 716,7 pkt Marius Lindvik
6. 13 marca 2022 Norwegia Vikersund Vikersundbakken K-200 HS-240 druż.[g] 189,5 m 202,0 m 1433,9 pkt (308,6 pkt) 277,6 pkt Słowenia
21. 26–27 stycznia 2024 Austria Tauplitz Kulm K-200 HS-235 indywid. 217,0 m 187,0 m 200,0 m [i] 544,4 pkt 103,0 pkt Stefan Kraft
5. 28 stycznia 2024 Austria Tauplitz Kulm K-200 HS-235 druż.[h] 200,5 m 198,5 m 1493,0 pkt (348,4 pkt) 122,4 pkt Słowenia

Mistrzostwa świata juniorów[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie[edytuj | edytuj kod]

2011 Estonia Otepää 18. miejsce

Starty J. Kobayashiego na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
18. 28 stycznia 2011 Estonia Otepää Tehvandi K-90 HS-100 indywid. 92,0 m 84,0 m 217,0 pkt 38,0 pkt Władimir Zografski

Uniwersjada[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie[edytuj | edytuj kod]

2013 Włochy Trydent/Predazzo 4. miejsce (K-95), brązowy medal (K-120)
2015 Słowacja Szczyrbskie Jezioro 5. miejsce

Drużynowo[edytuj | edytuj kod]

2013 Włochy Trydent/Predazzo 5. miejsce (drużyna mieszana)[j], 4. miejsce[k]
2015 Słowacja Szczyrbskie Jezioro złoty medal (drużyna mieszana)[l], srebrny medal[m]

Starty J. Kobayashiego na uniwersjadzie – szczegółowo[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
4. 14 grudnia 2013 Włochy Predazzo Trampolino Dal Ben K-95 HS-106 indywid. 101,0 m 96,0 m 255,6 pkt 14,7 pkt Sami Niemi
5. 17 grudnia 2013 Włochy Predazzo Trampolino Dal Ben K-95 HS-106 druż. mix.[j] 98,5 m 98,0 m 488,7 pkt (259,3 pkt) 19,4 pkt Rosja I
4. 18 grudnia 2013 Włochy Predazzo Trampolino Dal Ben K-95 HS-106 druż.[k] 102,0 m 100,0 m 721,3 pkt (258,5 pkt) 35,7 pkt Polska
3.brąz 20 grudnia 2013 Włochy Predazzo Trampolino Dal Ben K-120 HS-134 indywid. 128,0 m 122,0 m 259,2 pkt 19,4 pkt Krzysztof Biegun
5. 27 stycznia 2015 Słowacja Szczyrbskie Jezioro MS 1970 B K-90 HS-100 indywid. 89,5 m 91,0 m 232,1 pkt 16,7 pkt Władimir Zografski
1.złoto 30 stycznia 2015 Słowacja Szczyrbskie Jezioro MS 1970 B K-90 HS-100 druż. mix.[l] 94,0 m 202,4 pkt (110,6 pkt)
2.srebro 1 lutego 2015 Słowacja Szczyrbskie Jezioro MS 1970 B K-90 HS-100 druż.[m] 95,0 m 95,0 m 702,3 pkt (248,5 pkt) 20,9 pkt Rosja

