Park Narodowy Dinira
9°25′51″N 70°10′18″W/9,430833 -70,171667
| |
| park narodowy | |
| Państwo | |
|---|---|
| Położenie |
stan Lara, stan Portuguesa, stan Trujillo |
| Data utworzenia |
30 listopada 1988 |
| Powierzchnia |
453,28 km² |
| Ochrona |
kategoria IUCN – II (park narodowy) |
Położenie na mapie Wenezueli  | |
| 9°25′51″N 70°10′18″W/9,430833 -70,171667
| |
| Strona internetowa | |
Park Narodowy Dinira (hiszp. Parque nacional Dinira) – park narodowy w północnej części Wenezueli położony w stanach Lara, Portuguesa i Trujillo. Został utworzony 30 listopada 1988 roku i zajmuje obszar 453,28 km². W 2005 roku został zakwalifikowany przez BirdLife International jako ostoja ptaków IBA. Na południe od niego znajduje się Park Narodowy Guaramacal[1][2][3].
Opis[edytuj | edytuj kod]
Park obejmuje fragment północnej części Andów (pasma górskie Sierra de Barbacoas i Sierra de Portuguesa) i położony jest na wysokościach od 1400 do 3585 m n.p.m. Najwyższym szczytem jest Pico Cendé (3585 m n.p.m.). Park charakteryzuje się polodowcowymi dolinami w kształcie litery „U”. Znajduje się tu wiele jezior, rzek i wodospadów, w tym źródła rzek Tocuyo, Curarigua, Morere i Boconó. Istnieje tu również kilka jaskiń pochodzenia krasowego takich jak La Peonía i El Zumbador. Największymi atrakcjami turystycznymi parku są wodospady Quebrada del Vino (90 metrów wysokości) i Humoraco. Niżej położoną część parku pokrywa wilgotny las równikowy i tropikalny wilgotny las górski. Wyżej występuje paramo (na wysokości od 2600 do 3585 m)[4][1][3].
Średnia roczna temperatura w parku wynosi w zależności od wysokości od +6 °C do +22 °C, a średnie roczne opady od 642 do 2100 mm[4].
Flora[edytuj | edytuj kod]
W parku rośnie narażony na wyginięcie (VU) Tabebuia chrysantha, a także m.in.: Sloanea caribaea, Cupressus lusitanica, Simira erythroxylon i Zanthoxylum ocumarense. W paramo dominują gatunki z rodzin wiechlinowate, orliczkowate, astrowate i kosaćcowate. Występują tu też takie gatunki endemiczne jak zagrożony wyginięciem (EN) Carramboa trujillensis, a także m.in.: Drosera cendeensis, Plagiogyria semicordata, Ruilopezia jabonensis, Ruilopezia lopez-palazii, Miconia larensis, Carex larensis, Libanothamnus griffinii, Eupatorium larense oraz cztery gatunki roślin z rodzaju Espeletia[4][1][3].
Fauna[edytuj | edytuj kod]
Fauna w parku nie została dokładnie zbadana. Z ssaków żyją tu narażone na wyginięcie (VU) andoniedźwiedź okularowy i mazama karłowata, a także m.in.: japok wodny, jaguar amerykański, puma płowa, ocelot wielki, pakarana Branickiego, wydrak długoogonowy i jaguarundi amerykański[4][1][3].
Ptaki tu występujące to zagrożony wyginięciem (EN) czyż czerwony, narażony na wyginięcie (VU) czubacz hełmiasty, a także m.in.: andotukan czarnodzioby, andagra żółtoucha, zieleniec żółtopierśny, elfik złotawy, elfik białopierśny, haczykodziobek białoboczny, haczykodziobek modry, haczykodziobek maskowy, haczykodziobek ciemny, haczykodziobek lśniący, lordzik pomarańczowogardły, kląszczyk rdzawy, owocojad prążkowany, mieczonos andyjski, pasówka obrożna, złocik krótkosterny, penelopa jasnolica, fiołkowik, brzęczek rdzawosterny, zapylak lazurowy, rudosterka czerwonogłowa, koszykarz wenezuelski, kląszczyk żółtobrzuchy, drozd kordylierski, czyż andyjski, zaroślak rudawy, pleszówka białoczelna i tangarka czarnołbista[4][3][1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Parque nacional Dinira [online], www.inparques.gob.ve [dostęp 2024-01-21] (hiszp.).
- ↑ Parque nacional Dinira [online], www.inparques.gob.ve [dostęp 2024-01-21] (hiszp.).
- ↑ a b c d e Important Bird Area factsheet: Dinira National Park and surrounding areas (Refugio de Fauna Silvestre y Reserva de Pesca Parque Nacional Dinira IBA) [online], BirdLife International [dostęp 2024-01-21] (hiszp.).
- ↑ a b c d e Parque Nacional Dinira [online], Parkswatch [dostęp 2023-01-21] (hiszp.).