Przejdź do zawartości

Simone Inzaghi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Simone Inzaghi
Ilustracja
Simone Inzaghi (2023)
Data i miejsce urodzenia

5 kwietnia 1976
Piacenza

Wzrost

185 cm

Pozycja

napastnik

Informacje klubowe
Klub

Inter Mediolan (trener)

Kariera juniorska
Lata Klub
1992–1994 Piacenza
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1994–1999 Piacenza 30 (15)
1994–1995 → Carpi (wyp.) 9 (0)
1995–1996 → Novara Calcio (wyp.) 23 (4)
1996–1997 → Lumezzane (wyp.) 23 (6)
1997–1998 → Brescello (wyp.) 21 (10)
1999–2010 Lazio 133 (28)
2005 → Sampdoria (wyp.) 5 (0)
2007–2008 → Atalanta (wyp.) 19 (0)
W sumie: 263 (63)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1993–1994  Włochy U-18 4 (1)
2000–2003  Włochy 3 (0)
W sumie: 7 (1)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2010–2016 Lazio (juniorzy)
2016 Lazio (tymczasowy)
2016–2021 Lazio
2021– Inter Mediolan
  1. ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Multimedia w Wikimedia Commons

Simone Inzaghi (ur. 5 kwietnia 1976 w Piacenzy) – włoski trener i piłkarz, który występował na pozycji napastnika. Od 2021 szkoleniowiec Interu Mediolan[1]. Jest bratem Filippo Inzaghiego.

Karierę klubową rozpoczynał w klubie Piacenzy, skąd był wypożyczany do Carpi, Novary Calcio, Lumezzane i Brescello. W 1999 przeszedł do Lazio, z którym zdobył mistrzostwo Włoch w sezonie 1999/2000, a także Puchar Włoch. W 2010 zakończył karierę seniorską. W latach 2000–2003 reprezentant Włoch.

Od 2010 do 2016 był trenerem w sekcjach juniorskich Lazio, a później został trenerem tymczasowym pierwszego zespołu. W latach 2016–2021 był szkoleniowcem Lazio, zdobywając z drużyną Puchar Włoch oraz dwukrotnie Superpuchar Włoch. W 2021 został ogłoszony trenerem Interu Mediolan, z którym zdobył dwa razy Puchar Włoch, trzy Superpuchary Włoch, a w sezonie 2022/2023 został finalistą Ligi Mistrzów UEFA.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Karierę klubową rozpoczął w 1993 w klubie Piacenzy ze swojego rodzinnego miasta. Rok później został wypożyczony do Carpi. Następnie przez trzy sezony był wypożyczany kolejno do: Novary Calcio, Lumezzane i Brescello. Po dobrych występach w sezonie 1997/1998, w którym w rozgrywkach Serie C1 strzelił 10 goli w 21 meczach, powrócił do Piacenzy[2]. W następnym sezonie 1998/1999 zdobył 15 bramek w 30 meczach w Serie A[3].

W 1999 przeszedł do Lazio, z którym w pierwszym sezonie zdobył mistrzostwo Włoch, a także Puchar Włoch[4]. W Lidze Mistrzów UEFA jego zespołowi udał się awansować do ćwierćfinału. 14 marca 2000 w wygranym 5:1 meczu tych rozgrywek przeciwko Olympique Marsylia, Inzaghi strzelił 4 bramki, a ogólnie w edycji 1999/2000 zanotował 9 trafień[5]. W styczniu 2005 został wypożyczony z Lazio do Sampdorii[6]. W sezonie 2007/2008 przebywał na wypożyczeniu w Atalancie. W 2010, w wieku 34 lat, zakończył karierę[7].

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

29 marca 2000 zadebiutował w reprezentacji Włoch w przegranym 2:0 meczu przeciwko Hiszpanii, wchodząc w 60. minucie za Stefano Fiore[8]. Łącznie dla włoskiej drużyny narodowej rozegrał trzy mecze, w których nie zdobył bramki.

