Piotr Nalicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Piotr Nalicz
Пётр Налич
Ilustracja
Nalicz podczas konferencji prasowej 55. Konkursu Piosenki Eurowizji w 2010 roku
Imię i nazwisko

Piotr Andriejewicz Nalicz

Data i miejsce urodzenia

30 kwietnia 1981
Rosja, Moskwa

Instrumenty

gitara, akordeon

Gatunki

pop

Zawód

wokalista

Aktywność

od 2007 roku

Zespoły
Muzykalny kollektiv Petra Nalitcha
(Peter Nalitch and Friends)
Strona internetowa

Piotr Andriejewicz Nalicz, rus. Пётр Андреевич Налич (ur. 30 kwietnia 1981 w Moskwie) – rosyjski wokalista i kompozytor muzyki pop, założyciel i lider zespołu Muzykalny kollektiv Petra Nalitcha, reprezentant Rosji podczas 55. Konkursu Piosenki Eurowizji w 2010 roku.


Dzieciństwo i edukacja[edytuj | edytuj kod]

Nalicz urodził się w Moskwie, jego dziadek – Zahid Nalić – bośniackim śpiewakiem operowym. Piotr Nalicz ukończył studia na Uniwersytecie Architektury w Moskwie (МАРХИ), studiował także muzykę w Orfei Studio pod dyrekcją Iriny Muchiny. Przez dwa lata pracował jako architekt.

Początki kariery[edytuj | edytuj kod]

Nalicz zyskał popularność w 2007 roku po opublikowaniu na swoim kanale na YouTube satyrycznego teledysku do utworu „Guitar”, w którym śmieje się ze swojego łamanego angielskiego oraz amatorskich efektów filmowych[1][2]. W tym samym roku wokalista zagrał swój pierwszy koncert, który odbył się 9 listopada w moskiewskim klubie Apszu[3].

Kariera muzyczna[edytuj | edytuj kod]

Nalicz podczas koncertu w 2009 roku

Po sukcesie pierwszego koncertu Nalicz zebrał zespół muzyków (Jura Kostenko, Sergej Sokołow, Kostja Szweczow, Dima Simonow, Denis Marinkin)[1], z którym zagrał kolejne dwa koncerty w 2008 roku w klubie Ikra pod nazwą Muzykalny kollektiv Petra Nalitcha (MKPN) oraz alternatywną – Peter Nalitch and Friends[1]. W tym samym roku grupa wydała swój debiutancki album Radost prostych melody (ang. The Joy of Simple Melodies), a w ciągu kolejnych dwóch lat zagrała trasę koncertową po Rosji oraz wydała koncertowe DVD pt. MKPN v B1 Maximum i EP-kę More[4][1]. Rok później zespół pojawił się jako jedna z gwiazd festiwalu Sfinks organizowanego w belgijskiej Antwerpii[5].

W 2010 roku Piotr Nalicz zgłosił się z zespołem do krajowych eliminacji do 55. Konkursu Piosenki Eurowizji z utworem swojego autorstwa „Lost and Forgotten”. W finale eliminacji, który odbył się 7 marca w Moskwie[6], zaprezentował się jako 13 uczestnik z puli 25 kandydatów[7] i zajął ostatecznie pierwsze miejsce, zdobywając łącznie 20,9 punktu od pięcioosobowej komisji sędziowskiej oraz telewidzów, dzięki czemu został reprezentantem Rosji podczas Konkursu Piosenki Eurowizji organizowanego w Oslo[8][9]. W wywiadach Nalicz podkreślał, że podczas konkursu zaprezentuje nowy styl muzyczny, nazwany Jolly Babury[10]. 25 maja wystąpił z drugim numerem startowym w pierwszym półfinale konkursu i z siódmego miejsca awansował do finału[11][12], w którym zajął ostatecznie 11. miejsce z 90 punktami na koncie[13].

W 2011 roku do sprzedaży internetowej trafił trzeci album studyjny Nalicza i zespołu zatytułowany Overseas[14].

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

Albumy studyjne[edytuj | edytuj kod]

  • Radost prostych melodij (2008)
  • Wiesiołyje Baburi (2010)
  • Overseas (2011)
  • Gold Fish (2012)

Albumy koncertowe[edytuj | edytuj kod]

  • Koncert MKPN v B1 Maximum (2009)

Minialbumy (EP)[edytuj | edytuj kod]

  • Morie (2009)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d About Peter Nalitch & Friends. [w:] EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2014-02-14]. (ang.).
  2. ↑ Guitar – Peter Nalitch. www.youtube.com, 2007-04-27. [dostęp 2014-02-14]. (ang.).
  3. ↑ Автор самого популярного в интернете хита „Гитаррр”, музыкант Петр Налич: „Мы играли для бомондных дам. Какой был провал!”. [w:] Izvestia [on-line]. izvestia.ru. [dostęp 2014-02-14]. (ros.).
  4. ↑ Peter Nalitch and Band. www.peternalitch.ru. [dostęp 2014-02-14]. (ang.).
  5. ↑ Peter Nalith and Friends at Sfinks festival. www.peternalitch.ru. [dostęp 2014-02-14]. (ang.).
  6. ↑ Marco Brey: Russian national final on 7th of Marchs. [w:] EBU [on-line]. www.eurovision.tv, 2009-12-09. [dostęp 2014-02-14]. (ang.).
  7. ↑ Olena Omelyanchuk: Participants for the Russian national final revealed. [w:] EBU [on-line]. www.eurovision.tv, 2010-03-03. [dostęp 2014-02-14]. (ang.).
  8. ↑ Olena Omelyanchuk: Russia: Not lost and not forgotten. [w:] EBU [on-line]. www.eurovision.tv, 2010-03-07. [dostęp 2014-02-14]. (ang.).
  9. ↑ Russia at Eurovision Song Contest 2010 – Россия на конкурсе песни Евровидение 2010. [w:] ESC Kazachstan [on-line]. www.esckaz.com. [dostęp 2014-02-14]. (ang.).
  10. ↑ Jarmo Siim: Russia: From YouTube to Oslo. [w:] EBU [on-line]. www.eurovision.tv, 2010-04-29. [dostęp 2014-02-14]. (ang.).
  11. ↑ Eurovision Song Contest 2010 Semi-Final (1). [w:] EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2014-02-14]. (ang.).
  12. ↑ Glen Webb: And the ten qualifiers are.... [w:] EBU [on-line]. www.eurovision.tv, 2010-05-25. [dostęp 2014-02-14]. (ang.).
  13. ↑ Eurovision Song Contest 2010 Final. [w:] EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2014-02-14]. (ang.).
  14. ↑ Overseas – Peter Nalitch and Friends. [w:] iTunes [on-line]. www.itunes.apple.com. [dostęp 2014-02-14]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Reprezentanci Rosji w Konkursie Piosenki Eurowizji

EuroRusia.svg

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Piotr_Nalicz&oldid=69591819”