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce
2011/2012 52.
2012/2013 60.
2014/2015 44.
2015/2016 61.
2016/2017 54.
2017/2018 11.
2018/2019 19.
2019/2020 30.
2020/2021 33.
2021/2022 32.
2022/2023 63.
2023/2024 34.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Przypisy
1. 19 listopada 2017 Polska Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 124,0 m 126,5 m 260,5 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 19 listopada 2017 Polska Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 124,0 m 126,5 m 260,5 pkt 1.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Sezon 2011/2012
Ruka HS142 Lillehammer HS100 Lillehammer HS138 Harrachov HS142 Harrachov HS142 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Tauplitz HS200 Tauplitz HS200 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Predazzo HS134 Predazzo HS134 Willingen HS145 Oberstdorf HS213 Lahti HS97 Trondheim HS140 Oslo HS134 Planica HS215 Planica HS215 punkty
24 q 29 27 28 22 48 38 dq 42 16 - - - - 41 32 49 q q 34 - - - - - 40
Sezon 2012/2013
Lillehammer HS100 Lillehammer HS138 Ruka HS142 Krasnaja Polana HS106 Krasnaja Polana HS106 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Wisła HS134 Zakopane HS134 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Vikersund HS225 Vikersund HS225 Harrachov HS205 Harrachov HS205 Klingenthal HS140 Oberstdorf HS213 Lahti HS130 Kuopio HS127 Trondheim HS140 Oslo HS134 Planica HS215 Planica HS215 punkty
45 - 27 q - 39 - - - - - - - 22 35 - - - - 46 31 31 33 28 30 q - 17
Sezon 2013/2014
Klingenthal HS140 Ruka HS142 Lillehammer HS100 Lillehammer HS138 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Tauplitz HS200 Tauplitz HS200 Wisła HS134 Zakopane HS134 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Willingen HS145 Willingen HS145 Falun HS134 Lahti HS130 Lahti HS130 Kuopio HS127 Trondheim HS140 Oslo HS134 Planica HS139 Planica HS139 punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - 34 64 - - - - - - - - - - 0
Sezon 2014/2015
Klingenthal HS140 Ruka HS142 Ruka HS142 Lillehammer HS138 Lillehammer HS138 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Tauplitz HS225 Wisła HS134 Zakopane HS134 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Willingen HS145 Willingen HS145 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Vikersund HS225 Vikersund HS225 Lahti HS130 Kuopio HS100 Trondheim HS140 Oslo HS134 Oslo HS134 Planica HS225 Planica HS225 punkty
q 38 36 28 21 - - - - 41 29 41 47 18 q 33 - - - - 23 17 q 24 31 32 13 19 39 25 - 95
Sezon 2015/2016
Klingenthal HS140 Lillehammer HS100 Lillehammer HS100 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Willingen HS145 Zakopane HS134 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Trondheim HS140 Vikersund HS225 Vikersund HS225 Vikersund HS225 Lahti HS130 Lahti HS100 Kuopio HS127 Ałmaty HS140 Ałmaty HS140 Wisła HS134 Titisee-Neustadt HS142 Planica HS225 Planica HS225 Planica HS225 punkty
q 40 45 - - 44 48 45 q 36 q - - 28 21 - - - - - - - - - - - - - - 13
Sezon 2016/2017
Ruka HS142 Ruka HS142 Klingenthal HS140 Lillehammer HS138 Lillehammer HS138 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Wisła HS134 Wisła HS134 Zakopane HS134 Willingen HS145 Oberstdorf HS225 Oberstdorf HS225 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Pjongczang HS140 Pjongczang HS109 Oslo HS134 Trondheim HS140 Vikersund HS225 Planica HS225 Planica HS225 punkty
- - - - - - - - - - - - - - q 39 33 25 17 33 41 45 39 q q - 20
Sezon 2017/2018
Wisła HS134 Ruka HS142 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Titisee-Neustadt HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Tauplitz HS225 Zakopane HS140 Willingen HS145 Willingen HS145 Lahti HS130 Oslo HS134 Lillehammer HS138 Trondheim HS140 Vikersund HS240 Planica HS240 Planica HS240 punkty
1 10 - - 4 7 8 6 4 6 7 31 11 - - 7 34 17 17 23 7 10 568
Sezon 2018/2019
Wisła HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS142 Predazzo HS135 Predazzo HS135 Zakopane HS140 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Lahti HS130 Willingen HS145 Willingen HS145 Oslo HS134 Lillehammer HS140 Trondheim HS138 Vikersund HS240 Planica HS240 Planica HS240 punkty