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

Lazio

[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery jako zawodnik, Inzaghi rozpoczął szkolić młodzieżowe sekcje klubu Lazio[7]. 3 kwietniu 2016, po zwolnieniu Stefano Pioliego, został ogłoszony tymczasowym szkoleniowcem pierwszej drużyny[9]. Po zakończeniu sezonu 2015/2016 został zastąpiony przez Marcelo Bielsę[10], ale ten po dwóch dniach od podpisania kontraktu podjął decyzję o rezygnacji ze stanowiska[11][12]. Zarząd klubu zaproponował więc tę posadę Inzaghiemu, który przyjął ofertę[13]. W pierwszym meczu nowego sezonu pod jego wodzą, Lazio zwyciężyło 4:3 przeciwko Atalancie[14]. Lazio zakończyło sezon 2016/2017 na 5. miejscu w ligowej tabeli, a w rozgrywkach Pucharu Włoch dotarło do finału, w którym przegrało z Juventusem[15]. 7 czerwca 2017 przedłużył kontrakt z klubem do 2020[16].

Simone Inzaghi (2018)

W sezonie 2017/2018 zdobył swoje pierwsze trofeum jako trener Lazio, triumfując w Superpucharze Włoch, w którym zespół z Rzymu pokonał Juventus 3:2, a rozgrywki ligowe Lazio zakończyło na 5. miejscu[17]. W kolejnym sezonie razem z drużyną wywalczył Puchar Włoch, wygrywając 2:0 w finale z Atalantą[18], a w tabeli ligowej jego zespół uplasował się na 8. pozycji. 22 grudnia ponownie zdobył Superpuchar Włoch, po raz drugi pokonując Juventus[19]. Lazio w sezonie 2019/2020 włoskiej ligi uplasowało się na 4. pozycji z 78 punktami i tym samym po raz pierwszy od sezonu 2007/2008 awansowało do Ligi Mistrzów UEFA[20]. Sezon 2020/2021 rzymski klub zakończył na 6. miejscu w tabeli Serie A. W rozgrywkach Ligi Mistrzów UEFA Lazio awansowało z fazy grupowej do 1/8 finału[21], w której odpadło, przegrywając 6:2 w dwumeczu (1:4 w pierwszym meczu, 1:2 w drugim) z Bayernem Monachium[22][23]. W Pucharze Włoch drużyna dotarła do ćwierćfinału, w którym przegrała 2:3 z Atalantą[24].

W maju 2021 poinformowano, że Inzaghi przestanie pełnić funkcję szkoleniowca drużyny Lazio, którą poprowadził w 244 meczach, zwyciężając w 131 spotkaniach, remisując 43 razy, a przegrywając w 70 meczach[25].

Inter Mediolan

[edytuj | edytuj kod]

Sezon 2021/2022

[edytuj | edytuj kod]

27 maja 2021, niedługo po oficjalnym rozstaniu się Inzaghiego z Lazio, media poinformowały o przejściu trenera do Interu Mediolan, zastępując zwolnionego Antonio Conte[26][27]. 3 czerwca klub potwierdził te doniesienia, podpisując z Inzaghim dwuletni kontrakt[28]. Jako szkoleniowiec zadebiutował 21 sierpnia, a Inter pokonał 4:0 zespół Genoi[29]. W swoim pierwszym meczu Ligi Mistrzów UEFA rozegranym przeciwko Realowi Madryt przegrał 1:0[30]. Jednak w kolejnym meczu, który Inter rozegrał 18 września przeciwko Bolognii, rozgromił rywali 6:1[31].

12 stycznia 2022 zdobył pierwsze trofeum jako trener Interu, pokonując 2:1 Juventus w Superpucharze Włoch[32]. 11 maja wygrał Puchar Włoch, ponownie pokonując drużynę Juventusu, tym razem 4:2[33]. W sezonie 2021/2022 uplasował się na 2. pozycji w tabeli ligowej[34], a w rozgrywkach Ligi Mistrzów odpadł na etapie 1/8 finałów, przegrywając 1:2 w dwumeczu z Liverpoolem[35].

Sezon 2022/2023

[edytuj | edytuj kod]
Inzaghi razem z asystentem Massimiliano Farrisem (2023)

Sezon 2022/2023 rozpoczął od wygrania 2:1 w meczu z Lecce[36]. W fazie grupowej grupy C Ligi Mistrzów, Inter zajął 2. miejsce premiowane awansem, za Bayernem Monachium, a przed Barceloną i Viktorią Pilzno[37].

