Philippe Rogier

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Philippe Rogier
Data i miejsce urodzenia

ok. 1561
Arras

Data i miejsce śmierci

29 lutego 1596
Madryt

Gatunki

muzyka poważna, muzyka renesansu

Zawód

kompozytor

Philippe Rogier, także Roger, Rugier[1] (ur. około 1561 w Arras[2], zm. 29 lutego 1596 w Madrycie[1][2]) – franko-flamandzki kompozytor.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Od 1572 roku przebywał jako członek chóru chłopięcego na dworze króla Filipa II w Madrycie[1][2]. W latach 1584–1586 był nadwornym wicekapelmistrzem, a od 1586 roku do końca życia kapelmistrzem[1][2]. Przyjął święcenia kapłańskie[2], otrzymał z rąk króla liczne beneficja[1][2], a także wysoką pensję z kasy biskupa Léonu[1]. Jego msza i motet uświetniły ceremonię zaślubin infantki Katarzyny z księciem Sabaudii Karolem Emanuelem w Saragossie w 1585 roku[1]. W 1590 roku przebywał w Niderlandach, gdzie rekrutował śpiewaków do kapeli królewskiej[1]. Cieszył się podziwem współczesnych[1][2], opiewał go Lope de Vega[1]. Utwory Rogiera wykonywano jeszcze długo po jego śmierci[1].

Komponował msze, motety i chansons, jego dorobek kompozytorski obejmuje około 250 pozycji[2]. Msze Rogiera w większości reprezentują typ missa parodia, wykorzystane zostały w nich motety Clemensa non Papy, Thomasa Crecquillona, Nicolasa Gomberta, Cristóbala de Moralesa i Palestriny[1]. Część motetów zbudowana jest natomiast wokół chorałowego cantus firmus lub nawiązuje do chorału w imitacji i polifonii swobodnej[1]. Msza Rogiera Domine Dominus noster zawiera jeden z najwcześniejszych przykładów zastosowania basso continuo, realizowanego przez dwoje organów i harfę[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j k l m n Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 8. Część biograficzna pe–r. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2004, s. 435. ISBN 978-83-224-0837-7.
  2. a b c d e f g h Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3026. ISBN 0-02-865530-3.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]