19 17 18 30 19 22 20 50 5 26 29 21 28 37 19 22 21 27 24 21 12 18 11 6 20 33 13 15 335
Sezon 2019/2020
Wisła HS134 Ruka HS142 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Klingenthal HS140 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS142 Predazzo HS104 Predazzo HS104 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Zakopane HS140 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Willingen HS145 Bad Mitterndorf HS235 Bad Mitterndorf HS235 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Lahti HS130 Lahti HS130 Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 punkty
10 17 26 29 36 - - 23 dq 22 29 35 21 28 23 46 42 20 12 21 19 - - dq 22 27 24 162
Sezon 2020/2021
Wisła HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS128 Bischofshofen HS142 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Zakopane HS140 Lahti HS130 Willingen HS147 Willingen HS147 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Râșnov HS97 Planica HS240 Planica HS240 Planica HS240 punkty
15 17 27 36 28 19 37 28 17 34 17 33 23 18 31 - - - - - - - 20 30 - 113
Sezon 2021/2022
Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Wisła HS134 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Bischofshofen HS142 Bischofshofen HS142 Bischofshofen HS142 Zakopane HS140 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Willingen HS147 Willingen HS147 Lahti HS130 Lahti HS130 Lillehammer HS140 Oslo HS134 Oslo HS134 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Planica HS240 Planica HS240 punkty
11 42 44 15 15 33 9 31 23 11 44 19 14 37 45 32 34 20 27 22 33 25 38 34 q 34 q 29 179
Sezon 2022/2023
Wisła HS134 Wisła HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS128 Bischofshofen HS142 Zakopane HS140 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Bad Mitterndorf HS235 Bad Mitterndorf HS235 Willingen HS147 Willingen HS147 Lake Placid HS128 Lake Placid HS128 Râșnov HS97 Oslo HS134 Oslo HS134 Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Vikersund HS240 Vikersund HS240 Lahti HS130 Planica HS240 Planica HS240 punkty
19 q 39 36 q 48 32 38 50 q 34 q - q 40 29 - - - - - - - 47 45 38 47 q 38 32 q - 14
Sezon 2023/2024
Ruka HS142 Ruka HS142 Lillehammer HS98 Lillehammer HS140 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS128 Bischofshofen HS142 Wisła HS134 Zakopane HS140 Willingen HS147 Willingen HS147 Lake Placid HS128 Lake Placid HS128 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Lahti HS130 Lahti HS130 Oslo HS134 Oslo HS134 Trondheim HS105 Trondheim HS140 Vikersund HS240 Vikersund HS240 Planica HS240 Planica HS240 punkty
47 45 21 48 25 20 25 28 29 42 30 37 26 24 42 q 40 17 10 32 - - 26 32 21 40 30 23 35 20 22 23 143
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Sezon
2011/2012
Ruka HS142 Harrachov HS142 Willingen HS145 Oberstdorf HS213 Lahti HS97 Planica HS215
2 7 - - - -
Sezon
2012/2013
Lillehammer HS 100 (mikst) Ruka HS142 Zakopane HS134 Willingen HS145 Oberstdorf HS213 Lahti HS130 Planica HS215
- - - 6 5 5 -
Sezon
2014/2015
Klingenthal HS140 Zakopane HS134 Willingen HS145 Lahti HS130 Planica HS225
- - - - 5
Sezon
2017/2018
Wisła HS134 Ruka HS142 Titisee-Neustadt HS142 Zakopane HS140 Lahti HS130 Oslo HS134 Vikersund HS240 Planica HS240
5 3 6 5 5 5 6 5
Sezon
2018/2019
Wisła HS134 Zakopane HS140 Lahti HS130 Willingen HS145 Oslo HS134 Vikersund HS240 Planica HS240
4 5 3 5 2 5 4
Sezon
2019/2020
Wisła HS134 Klingenthal HS140 Zakopane HS140 Lahti HS130 Oslo HS134
6 3 4 - 5
Sezon
2020/2021
Wisła HS134 Zakopane HS140 Lahti HS130 Râșnov HS97 (mikst) Planica HS240
5 5 - - 2
Sezon
2021/2022
Wisła HS134 Bischofshofen HS142 Zakopane HS140 Willingen HS147 (mikst) Lahti HS130 Oslo HS134 (mikst) Planica HS240
5 2 3 - 5 - -
Sezon
2022/2023
Titisee-Neustadt HS142 (mikst) Zakopane HS140 Willingen HS147 (mikst) Lake Placid HS128 (duety) Râșnov HS97 (duety) Lahti HS130 Planica HS240
- - - - - 7 7
Sezon
2023/2024
Wisła HS134 (duety) Zakopane HS140 Lake Placid HS128 (duety) Oberstdorf HS235 (duety) Lahti HS130 Planica HS240
- 4 - - 5 4
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