Rok 2023 Inzaghi rozpoczął od wygrania 1:0 z Napoli[38]. 18 stycznia w ramach Superpucharu Włoch, Inter zmierzył się z Milanem, którego pokonał 3:0, triumfując w tych rozgrywkach po raz drugi z rzędu[39]. Podczas 1/8 finału Ligi Mistrzów, Inter pokonał w dwumeczu 1:0 zespół Porto[40]. W ćwierćfinale włoski zespół ponownie zmierzył się z portugalską drużyną – Benficą. Inzaghi najpierw wygrał pierwszy mecz 2:0[41], a w drugim spotkaniu padł remis 3:3 i tym samym Inter po raz pierwszy od 13 lat awansował do półfinału[42]. Tam pokonał w dwumeczu Milan 3:0 (2:0 i 1:0)[43]. 3 maja Inzaghi zanotował swój 100. mecz w roli trenera drużyny, który Inter wygrał 6:0 z Hellasem Veroną[44]. 10 czerwca Inter wystąpił w finale europejskich rozgrywek przeciwko Manchesterowi City. Mecz zakończył się zwycięstwem angielskiego klubu, który wygrał 1:0 po golu Rodriego[45]. W lidze Inter zajął 3. miejsce, a w Pucharze Włoch wygrał 2:0 w finale przeciwko Fiorentinie, po dwóch trafieniach Lautaro Martíneza[46].

Sezon 2023/2024

[edytuj | edytuj kod]

W pierwszym meczu, Inter prowadzony przez Inzaghiego pokonał 2:0 drużynę Monzy[47]. 5 września 2023 przedłużył umowę z klubem do czerwca 2025[48]. Rundę jesienną sezonu 2023/2024 Inter zakończył na pierwszym miejscu, zgarniając 48 punktów po 19. kolejkach[49].

13 stycznia 2024 mediolański zespół wygrał z Monzą (5:1) w meczu 20. kolejki Serie A[50] i tym samym po raz drugi w historii na tym etapie zgromadził taką liczbę punktów (lepszą zanotował w sezonie 2006/2007 – 54 punkty)[51]. 15 stycznia zajął 3. miejsce w głosowaniu na Trenera Roku FIFA, za zwycięzcą Pepem Guardiolą oraz Luciano Spallettim[52]. 22 stycznia prowadzona przez niego drużyna zdobyła Superpuchar Włoch, pokonując w finale Napoli 1:0 po jedynym trafieniu Lautaro Martíneza[53]. Tym samym Inzaghi, dla którego był piąty triumf, został szkoleniowcem z największą liczbą zdobytych Superpucharów Włoch, bijąc rekord Fabio Capello i Marcello Lippiego[54].

Statystyki trenerskie

[edytuj | edytuj kod]
(aktualne na 4 lutego 2024)
Zespół Od Do Statystyka
M W R P % W
Lazio 3 kwietnia 2016 27 maja 2021 251 134 45 72 53,39
Inter Mediolan 1 czerwca 2021 obecnie 140 92 24 24 65,71
Łącznie 391 226 69 96 57,80

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]

Zawodnik

[edytuj | edytuj kod]

Novara

[edytuj | edytuj kod]

Lumezzane

[edytuj | edytuj kod]

Lazio

[edytuj | edytuj kod]

Trener

[edytuj | edytuj kod]

Lazio

[edytuj | edytuj kod]

Inter Mediolan

[edytuj | edytuj kod]

Wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Jego starszym bratem jest były napastnik i były trener Milanu – Filippo Inzaghi, który dwukrotnie zdobył Ligę Mistrzów UEFA z Milanem, a także został złotym medalistą Mistrzostw Świata 2006 razem z reprezentacją Włoch[59][60].

