Przejdź do zawartości

Pomorska Droga św. Jakuba

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Znak Drogi św. Jakuba w Kołobrzegu

Pomorska Droga św. Jakuba lub Camino Polaco del Norte (Droga Północnopolska) część Via Baltica (Droga Bałtycka). W średniowieczu trasa ta wiodła od Estonii przez Litwę, Polskę, Niemcy. Odtworzona w latach 2011–2013 przy wsparciu środków z Unii Europejskiej programu Interreg Południowy Bałtyk.

Partnerzy projektu (Lębork, powiat lęborski, województwo zachodniopomorskie, województwo pomorskie, Pomorska Regionalna Organizacja Turystyczna, Uniwersytet Gdański, Uniwersytet w Greifswaldzie, Kretynga oraz Fundacja Szczecińska) odtworzyli szlak od Kretingi przez Królewiec, Elbląg, Gdańsk, Sianowo, Lębork, Łebę, Ustkę, Górę Chełmską w Koszalinie, Kołobrzeg, Kamień Pomorski, Wolin, Szczecin, Świnoujście, Greifswald do Rostocku. Droga została oficjalnie otwarta i włączona do sieci dróg św. Jakuba 28 lipca 2013 roku. Opracowany został również przewodnik po Pomorskiej Drodze św. Jakuba[1].

Jej odcinki w Polsce to kolejno:

  • Elbląska Droga św. Jakuba
  • Gdańska Droga św. Jakuba
  • Żukowska (Kaszubska) Droga św. Jakuba
  • Kartuska Droga św. Jakuba
  • Lęborska Droga św. Jakuba
  • Słupska Droga św. Jakuba
  • Zachodniopomorska Droga św. Jakuba

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Pomorski Szlak św. Jakuba [online], www.re-create.pl [dostęp 2018-06-27] [zarchiwizowane z adresu 2014-01-12] (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]