(Duety: 1 2 3 4-12 poniżej 12)
 -  – zawodnik nie wystartował

Turniej Czterech Skoczni[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce
2011/2012 46.
2014/2015 38.
2015/2016 54.
2017/2018 4.
2018/2019 25.
2019/2020 29.
2020/2021 18.
2021/2022 17.
2022/2023 55.
2023/2024 29.

Raw Air[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce
2017 54.
2018 16.
2019 19.
2020 20.
2022 30.
2023 39.
2024 22.

Willingen Five[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce
2019 16.
2020 16.

Planica 7[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce
2018 7.
2019 13.
2021 33.
2022 42.
2023 37.
2024 20.

Titisee-Neustadt Five[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce
2020 22.

Puchar Świata w lotach[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce
2014/2015 31.
2017/2018 14.
2018/2019 23.
2019/2020 20.
2020/2021 30.
2021/2022 43.
2023/2024 32.

Letnie Grand Prix[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce
2011 23.
2012 17.
2013 67.
2014 6.
2015 11.
2016 41.
2017 3.
2018 19.
2019 13.
2021 74.
2022 19.
2023 23.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 13 września 2015 Kazachstan Ałmaty Gornyj Gigant K-125 HS-140 133,5 m 134,0 m 265,9 pkt
2. 26 sierpnia 2017 Japonia Hakuba Olimpijska K-120 HS-131 130,0 m 125,5 m 272,4 pkt
3. 27 sierpnia 2017 Japonia Hakuba Olimpijska K-120 HS-131 130,0 m 126,5 m 244,8 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 13 września 2015 Kazachstan Ałmaty Gornyj Gigant K-125 HS-140 133,5 m 134,0 m 265,9 pkt 1.
2. 26 sierpnia 2017 Japonia Hakuba Olimpijska K-120 HS-131 130,0 m 125,5 m 272,4 pkt 1.
3. 27 sierpnia 2017 Japonia Hakuba Olimpijska K-120 HS-131 130,0 m 126,5 m 244,8 pkt 1.
4. 10 września 2017 Rosja Czajkowskij Snieżynka K-95 HS-102 105,0 m [i] 118,6 pkt 2. 10,6 pkt Anže Lanišek

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu LGP 2023

2011
Wisła HS134 Szczyrk HS106 Zakopane HS134 Hinterzarten HS108 Courchevel HS132 Einsiedeln HS117 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Ałmaty HS140 Hinzenbach HS94 Klingenthal HS140 punkty
dq 10 16 32 48 q 8 10 9 - - 128
2012
Wisła HS134 Courchevel HS132 Hinterzarten HS108 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Ałmaty HS140 Ałmaty HS140 Hinzenbach HS94 Klingenthal HS140 punkty
36 9 21 22 - 11 9 40 13 121
2013
Hinterzarten HS108 Wisła HS134 Courchevel HS132 Einsiedeln HS117 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Ałmaty HS140 Ałmaty HS140 Klingenthal HS140 punkty
45 29 q 44 29 24 34 47 24 36 q 18
2014
Wisła HS134 Einsiedeln HS117 Courchevel HS132 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Ałmaty HS140 Ałmaty HS140 Hinzenbach HS94 Klingenthal HS140 punkty
11 17 13 14 6 5 8 25 14 217
2015
Wisła HS134 Hinterzarten HS108 Courchevel HS132 Einsiedeln HS117 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Czajkowskij HS106 Czajkowskij HS140 Ałmaty HS140 Ałmaty HS140 Hinzenbach HS94 punkty
36 22 15 32 35 - 10 6 10 1 43 217
2016
Courchevel HS132 Wisła HS134 Hinterzarten HS108 Einsiedeln HS117 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Czajkowskij HS140 Czajkowskij HS140 Hinzenbach HS94 Klingenthal HS140 punkty
30 29 37 39 21 29 10 11 50 43 65
2017
Wisła HS134 Hinterzarten HS108 Courchevel HS132 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Czajkowskij HS140 Czajkowskij HS140 Hinzenbach HS94 Klingenthal HS140 punkty
48 46 23 1 1 10 2 14 32 332
2018
Wisła HS134 Hinterzarten HS108 Einsiedeln HS117 Courchevel HS135 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Hinzenbach HS94 punkty
6 27 24 20 dq - dq 15 13 98
2019
Wisła HS134 Hinterzarten HS108 Courchevel HS135 Zakopane HS140 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Hinzenbach HS94 Klingenthal HS140 punkty
8 17 38 15 8 4 29 q 146
2021
Wisła HS134 Wisła HS134 Courchevel HS135 Szczuczyńsk HS99 Szczuczyńsk HS99 Czajkowskij HS140 Hinzenbach HS94 Klingenthal HS140 punkty
- - - - - - 22 39 9
2022
Wisła HS134 Wisła HS134 Courchevel HS135 Râșnov HS97 Hinzenbach HS94 Klingenthal HS140 punkty
22 8 9 - 41 27 74
2023
Courchevel HS132 Courchevel HS132 Szczyrk HS104 Szczyrk HS104 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Hinzenbach HS90 Hinzenbach HS90 Klingenthal HS140 punkty
19 20 36 21 18 15 18 18 45 88
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu LGP 2023