Ze związku z aktorką i modelką Alessią Marcuzzi ma syna Tomasso (ur. 29 kwietnia 2001)[61]. Z Gaią Lucariello, którą poślubił 3 czerwca 2018[62], ma dwóch synów: Lorenzo (ur. 14 kwietnia 2013)[63] i Andrea (ur. 8 sierpnia 2020)[64].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Simone Inzaghi is Inter’s new head coach [online], Inter Official Site [dostęp 2021-06-03].
  2. ↑ Simone Inzaghi - Trener, który przestał już być nazywany Inzaghino [online], Calcio Merito, 31 stycznia 2021 [dostęp 2023-12-22] (pol.).
  3. ↑ Ricci Potts, Appreciating Simone Inzaghi: The younger brother ready to take centre stage - [online], 17 maja 2017 [dostęp 2023-12-22] (ang.).
  4. ↑ Co robią dziś mistrzowie z Lazio? [online], Futbolowa Rebelia, 3 listopada 2020 [dostęp 2023-12-22] (pol.).
  5. ↑ Telewizja Polska S.A, Rekordowe Lazio walczy o tytuł. Simone Inzaghi wyszedł z cienia brata [online], sport.tvp.pl, 14 stycznia 2020 [dostęp 2023-12-22] (pol.).
  6. ↑ World Soccer, Inzaghi and Bazzani swap places [online], World Soccer, 10 stycznia 2005 [dostęp 2023-12-22] (ang.).
  7. ↑ a b Wytrwały maniak zachwyca. Simone Inzaghi odmienia ukochane Lazio [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2023-12-22] (pol.).
  8. ↑ Trener, który kocha zdobywać puchary [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2023-12-22] (pol.).
  9. ↑ Wirtualna Polska Media, Lazio Rzym zwolniło trenera po klęsce w derbach, drużynę poprowadzi Simone Inzaghi [online], sportowefakty.wp.pl, 3 kwietnia 2016 [dostęp 2023-12-26] (pol.).
  10. ↑ Marcelo Bielsa trenerem Lazio Rzym - Polsat Sport [online], polsatsport.pl, 6 lipca 2016 [dostęp 2023-12-26] (pol.).
  11. ↑ Telewizja Polska S.A, Bielsa: Lazio nie wywiązało się z zobowiązań [online], sport.tvp.pl, 9 lipca 2016 [dostęp 2023-12-26] (pol.).
  12. ↑ Wirtualna Polska Media, Marcelo Bielsa porzucił Lazio Rzym po dwóch dniach. Argentyńczyk wyjaśnia dlaczego [online], sportowefakty.wp.pl, 9 lipca 2016 [dostęp 2023-12-26] (pol.).
  13. ↑ Comunicato 08.07.2016 [online], web.archive.org, 8 lipca 2016 [dostęp 2023-12-26] [zarchiwizowane z adresu 2016-07-08].
  14. ↑ Telewizja Polska S.A, Napoli zaczęło od remisu. Debiuty Milika i Zielińskiego [online], sport.tvp.pl, 21 sierpnia 2016 [dostęp 2023-12-26] (pol.).
  15. ↑ Telewizja Polska S.A, Juventus – Lazio 2:0. Stara Dama z Pucharem Włoch [online], sport.tvp.pl, 17 maja 2017 [dostęp 2023-12-26] (pol.).
  16. ↑ LAZIO COACH SIMONE INZAGHI EXTENDS CONTRACT UNTIL 2020 [online], www.eurosport.com [dostęp 2024-01-18].
  17. ↑ Wirtualna Polska Media, Lazio Rzym zdobyło Superpuchar Włoch. Szok dla Juventusu w 93. minucie [online], sportowefakty.wp.pl, 13 sierpnia 2017 [dostęp 2023-12-31] (pol.).
  18. ↑ Lazio Rzym zdobyło Puchar Włoch [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2023-12-31] (pol.).
  19. ↑ Telewizja Polska S.A, Superpuchar dla Lazio. Szczęsny nie uratował Juve [online], sport.tvp.pl, 22 grudnia 2019 [dostęp 2023-12-31] (pol.).
  20. ↑ Wirtualna Polska Media, Liga Mistrzów: świetny powrót Lazio. Ciro Immobile zranił Borussię Dortmund. Łukasz Piszczek zmieniony po godzinie [online], sportowefakty.wp.pl, 20 października 2020 [dostęp 2023-12-31] (pol.).
  21. ↑ Telewizja Polska S.A, LM: znamy komplet drużyn w 1/8 finału. Kiedy losowanie? [online], sport.tvp.pl, 9 grudnia 2020 [dostęp 2024-01-18] (pol.).
