Przejdź do zawartości

Parzynów

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Parzynów
wieś
Ilustracja
Drewniany parafialny kościół pw. św. Mikołaja z 1782 r.
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Powiat

ostrzeszowski

Gmina

Kobyla Góra

Liczba ludności (2022)

590[2]

Strefa numeracyjna

62

Kod pocztowy

63-507[3]

Tablice rejestracyjne

POT

SIMC

0200325

Położenie na mapie gminy Kobyla Góra
Mapa konturowa gminy Kobyla Góra, po prawej znajduje się punkt z opisem „Parzynów”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Parzynów”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Parzynów”
Położenie na mapie powiatu ostrzeszowskiego
Mapa konturowa powiatu ostrzeszowskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Parzynów”
Ziemia51°22′11″N 17°54′12″E/51,369722 17,903333[1]

Parzynów (niem. Hedwigsdorf) – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie ostrzeszowskim, w gminie Kobyla Góra.

W latach 1954–1958 wieś była siedzibą władz gromady Parzynów, po jej zniesieniu w gromadzie Kobylagóra. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kaliskiego.

Integralne części wsi Parzynów[4][5]
SIMC Nazwa Rodzaj
0200331 Hurna część wsi
0200348 Młyn Jary część wsi
0200360 Osiny przysiółek
0200354 Zmyślona Parzynowska część wsi

W księdze łacińskiej Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis (pol. Księga uposażeń biskupstwa wrocławskiego) spisanej za czasów biskupa Henryka z Wierzbna w latach 1295–1305 miejscowość wymieniona jest w zlatynizownej formie villa Parsnow[6][7].

Prawa miejskie

[edytuj | edytuj kod]

W dniu 14 września 1752 król polski August III wydał dokument nadający Parzynowowi prawa miejskie. Parzynów otrzymał prawo do cotygodniowego targu w niedzielę oraz jarmarków w następujące dni: na św. Kazimierza, w niedzielę po Wniebowstąpieniu Pańskim, w Zielone Świątki, na św. Mateusza Apostoła na Wszystkich Świętych oraz św. Tomasza Apostoła. Parzynów nie otrzymał herbu ani wskazania prawa według którego miasto miało się rządzić, nie powołano burmistrza z radą, ani wójta z ławą. W Parzynowie nie było miejskiej zabudowy, ani też jej nie wprowadzono, miał tylko rynek na skrzyżowaniu dróg w centrum wsi. Parzynów był w aktach nazywany miasteczkiem do drugiego rozbioru Polski w 1793 r.[8]

Zabytki

[edytuj | edytuj kod]

We wsi znajduje się drewniany parafialny kościół pw. św. Mikołaja z 1782 r.

Ciekawostki

[edytuj | edytuj kod]

Z okolicy dawnego składowiska odpadów w Parzynowie, przy odpowiedniej pogodzie można obserwować Karkonosze z odległości blisko 170 km[9]. Jest to jedyne miejsce na Wzgórzach Ostrzeszowskich skąd można dokonać tak dalekiej obserwacji[10].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 97655
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 904 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  5. GUS. Rejestr TERYT
  6. Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis online
  7. H. Markgraf, J. W. Schulte, "Codex Diplomaticus Silesiae T.14 Liber Fundationis Episcopatus Vratislaviensis", Breslau 1889
  8. Stanisław Nawrocki, Dzieje wsi Parzynów w powiecie ostrzeszowskim (Poznań 2005)
  9. Parzynów koło Ostrzeszowa [online], 500-mm.blogspot.com, 25 października 2018 [dostęp 2018-10-27] (pol.).
  10. Parzynów koło Ostrzeszowa [online], 500-mm.blogspot.com, 10 lipca 2018 [dostęp 2018-10-27] (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Stanisław Nawrocki (1925–2000), Dzieje wsi Parzynów w powiecie ostrzeszowskim (Poznań 2005).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]