2011 Zakopane HS134 Hinterzarten HS108
8 -
2012 Wisła HS134 Courchevel HS96 (mikst) Hinterzarten HS108 (mikst)
5 - -
2014 Wisła HS134
7
2015 Wisła HS134 Hinterzarten HS108
8 -
2016 Wisła HS134
7
2017 Wisła HS134
9
2018 Wisła HS134 Czajkowskij HS140 (mikst)
5 1
2019 Wisła HS134 Hinterzarten HS108 (mikst) Zakopane HS140
5 2 1
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

 -  – brak startu

Lotos Poland Tour[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce
2011 32[28].

Puchar Kontynentalny[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce
2013/2014 31.
2016/2017 85.
2020/2021 11.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 18 stycznia 2014 Japonia Sapporo Ōkurayama K-120 HS-134 128,0 m 123,5 m 249,7 pkt 2. 13,0 pkt Markus Eisenbichler
2. 19 stycznia 2014 Japonia Sapporo Ōkurayama K-120 HS-134 121,5 m 135,0 m 258,2 pkt 2. 29,6 pkt Markus Eisenbichler
3. 20 lutego 2021 Niemcy Brotterode Inselbergschanze K-105 HS-117 114,5 m 112,5 m 265,6 pkt 3. 4,3 pkt Stefan Hula
4. 21 lutego 2021 Niemcy Brotterode Inselbergschanze K-105 HS-117 111,5 m 109,5 m 268,8 pkt 2. 3,4 pkt Tomasz Pilch

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu sezonu 2021/2022

Sezon 2013/2014
Rena HS111 Rena HS111 Lahti HS130 Lahti HS130 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Courchevel HS96 Courchevel HS96 Sapporo HS100 Sapporo HS100 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Seefeld HS109 Seefeld HS109 Falun HS100 Falun HS100 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Niżny Tagił HS134 punkty
- - - - - - - - - 19 2 2 - - - - - - - - - - - - 172
Sezon 2016/2017
Vikersund HS117 Vikersund HS117 Vikersund HS117 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Garmisch-Partenkirchen HS140 Garmisch-Partenkirchen HS140 Sapporo HS100 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Bischofshofen HS140 Bischofshofen HS140 Erzurum HS140 Erzurum HS109 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Planica HS139 Planica HS139 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Rena HS139 Rena HS139 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Czajkowski HS106 Czajkowski HS106 punkty
- - - - - - - - - - - 25 7 33 - - - - - - - - - - - - - - - - 42
Sezon 2020/2021
Ruka HS142 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Innsbruck HS128 Innsbruck HS128 Willingen HS147 Willingen HS147 Willingen HS147 Willingen HS147 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Czajkowskij HS140 Czajkowskij HS140 punkty
- - - - - - - 4 5 6 13 6 7 3 2 - - - - 371
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 -  – zawodnik nie wystartował  dq  – dyskwalifikacja