  22. ↑ Telewizja Polska S.A, Kolejna statuetka "Lewego". Jego kolega wybrał... kadrę [online], sport.tvp.pl, 24 lutego 2021 [dostęp 2024-01-18] (pol.).
  23. ↑ Telewizja Polska S.A, Bayern w ćwierćfinale LM! "Lewy" goni Haalanda [online], sport.tvp.pl, 17 marca 2021 [dostęp 2024-01-18] (pol.).
  24. ↑ Puchar Włoch: Atalanta Bergamo i Juventus Turyn w półfinale [online], www.polsatsport.pl, 27 stycznia 2021 [dostęp 2024-01-18] (pol.).
  25. ↑ Il dopo Conte è Simone Inzaghi: "Il 30 giugno finirà la mia avventura alla Lazio" | Goal.com Italia [online], www.goal.com, 27 maja 2021 [dostęp 2023-12-31] (wł.).
  26. ↑ Telewizja Polska S.A, Inter znalazł trenera. Podkradnie go rywalowi z Serie A [online], sport.tvp.pl, 27 maja 2021 [dostęp 2024-01-03] (pol.).
  27. ↑ Włoskie media wiedzą, kto będzie nowym trenerem Interu Mediolan [online], www.polsatsport.pl, 28 maja 2021 [dostęp 2024-01-03] (pol.).
  28. ↑ Znamy nowego trenera Interu Mediolan [online], www.polsatsport.pl, 3 czerwca 2021 [dostęp 2024-01-03] (pol.).
  29. ↑ Wirtualna Polska Media, Serie A: Inter Mediolan wystartował jak na mistrza przystało [online], sportowefakty.wp.pl, 21 sierpnia 2021 [dostęp 2024-01-03] (pol.).
  30. ↑ Telewizja Polska S.A, Hit LM dla Realu. Młody Brazylijczyk dał wygraną w końcówce [online], sport.tvp.pl, 15 września 2021 [dostęp 2024-01-03] (pol.).
  31. ↑ Inter rozbił Bolognę i pofrunął na szczyt tabeli Serie A. Koszmar Skorupskiego [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2024-01-03] (pol.).
  32. ↑ Wielkie emocje w Superpucharze Włoch! Dramat Szczęsnego i spółki [online], sport.interia.pl [dostęp 2024-01-03] (pol.).
  33. ↑ Telewizja Polska S.A, Pusta gablota Juventusu. Wielki finał Pucharu Włoch! [online], sport.tvp.pl, 11 maja 2022 [dostęp 2024-01-03] (pol.).
  34. ↑ Telewizja Polska S.A, Serie A: Milan wraca na tron mistrzowski. Sprawdź sytuację w lidze [online], sport.tvp.pl, 22 maja 2022 [dostęp 2024-01-03] (pol.).
  35. ↑ LM: Szczęśliwa porażka Liverpoolu. The Reds z awansem do ćwierćfinału! [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2024-01-03] (pol.).
  36. ↑ Dumfries with a last-gasp winner as Inter beat Lecce 2-1 | Inter.it [online], www.inter.it [dostęp 2024-01-03] (ang.).
  37. ↑ Dramat FC Barcelona. Najwięksi rywale nie pozostawili jej złudzeń [TABELA] [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2024-01-03] (pol.).
  38. ↑ Serie A: Inter górą w hicie. Pierwsza porażka Napoli w sezonie [online], www.polsatsport.pl, 4 stycznia 2023 [dostęp 2024-01-03] (pol.).
  39. ↑ Inter rozbił Milan w finale Superpucharu Włoch [online], www.polsatsport.pl, 18 stycznia 2023 [dostęp 2024-01-03] (pol.).
  40. ↑ Telewizja Polska S.A, Inter wyszarpał awans! Porto robiło co mogło, ale nie dało rady [online], sport.tvp.pl, 14 marca 2023 [dostęp 2024-01-03] (pol.).
  41. ↑ Telewizja Polska S.A, Włoski półfinał o krok! Inter przerwał złą serię [online], sport.tvp.pl, 11 kwietnia 2023 [dostęp 2024-01-03] (pol.).
  42. ↑ Włosi w euforii po awansie Interu. Natychmiast dostrzegli kluczowy fakt [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2024-01-03] (pol.).
  43. ↑ Telewizja Polska S.A, Inter dominuje w derbach. Wstydliwy rekord Milanu [online], sport.tvp.pl, 16 maja 2023 [dostęp 2024-01-03] (pol.).
  44. ↑ Inzaghi after his 100th match in charge: "We need to keep it up" | Inter.it [online], www.inter.it [dostęp 2024-01-03] (ang.).
  45. ↑ Manchester City wygrał Ligę Mistrzów! [online], www.polsatsport.pl, 10 czerwca 2023 [dostęp 2024-01-03] (pol.).
  46. ↑ Inter z drugim trofeum w sezonie! Niesamowity spektakl w finale Pucharu Włoch [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2024-01-03] (pol.).
  47. ↑ Zaskakujący lider Serie A. Goli nie brakowało [TABELA] [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2024-01-16] (pol.).
  48. ↑ OFICJALNIE: Simone Inzaghi przedłużył kontrakt z Interem Mediolan [online], Transfery.info, 5 września 2023 [dostęp 2024-01-16] (pol.).
  49. ↑ Telewizja Polska S.A, Inter lepszy od Verony. Nerazzurri "mistrzami zimy" w Serie A [online], sport.tvp.pl, 6 stycznia 2024 [dostęp 2024-01-16] (pol.).
  50. ↑ Wirtualna Polska Media, Kanonada Interu Mediolan w małych derbach [online], sportowefakty.wp.pl, 13 stycznia 2024 [dostęp 2024-01-16] (pol.).
  51. ↑ l, Drugi raz w historii tyle punktów po 20 meczach - Inter Mediolan [online], intermediolan.com [dostęp 2024-01-16] (ang.).
  52. ↑ Znamy piłkarza, piłkarkę i trenerów roku. Wszystkie nagrody rozdane [ZAPIS RELACJI] Piłka nożna - Sport.pl [online], www.sport.pl [dostęp 2024-01-16].
  53. ↑ Superpuchar Włoch dla Interu. Brutalny mecz w Rijadzie [online], www.polsatsport.pl, 22 stycznia 2024 [dostęp 2024-01-23] (pol.).
  54. ↑ Super Simone Inzaghi. Przegonił Marcelo Lippiego i Fabio Capello [online], Transfery.info, 22 stycznia 2024 [dostęp 2024-01-23] (pol.).
  55. ↑ Pep Guardiola najlepszym trenerem roku. A oto pozostali nagrodzeni [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2024-01-18] (pol.).
  56. ↑ SIMONE INZAGHI COACH OF THE MONTH FOR DECEMBER | News | Lega Serie A [online], web.archive.org, 21 kwietnia 2022 [dostęp 2023-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2022-04-21].
  57. ↑ THE COACH OF THE MONTH FOR OCTOBER [online], www.legaseriea.it [dostęp 2023-12-21] (ang.).
  58. ↑ THE AWARDING OF SIMONE INZAGHI [online], www.legaseriea.it [dostęp 2024-02-05] (ang.).
  59. ↑ Wirtualna Polska Media, Wychodzi z cienia wielkiego brata. Simone Inzaghi - gorszy piłkarz, lepszy trener [online], sportowefakty.wp.pl, 10 czerwca 2023 [dostęp 2023-12-21] (pol.).
  60. ↑ Od maminsynków do chluby włoskiego futbolu. Jak bracia Inzaghi zamienili się rolami [online], Meczyki.pl [dostęp 2023-12-21] (pol.).
  61. ↑ Alessia Marcuzzi con Francesco Facchinetti, Simone Inzaghi, Mia e Tomm... [online], Oggi - Intrattenimento, 24 grudnia 2013 [dostęp 2024-01-23] (wł.).
  62. ↑ Condé Nast, Simone Inzaghi si è sposato: fra gli ospiti, felice, anche l'ex Alessia Marcuzzi [online], Vanity Fair Italia, 3 czerwca 2018 [dostęp 2024-01-23] (wł.).
  63. ↑ Simone Inzaghi papà! Gaia Lucariello gli ha donato Lorenzo [online], Oggi - People, 17 kwietnia 2013 [dostęp 2024-01-23] (wł.).
  64. ↑ Simone Inzaghi e Gaia Lucariello, che felicità: è nato il figlio And... [online], Oggi - Intrattenimento, 10 sierpnia 2020 [dostęp 2024-01-23] (wł.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
skład Inter Mediolan
  • Aktualny na dzień 23 lipca 2024
Aktualni trenerzy klubów Serie A
  • Aktualny na dzień 21 czerwca 2024
Kariera szkoleniowa
Trenerzy S.S. Lazio
  1. ↑ tymczasowo
Trenerzy Interu Mediolan
  1. ↑ a b tymczasowo
Trenerzy mistrzów Włoch w piłce nożnej
I liga włoska
Serie A
Trenerzy zdobywców Pucharu Włoch w piłce nożnej
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Simone_Inzaghi&oldid=74272391”