Letni Puchar Kontynentalny[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce
2011 17.
2012 54.
2014 48.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 10 lipca 2011 Austria Stams Brunnentalschanzen K-105 HS-115 113,5 m 107,5 m 252,8 pkt 3. 6,9 pkt Peter Prevc

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu LPK 2022

2011
Kranj HS109 Kranj HS109 Stams HS115 Stams HS115 Courchevel HS132 Courchevel HS132 Trondheim HS140 Trondheim HS140 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 punkty
14 55 4 3 - - - - - - 128
2012
Stams HS115 Stams HS115 Kranj HS109 Kranj HS109 Krasnaja Polana HS140 Krasnaja Polana HS140 Kuopio HS127 Kuopio HS127 Lillehammer HS138 Lillehammer HS138 Czajkowski HS140 Czajkowski HS140 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 punkty
- - - - 4 26 - - - - - - - - 55
2014
Kranj HS109 Kranj HS109 Wisła HS134 Wisła HS134 Kuopio HS127 Kuopio HS127 Frenštát pod Radhoštěm HS106 Frenštát pod Radhoštěm HS106 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Stams HS115 Stams HS115 Trondheim HS140 Trondheim HS140 punkty
- - 9 11 - - - - - - - - - - 53
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 -  – zawodnik nie wystartował  dq  – dyskwalifikacja

FIS Cup[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce
2010/2011 15.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 9 marca 2011 Japonia Zaō Yamagata K-90 HS-100 100,5 m 94,5 m 261,0 pkt
2. 10 marca 2011 Japonia Zaō Yamagata K-90 HS-100 95,0 m 92,5 m 243,5 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 9 marca 2011 Japonia Zaō Yamagata K-90 HS-100 100,5 m 94,5 m 261,0 pkt 1.
2. 10 marca 2011 Japonia Zaō Yamagata K-90 HS-100 95,0 m 92,5 m 243,5 pkt 1.

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu sezonu 2021/2022

Sezon 2010/2011
Villach Villach Szczyrbskie Jezioro Szczyrbskie Jezioro Örnsköldsvik Örnsköldsvik Falun Falun Einsiedeln Einsiedeln Notodden Notodden Szczyrbskie Jezioro Szczyrbskie Jezioro Szczyrk Szczyrk Kranj Kranj Ramsau Ramsau Ruhpolding Ruhpolding Zaō Zaō punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 1 1 200
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 -  − zawodnik nie wystartował  dq  – dyskwalifikacja

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Skład drużyny: Hiroo Sasaki, Junshirō Kobayashi, Aguri Shimizu, Yoshito Watabe
  2. Skład drużyny: Hiroyuki Tanaka, Yoshito Watabe, Hiroo Sasaki, Junshirō Kobayashi
  3. a b Skład zespołu: Yukiya Satō, Naoki Nakamura, Junshirō Kobayashi, Ryōyū Kobayashi
  4. a b Skład zespołu: Junshirō Kobayashi, Daiki Itō, Taku Takeuchi, Noriaki Kasai
  5. a b Skład zespołu: Yukiya Satō, Daiki Itō, Junshirō Kobayashi i Ryōyū Kobayashi
  6. a b Skład zespołu: Naoki Nakamura, Junshirō Kobayashi, Ren Nikaidō i Ryōyū Kobayashi
  7. a b Skład zespołu: Yukiya Satō, Naoki Nakamura, Junshirō Kobayashi i Ryōyū Kobayashi
  8. a b Skład zespołu: Ren Nikaidō, Naoki Nakamura, Junshirō Kobayashi i Ryōyū Kobayashi
  9. a b c Seria konkursowa została odwołana.
  10. a b Skład zespołu: Kaori Iwabuchi i Junshirō Kobayashi
  11. a b Skład zespołu: Yūmu Harada, Shōtarō Hosoda i Junshirō Kobayashi
  12. a b Skład zespołu: Yūka Kobayashi i Junshirō Kobayashi
  13. a b Skład zespołu: Kanta Takanashi, Minato Mabuchi i Junshirō Kobayashi

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. 小林 潤志郎(こばやし じゅんしろう). meg-snow.com. [dostęp 2019-01-24]. (jap.).
  2. Skoki Narciarskie - Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-01-29].
  3. Marcin Iwankiewicz: Kobayashich ci u nich dostatek... Tatsunao Kobayashi w kadrze Japonii na MŚJ w Lahti. sport.tvp.pl, 2019-01-09. [dostęp 2019-01-13].
  4. Paweł Baran: PŚ w Wiśle: Junshiro Kobayashi – od autsajdera do lidera. sport.tvp.pl, 2017-11-20. [dostęp 2019-01-13].
  5. a b KOBAYASHI Junshiro - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2019-09-25]. (ang.).
  6. KOBAYASHI Junshiro - Athlete Information; Season 2011. fis-ski.com. [dostęp 2019-09-25]. (ang.).
  7. KOBAYASHI Junshiro - Athlete Information; Season 2012. fis-ski.com. [dostęp 2019-09-25]. (ang.).
  8. KOBAYASHI Junshiro - Athlete Information; Season 2013. fis-ski.com. [dostęp 2019-09-25]. (ang.).
  9. KOBAYASHI Junshiro - Athlete Information; Season 2014. fis-ski.com. [dostęp 2019-09-25]. (ang.).
  10. a b KOBAYASHI Junshiro - Athlete Information; Season 2015. fis-ski.com. [dostęp 2019-09-25]. (ang.).
  11. a b KOBAYASHI Junshiro - Athlete Information; Grand Prix Standings. fis-ski.com. [dostęp 2019-09-25]. (ang.).
  12. KOBAYASHI Junshiro - Athlete Information; Season 2016. fis-ski.com. [dostęp 2019-09-25]. (ang.).
  13. KOBAYASHI Junshiro - Athlete Information; Season 2017. fis-ski.com. [dostęp 2019-09-25]. (ang.).
  14. a b c KOBAYASHI Junshiro - Athlete Information; Season 2018. fis-ski.com. [dostęp 2019-09-25]. (ang.).
  15. a b c d e f KOBAYASHI Junshiro - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2022-06-06]. (ang.).
  16. a b KOBAYASHI Junshiro - Athlete Information; Season 2019. fis-ski.com. [dostęp 2019-09-25]. (ang.).
  17. KOBAYASHI Junshiro - Athlete Information; Season 2020. fis-ski.com. [dostęp 2020-11-01]. (ang.).
  18. a b KOBAYASHI Junshiro - Athlete Information; Season 2021. fis-ski.com. [dostęp 2021-10-19]. (ang.).
  19. a b KOBAYASHI Junshiro - Athlete Information; Season 2022. fis-ski.com. [dostęp 2022-06-06]. (ang.).
  20. KOBAYASHI Junshiro - Athlete Information; Season 2023. fis-ski.com. [dostęp 2023-10-27]. (ang.).
  21. Dominik Formela: J. Kobayashi oraz Takanashi górą w Japonii, Althaus mistrzynią Niemiec. skijumping.pl, 2017-10-04. [dostęp 2018-05-30].
  22. Dominik Formela: Kasai nokautuje na Okurayamie!. skijumping.pl, 2017-10-05. [dostęp 2018-05-30].
  23. Dominik Formela: Takanashi i J. Kobayashi najlepsi na Miyanomori. skijumping.pl, 2019-10-26. [dostęp 2020-11-01].
  24. Dominik Formela: Y. Sato mistrzem Japonii z rekordem skoczni, Takanashi najlepszą kobietą. skijumping.pl, 2020-10-24. [dostęp 2020-11-01].
  25. Dominik Formela: Y. Sato podwójnym mistrzem Japonii. skijumping.pl, 2020-10-25. [dostęp 2020-11-01].
  26. Adam Bucholz: R. Kobayashi i Takanashi mistrzami Japonii na normalnej skoczni. skijumping.pl, 2021-10-22. [dostęp 2022-06-06].
  27. Dominik Formela: Ryoyu Kobayashi podwójnym mistrzem Japonii. skijumping.pl, 2021-10-24. [dostęp 2022-06-06].
  28. Marcin Hetnał: Skoki Narciarskie: Lotos Poland Tour - pierwsza edycja za nami. skijumping.pl, 2011-07-27. [dostęp 2011-08-18].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]